როგორც მოგახსენეთ... ჩვენი ბედნიერება თითქოს ცას სწვდებოდა, უჩინარი ფრთებით და დაფრინავდა…

      გათენდა ერთი ჩვეულებრივი დღე, თითქოს არაფრით გამოირჩეოდა უკვე გათენებული და დაბნელებული დღისგან. მე, როგორც ყოველთვის მარტოდ-მარტო მივვუყვებოდი თბილისის ნაწვიმარ ქუჩებს... ფიქრებში გართული ვერც კი ვამჩნევდი ხალხის მოძრაობას, ირგვლივ. მივდიოდი და ვფიქრობდი ჩემს წარსულზე, მომავალზე, და აწმყოზე...

      ფიქრებში მოვიწყე სრულყოფილი მომავალი და უკვდავი სხეული... თუმცა ოცნება და ფიქრები…

      განათლების ახალი მინისტრი, საკმაოდ ენერგიული და ხმაურიანი აღმოჩნდა და მიუხედავად მრავალი მოწინაღმდეგისა, პირადად მე, ჯერ კიდევ მომწონს მისი პოზიციები თუ იდეები. სულ ბოლოს, მგონი დღეს, მინისტრს უთქვამს: "რატომ უნდა დავიმახსოვრო მე, მოსწავლემ, რომელ ქვეყანაში რა სასარგებლო წიაღისეულია, როცა არსებობს Google? პასუხი არის: არც რატომ". ატყდა ერთი აჟიოტაჟი, აბუჩად აგდება და გამასხარავება, ეს როგორ თქვაო, განათლების სისტემის აზრზე არ…

      რომ დაგიწყოთ მტკიცება მენატრებითთქო, ალბათ, ზედმეტი იქნება, რადგან ჩვენს სიყვარულს და მონატრებას ბევრჯერ უჩენია თავი უსიტყვოდ და საზღვარიც არასოდეს დაუდვია არავის ამ გრძნობისთვის.

      სისხლის და ხორცის ყივილს არაფერი უდგება წინ, არც მანძილი და არც დრო -- ყველაფერი მენატრება მაქაური, ღამით რომ შემოვიპარებოდი ჩუმად სახლში და ფეხზე დაგაყენებდით დიდს თუ პატარას. ყველაფრის ფასს მაშინ ვერ გრძნობ კაცი, რადგან ჩვეულებრივად იქცევა ყველაფერი…

      წიგნის წერა რთული პროცესია, სქელტანიანი თანამედროვე წიგნები ქართულ რეალობაში იშვიათად გვხვდება. საზოგადოების უმეტესი ნაწილი გადართულია სხვა სფეროებზე რასაც თითქმის მთელი დრო მიაქვს და კითხვისთვის დრო აღარ რჩებათ, მითუმეტეს წერისთვის, თუმცა მცირე ჩანახატებს და მოთხრობებს შევხვდებით დღესდღეობით. წიგნის წერისას გასათვალისწინებელია რამოდენიმე ფაქტორი, საიდან დაიწყოთ წერა, ან წიგნში ჩადებული აზრი მკითხველამდე სწორად და გასაგებად როგორ მიიტანოთ. ამ…

      ღამე კი საწერად მოუგონია შემოქმედს, მაგრამ დღევანდელ საღამოს, თუ ასეთი პოსტის წერა მომიწევდა, არც წარმომედგინა. პატარა ადამიანების ამბავი მგონია და მეტი არაფერი, ან უბრალოდ მთელი საქართველო მაია ასათიანად გადაიქცა დღეს(აც). სამწუხაროა, მაგრამ ჩვენს ერს მრავალ სხვა და ზოგიერთ უკურნებელ დაავადებათა შორის კიდევ ერთი სჭირს - ყველა ოლიმპიელის ისტორიას თან მოჰყვება ამბები მათ გაჭირვებაზე, ღარიბ ცხოვრებაზე, პირობების არ ქონასა და სხვა, და ეს რომ…

      დარწმუნებული ვარ თქვენც მოგისმენიათ, თუ არ გითქვამთ კიდეც, რომ სიკეთე გადამდებია. არ ვიცი, ვის გადაედო ან ვინ გადასდო, მეტიც, სამყაროში ერთადერთი კეთილი კაცის ისტორია სულ სხვა რამეებს გვეუბნება და შესაბამისად, როგორც სხვა ბევრი ფრთოსანი და მოფარფატე ფრაზა, ესეც სადღაც, კოსმოსში გამოკიდებული მგონია, მაგრამ ცდად ღირს. ქველნი ვართ და მნიშვნელოვანიც მგონია ისეთ ქველობაზე ვისაუბროთ, რომელიც მაინცდამაინც კამერებისთვის არ შემდგარა და ვინაიდან თავად…

      14 აგვისტოს მარიამობის მარხვა იწყება. ეს მარხვა უძველესი დროიდან იღებს სათავეს.

      წმინდა სიმეონ თესალონიკელი ამბობს: "აგვისტოში მარხვა დაწესებულია ღვთის სიტყვის ლოგოსის დედის საპატივსაცემოდ, რომელმაც უწყოდა რა ჟამი თვისი განსვენებისა, იღვწოდა და მარხულობდა ჩვენთვის, თუმცა თავად მყოფი წმიდა და შეუმწიკვლელი, ამას არ საჭიროებდა. ის ლოცულობდა ჩვენთვის, როდესაც აპირებდა წუთისოფლიდან მარადისობაში…

      წარმატების ფენომენის განხილვა ჩემს ბლოგზე მაინცდამაინც ახალი ამბავი არ არის. რამდენჯერმე უკვე ჩავჯღაპნე იმის შესახებ, როგორ სხვადასხვაგვარად ესმით წარმატება ადამიანებს და ზოგჯერ რომელია უპირატესი წარმატება, როგორი უნდა იყოს წარმატებული და ა.შ. ის ფაქტი, რომ წარმატების რაობის კვლევებიც ტარდება, სადღაც ნათქვამი მაინც მექნება. მინიმუმ, ახლა რაც კარგად მახსენდება, ესაა ორი პოსტი წარმატებაზე, ერთი -…

      ვერც აგვისტოს დავაბრალებ, ვერც წუხანდელ ფილმს (არადა, ისეთი ფილმია, მომავალში რომ უნდა მოვყვე, შემახსენეთ თუ დამავიწყდა) და ვერც რაიმე მიზეზს ვიპოვი, რითიც შეიძლება აიხსნას სიკვდილის ფიქრებში ჩაძირვა. თქვენი ბავშვობიდან ის მომეტი გაიხსენეთ, როცა უფროსები გიწყრებოდნენ და უცბად, წარმოიდგენდით, მათთვის გულისტკენის ყველაზე საზარელ მომენტს - "მოვკვდები და მერე ხომ იტირებენ კარგად". აი, დაახლოებით ასეთი ფიქრები მეწვია, მაგრამ…