როგორც ყველგან და ყველა ცდილობს განვლილ წელს თვალი გადაავლოს და ერთგვარი შეჯამება გააკეთოს, ქველზეც, ტრადიციულად ამგვარი საახალწლო პოსტი იდება ხოლმე 31 დეკემბერს. წელს მსგავსი რამ არ იქნება, რადგან გავლილი წელი, ყველაზე წარმოუდგენელი ფინალით დასრულდა, ისეთით, რომელიც ქველის არსებობის ისტორიაში არც განიხილებოდა. მაგრამ ... 

      მომავალი წელი მაინც უნდა იყოს:

      ბედნიერი, წარმატებული, ბევრი სიხარულით და სიყვარულით სავსე…

      ადამი სულ მთლად აუტანელი გახდა. არ შეუძლია, მშვიდად და აუჩქარებლად ისეირნოს სამოთხის ბაღში. გამუდმებით დარბის, დახტის, ყირაზე გადადის, თან ისე ყიჟინებს, გეგონება ერთი კი არა, რამდენიმე ადამიაო. საიდან სად აღარ გაიგონებ მის ყურისწამღებ ხმას...

      ხანდახან კიდევ ყოვლად უცნაურ გასართობს გამოიგონებს ხოლმე. იმ დღეს შევესწარი, ხეზე ჯოხს…

      არა, არ შეუძლია სხვანაირად. არაფერს შეგარჩენს, აუცილებლად წასართმევად გამოგენთება, თუნდაც არაფრად ჭირდებოდეს. იმ დღეს ყვავილების გვირვგინი მედგა თავზე, მშვენიერი ნაირფერი სურნელოვანი გვირგვინი... იმდენხანს მოვუნდი იმის დაწვნას. ცისფერმა ჩხიკვმა წამახმარა ნისკარტი, თორემ ალბათ ასეთი კოხტა არ გამოვიდოდა... დავიმაგრე თავზე, ცისფერი ჩხიკვი ამ საქმეშიაც…

      ტბორში ვიბანავე, მზეს ვეფიცხებოდი. რა საამურია მზის სხივები, მათბობენ, მეალერსებიან, მზე მათ უხვად მიგზავნის. თუმცა უკვე კარგად ვიცი, ცხარე ხასიათი აქვთ მზის სხივებს (სამოთხის ბაღში ყოველივეს თავისი ხასიათი აქვს). თუ ზედმეტი მოგივიდა, კანს წითლად აგიფორეჯებენ, თავის სიმხურვალეს მწვავედ გაგრძნობინებენ. ასეთ დროს ჩრდილს შევეფარები ხოლმე.

     …

      - ყური დამიგდე, მინდა რაღაც გითხრა, - ბუტბუტით მეუბნება მდინარე.

      - რა უნდა მითხრა? - ვეკითხები, თან თვალი მის ამწვანებულ ნაპირზე მრჩება, სწორედ იქ, სადაც ფარშევანგები დაგოგმანებენ, მათთან თამაში მირჩევნია.

      - ვინ აღარ მინახავს ჩემს ნაპირებზე...

      - მაინც ვინ გინახავს?

      - მაგას რა ჩამოთვლის, - წყნარად…

      კიდევ ერთი ახალი სიტყვა გავიგონე გველისგან, მან დრო ახსენა. ჯერ მაგის ჭამის დრო არ დამდგარაო, თქვა, როდესაც მკვახე ვაშლი დაინახა ჩემს ხელში.

      - რა არის დრო? - ვკითხე და მკვახე ვაშლი მოვისროლე.

      გველმა ხმა არ გამცა. რგოლებად დახვეული გაირინდა, თითქოს სძინავსო.

      - მითხარი, რა არის…

            ისევ გადავეყარე ადამს, ხის ფუღუროში იჯდა და თავისი თავი ალბათ ციყვი ეგონა. მე წინ გავუარე, თან ვაშლს შევექცეოდი, ორივე ხელი ლოყაწითელი ვაშლებით მქონდა სავსე.

      უცბად ადამი გამოხტა ფუღუროდან, მოკბეჩილი ვაშლი ხელიდან გამომტაცა და პირისკენ გააქანა.

      როგორც ჩანს, ამ ყმაწვილს ვაშლიც ყვარებია, თუთის გარდა.…

      ყვავილებს მოენატრეო, ნიავმა მაცნობა, თან სურნელი მომიტანა მათი, ერთიანად ამ სურნელში გამხვია. ფრთაშესხმული გავქანდი მათკენ, ნიავსაც კი გავუსწარი მგონი. მართლაც მეტად მოვნატრებივარ ყვავილებს, სანამ მე გველთან საუბარში ვიყავი გართული. თვალები ფართოდ გააღეს, თითქოს არც კი სჯეროდათ, რომ ისევ მხედავდნენ. მერე კი ისეთი სიცილ-კისკისი ატეხეს, მთელი ბაღი…

