შეუძლებელია კლასიკა გაიმეორე, თუკი ეს კლასიკა უკვე ვიღაცამ შექმნა, მაგრამ შეიძლება კლასიკა შენი ნამუშევრების თანმდევი გახადო. ფრთოსანი ფრაზა კი გამომივიდა შესავალში, მაგრამ ჩვენი დღევანდელი მხატვარი სწორედ ამ პრინციპით მუშაობს (სავარაუდოდ, ინტერვიუ არ ჩაგვიწერია). მისი ტილეოები აერთიანებ კარავაჯოს, ბოსხს, ჰოკუსაის, ბოტიჩელის და სხვათა და სხვათა, მაგრამ არა კალკირებით, არამედ ალტერნატიული ხედვით. ახალგაზრდა პოლონელი ქალბატონი,…

      წარმართული დღესასწაულით ქართული საზოგადოებაც მოიხიბლა და ჰელოუინი თბილისშიც აქტიურად აღინიშნებოდა. მისი ფესვებსა და ისტორიას ნამდვილად არ ეძღვნება ეს პოსტი, რადგან უკვე ბევრი თქმულა და დაწერილა, დღევანდელი ჩვენი პოსტი იმ საწყალ მცენარეს ეძღვნება, რომელიც განსაკუთრებით იჩაგრება - გოგრა (კვახი).…

ხევში ნათქვამი ლექსი ვარ.

მთავ მოდი შემეკამათე.

ნისლში ჩავწექი... შენი ვარ.

კლდის ქიმზე მოლაპარაკე.

ცაო ფიქრები შეჰკარი.

გაღმა... მაჩუქე ფერია...

გერგეტის მთისა მწვერვალი

გრძნობებად შემომერია.

დარიალს ვუხმე ვაჟკაცსა

გულზე იარებს ვხედავდი.

თერგზე ჯირითით გადმოვალ,

ლაღი ოცნების მხედარი.

შეგებებები .... გაკოცებ...

ლოყას ნიავქარს მივანდობ.

შაირით ჩამოგიქროლებ

გრძნობებზე ისე…

      ბარათაშვილი ალბათ ასეთ ქუჩებში ინატრებდა რამდენიმე დღის ან კვირის გატარებას. ქუჩებში, რომელშიც ყველა ეტრფოდა - ცისა ფერს, ლურჯსა ფერსს, პირველად ქმნილსა ფერს და არ ამქვეყნიერს... მაგრამ, სამწუხაროდ, ამის საშუალება არ ჰქონია. სამაგიეროდ „ლურჯი მარგალიტის“ მოსახლეობას ესმის კარგად ქართველი კლასიკოსი, რომანტიკოსის. პატრიოტიზმს მრავალი პოსტი მივუძღვენით, მაგრამ ჩვენში მაინც ქუჩაში ყვირილი აღიქმება პატრიოტიზმად, ამ პატარა სოფლის მოსახლეობამ,…

      თხუთმეტიოდე წლის თუ იქნებოდა მაშინ, ჯერ ისევ უწვერული, სხარტი და მხიარული ყმაწვილი, სწორედ ასეთი დოქით გაატანა ღვინო მამამისმა მუშტართან. ამის საფასური უკვე აღებული მაქვს და ეს ღვინო უსიკვდილოდ უნდა ჩააბარო პატრონსო, გააფრთხილა. ნოე მაშინვე გაუდგა გზას, ლაღად მიაბიჯებდა სოფლის ორღობეებში, სხვა დროსაც არაერთხელ შეუსრულებია მამის…

წარღვნა

      ასეთ გადაუღებელ წვიმას კარგი არაფერი შეიძლებოდა მოჰყოლოდა; მან არამარტო მდინარეები აამღვრია და კალაპოტიდან ამოაგდო, ადამიანთა ცხოვრების ჩვეული დინებაც სრულიად შეცვალა. დაცარიელდა ფართო სახელოსნო, აღარ ისმოდა ქვაზე საჭრეთლის ფხაჭუნი, ხელოსანთაგან აქ აღარავინ ირჯებოდა. საკუთარ ოჯახებს მიაშურეს. რაიმე უნდა ეღონათ, თავიც…

      ჩრდილოეთის (პოლარული) ციალი, ალბათ, ერთ-ერთი ულამაზესია იმ მოვლენათაგან, რომლის ხილვის საშუალებასაც ბუნება გვაძლევს. პოლარული ციალი ორივე ნახევარსფეროს მაღალი განედების ოვალური სარტყელის ზონაში აღინიშნება, რომელთაც დედამიწის მაგნიტური სარტყელი არტყამს, ანუ ავრორალურ ოვალებში. გამოვლინება ძირითადად ჩრდილოეთით ან სამხრეთით ხდება. ის ყველაზე ხშირი გაზაფხულობითა და შემოდგომობითაა, პიკი კი ბუნიობისასაა. ხანგრძლივობა რამდენიმე საათიდან რამდენიმე…

      უცბად დაიჭექა, მაგრამ რა დაიჭექა! ჭექა-ქუხილის ღმერთი იყო, აბა სხვა ვინ იქნებოდა...