      მიუხედავად წვიმებისა სეტყვისა მიწისძვრისა და სხვა სტიქიური მოვლენებისა ჟამთა ცვლილება გარდაუვალია და აი ზაფხულის სეზონიც დადგა, შეიძლება მეჩვენება მაგრამ თითქოს ხალხის დიდ ნაწილს ჩემს გარშემო სულ არ აქ განწყობა და ყველას ეზარება თითქოს დაღლილები არიან შეძლება ფინანსური მომენტია რამეთუ ზაფხულში დასვვენება გარკვეულ ხარჯებთან არის დაკავშირებული თან ეს ფასები და ტარიფებიც ყოველწლიურად ძვირდება, მე მაგალითად სოფელი, რომ არ მქონდეს…

      ალბათ ბავშვობაში ყველას აქვს ნოდარ დუმბაძის ნაწარმოები „კუკარაჩა“ წაკითხული, რომელიც რა თქმა უნდა ქველზეც გვაქვს და ამ ნაწარმოების მიხედვით ქეთი და სიკო დოლიძეების ფილმიც ნანახი, რაც იმას ნიიშნავს რომ არასდროს დაგავიწყდებათ პერსონაჟი ანიკო დეიდას ვაჟი პატარა ბიჭი თამაზი და ქობულეთის აღმართზე კუკარაჩას მოკვლის შემდეგ თავზარდამცემი ფრაზა „კუკარაჩა მოკლეს“, სინამდვილეში კი თამაზიც მოკლეს ოღონდ არა ნაწარმოებში რეალურ ცხოვრებაში, თუმცა…

      რაც უფრო დიდი დრო გადის სულ უფრო და უფრო მეტ პოპულარობას იძენს სპორტის ეს სახეობა საქართველოში და უკვე მრავალი გულშემატკივარიც ყავს, თუმცა ბევრმა ამ თამაშის წესები არ იცის თამაშის მიმდინარეობისას სათანადოდ ჩართვას ვერ ახერხებს იმისათვის, რომ თამაში უფრო სასიამოვნო საყურებელი გახდეს მოკლედ წარმოგიდგენთ რაგბის თამაშის წესებს.

      თამაშის არსი გახლავთ იმაში, რომ ორმა 15 მოთამაშისგან შემდგარმა გუნდმა ბურთის წაღებით,…

      ვისაც თრილერის ჟანრის ფილმები მოსწონს მისთვის კარგად არის ცნობილი ფრანგი რეჟისორი პროდუსერი და სცენარისტი ლიუკ ბესონი, რომელიც 1959 წელს დაიბადა საფრანეთში (პარიზში) და არაერთი ჯილდო აქვს მიღებული დღეს წარმოგიდგენთ მისი ფილმებიდან რამდენიმეს, რომელიც აუცილებლად ნანახი გექნებათ და თუ არ გექნებათ გირჩევთ, რომ ნახოთ.

      1. და რა თქმა უნდა პირველი ადგილი უნდა მივანიჭოთ 1994 წელს გადაღებულ ფილმს…

      ქველნო წარმოგიდგენთ ამა წლის რამდენიმე თვის ყველაზე კარგად გაყიდვადი და ტოპ 10 რეიტინგული წიგნების ჩამონათვალს რაც, რა თქმა უნდა, საინტერესოა, რადგან ჩვენი ინტერნეტ სივრცე ქველი ვრცელი ელექტრონული ბიბლიოთეკის მფლობელია, მაგრამ საინტერესოსთან ერთად ეს ყველივე გასაოცარი და საკვირველია ვიღაცამ შეიძლება ისიც კი იფიქროს ალბათ რომელიმე ვითომ მწერლის შემთხვევაში რაიმე გარიგებას ჰქონდაო ადგილი, გარიგებას, ჩაწყობას ან რაიმე…

      მარიო პიუზო ყველასათვის კარგად ცნობილი მწერალია თუმცა ბევრს ეკრანიზაცია უფრო აქვს ნანახი ვიდრე წაკითხული ფილმი ეკრანებზე 1972 წელს გამოვიდა და დღემდე არ თმობს მოწინავე ადგილებს ტოპებში რეიტინგებში და პოპულარობას არ კარგავს ფილმის ეკრანიზაციის უფლება პარამაუნტმა პიუზოსგან 12500$ შეიძინა და 2007 წელს გამოქვეყნებულ 100 საუკეთესო ფილმს შორის ეს კინო სურათი მეორე ადგილს იკავებს.

      მარიო პიუზო 1920 წლის 20 ოქტომბერს ნიუიორკში…

      მეგობრებო რაც არ უნდა დაუჯერებლად მოგეჩვენოთ დღეს პირველი მაისია და თქვენს წინაშეა შეუდარებელი ჯონ დილინჯერი და პატარა ნელსონი,კაცობრიობას ყოველთვის აინტერესებდა კითხვაზე პასუხი არის თუ არა კრიმინალი პროფესია? ამაზე ისინი აუცილებლად გიპასუხებდნენ, რომ დიახ ეს ასეა.

      დილინჯერი დაიბადა 1903 წელს ამერიკაში ილინოისის შტატში, ის იყო პირველი იმ წარმატებულ მძარცველთა შორის, რომელმაც პირველად მოიპოვა ტიტული გამხდარიყო ხალხის…