      - შემთხვევითობას ეძინა! ეძინა საღათას ძილით... მხოლოდ ჩემმა სიტყვამ გამოაფხიზლა, ჩემს შემდეგ ალაპარაკდა, სხვანაირად ხმასაც ვერ ამოიღებდა...

      მგონი, საკუთარ თავსაც გადააჭარბა, ისეთი ხმაური ატეხა…

      მიინავლა ალისფერი ათინათი, მზესავით გაბრწყინდა რომელიღაც უცხო ვარსკვლავი, ოღონდ ლურჯი ფერის მზესავით. სირიუსი გამახსენდა, მიწიერი ცის მშვენება... ლურჯი შუქის ნამდვილი ნიაღვრები გადმოაფრქვია. ცხადია, ოქროს ნიღაბსაც მისწვდა. ხომ წარმოგიდგენიათ, რა სანახავი უნდა ყოფილიყო ოქროს ნიღაბი; ერთგვარი მომწვანო ფერი…

      იცით, ვინ წარმოთქვა ეს სიტყვები? ცეცხლოვანმა გველეშაპმა. არ გეხუმრებით, ნამდვილად ასე იყო, ვარსკვლავების მანათობელმა გირლიანდებმა გველეშაპი გამოსახეს იმ უფართოეს სივრცეში, რომელშიც იმჟამად ვიმყოფებოდით (მართლაც საზღვარი არ აქვს აქაური წალკოტის სასწაულებს). პირდაპირ სასაცილო იყო, მეტი რომ არ ვთქვათ, ცეცხლოვან…

      ცოტა ხნით ყურადღებას ვითხოვ მკითხველისაგან. ისეთი რამ უნდა გიამბოთ, ჭექა - ქუხილის ღმერთმა მოგვიანებით რომ გაგვიმხილა. იმ დროისთვის უკვე აღარ ვიყავით აუზის ძერწილ ნაპირებზე ჩამორიგებულნი, ვლაღობდით და ვმხიარულობდით სამოთხისდარ ბაღნარში. ჭექა - ქუხილის ღმერთს აბა რაღა დააოკებდა? ხომ ცნობილია მისი თავმომწონეობის…

      ალისას მოგზაურობის შემდეგ, ვინ მოთვლის რამდენმა ბავშვმა თუ მოზრდილმა ისურვა და ინატრა ემოგზაუროა საუცრებათა სამყაროში. ქართულად, ხშირად აღარც კი თარგმნიან ვონდერლენდს იმდენად დიდია მისი პოპულარულობა მთელი მსოფლიოს მასშტაბით. ფოტოგრაფმა კირსტი მიჩელიმა (Kirsty Mitchell) კი შთამბეჭდავი გამოფენა მოაწყო, რომლის თითოეული დამთვალირებელი ვონდერლენდის მოგზაურობას საკუთარ თავზე გამოცდის.…

      ვინც ამ გზაზე ჩემამდე იარა, ჩემსავით იხსენებდა და აღწერდა ყველაფერს. ჩვენი პირველი ნაბიჯები ამ წალკოტში ზუსტად ერთნაირი თუ არ იყო, ძალიან კი ჰგავდნენ ერთმანეთს, ოღონდ... გარკვეული დროით. განსხვავებამ ცოტა მოგვიანებით იჩინა თავი, უფრო სწორად, განსხვავებათა მთელმა კრიალოსანმა.

      კინაღამ გადავიჩეხე ღრმა ორმოში, აი ეს გახლდათ ხსენებული კრიალოსანის პირველი მარცვალი. ჩემს წინამორბედს, ნამდვილად ვიცი, მსგავსი არაფერი შემთხვევია. ბეწვზე…

      თბილ და რბილ ლოგინში გამოძინება არა მხოლოდ ადამიანებს, არამედ სხვა ცოცხალ არსებებსაც ძალიან უყვართ. მართალია, დათვები ბუნებრივად რბილები და თბილები არიან, ამიტომ მათი ბუნაგები ლუდოვიკოს რბილი ავეჯით ვერ დაიკვეხნიან, მაგრამ არსებობენ ისეთი ცხოველები, რომლებზე ზრუნვაც, ხშირად, მრავალგზის აღემატება შვილებზე ზრუნვასაც.

      განებივრებული ძაღლების ცხოვრება ჰოლივუდში ცხოვრებას ჰგავს, მაგრამ მიუსაფარი ძაღლების მეტი რა არის? სწორედ მათზე…

    "სამყაროსა და სულის სიცოცხლე გრძელდება მხოლოდ იმ წინააღმდეგობის წყალობით, რასაც ძნელად საცნაური საგნები გვიწევენ. საკმარისია, ყველაფერი შევიცნოთ, რომ ყოველივე გაქრეს, განქარდეს. ცნობირების მიერ კიდით - კიდემდე განწონილი სამყაროს არსებობა იმდენადვე იქნება შესაძლებელი, რამდენადაც მხილებული გაიძვერობა ან გაქნილი თალთმაქცის ოინი, რომლის საიდუმლო აღარავისთვის წარმოადგენს საიდუმლოებას"

პოლ ვალერი…

      გაინტერესებთ რამდენად დეპრესიული ხართ? მაშინ გააკეთეტ ეს ტესტი. აირჩიეთ თქვენთვის მისაღები ერთი ვარიანტი და ჩაინიშნეთ ფურცელზე.

1.

ა) ჩემი გუნება-განწყობა ახლა არაა იმაზე უფრო დაწეული (მოწყენილი), ვიდრე ჩვეულებრივად.

ბ) ალბათ ის უფრო დაწეული, ვიდრე ჩვეულებრივად;

გ) კი, ის უფრო დაწეულია, ვიდრე ჩვეულებრივად;

დ) ჩემი გუნება-განწყობა ახლა ბევრად უფრო დაწეულია, ვიდრე…

- ჩვენ აქ ვერაფერსაც ვერ ვიპოვით, - თქვა ახალგაზრდამ, ბარი მიწაში ჩაარჭო და წელში გაიმართა. ჭაღარას თავიც არ აუწევია, გულმოდგინედ ჩიჩქნიდა მიწას ხისტარიანი მომცრო ნიჩბით. რაკი პასუხს ვერ ეღირსა, ახალგაზრდამ ოქროსფერი ხელთათმანები ისე ენერგიულად დაიჭიმა თითებზე, თითქოს დაგროვლ ჯავრს გზა მისცაო და მუშაობა განაგრძო. ოქროსფერივე კომბინეზონი თევზის ქერცლივით მჭიდროდ შემოტმასნოდა ტანზე. ჭაღარას მოლურჯო ფერის სრული კომბინეზონი ემოსა, ხელთათმანები კი…

      მიუხედავად წვიმებისა სეტყვისა მიწისძვრისა და სხვა სტიქიური მოვლენებისა ჟამთა ცვლილება გარდაუვალია და აი ზაფხულის სეზონიც დადგა, შეიძლება მეჩვენება მაგრამ თითქოს ხალხის დიდ ნაწილს ჩემს გარშემო სულ არ აქ განწყობა და ყველას ეზარება თითქოს დაღლილები არიან შეძლება ფინანსური მომენტია რამეთუ ზაფხულში დასვვენება გარკვეულ ხარჯებთან არის დაკავშირებული თან ეს ფასები და ტარიფებიც ყოველწლიურად ძვირდება, მე მაგალითად სოფელი, რომ არ მქონდეს…

      მხატვარი რომ ვიყო, ჩაფიქრებულ ადამიანს დავხატავდი: თავი ჩაუღუნავს, მხრებზე თითქოს მძიმე ტვირთი დასწოლია, შუბლიც ერთიანად ნაოჭებით დაფარვია... ყველაზე ცხადად სწორედ შუბლზე ეტყობა, ათასგვარი საზრუნავი რომ ჯიჯგნის და აწამებს.

      მერედა, რამ დაუმძიმა შუბლი ადამიანს, რა მიუძღვის წინ უამრავ საზრუნავთა ჯაჭვს?

      კარგი კითხვაა, მართლაც.

      პასუხიც კარგი მოსდევს: ოქრო, უწინარეს ყოვლისა!

      დიახ, ყველა საზრუნავი…