იერუსალიმში, ღმრთაებრივი ცეცხლის გარდმოსვლა, უკვე მრავალი წელია ფართო საზოგადოების ყურადღებას იპყრობს. მორწმუნეთა ნაწილი იმასაც ახერხებს, ამ სასწაულს იერუსალიმში, აღდგომის ტაძარში დაესწროს და საერთო მხიარულების მონაწილე იყოს (თუნდაც ბანკიდან აღებული სესხებით და ა.შ) - მთავარია ახლადგადმოსულ ცეცხლს ახლოდან შეხედონ. ხოლო მორწმუნეთა მეორე მხარე, ეჭვის თვალით უყურებს სასწაულს, რომელიც ყოველწლიურად ასე „დაგეგმილად“ ხორციელდება და ამის…

      მახსოვს, წმინდა წერილზე საუბრისას, გალილეის ნაზარეთში გამოგზავნილი მთავარანგელოზი გაბრიელის შესახებ, ლუკა მახარებლის მოთხრობილ ამბავს განგვიმარტავდა ლექტორი. ამ საუბარში, მან თქვა ასეთი რამ - მართალია, აღდგომა არის უდიდესი დღესასწაული, მაგრამ ქრისტიანულ დღესასწაულთა შორის ყველაზე ამოუხსნელი, შეუცნობელი და გონებით მიუწვდომელი, არის ხარების დღესასწაული. (ცხადია არ ვციტირებ, პერიფრაზია) ერთი შეხედვით, რა დღესასწაულია ასეთი?…

ოსკარი 2019 სრული სია

      კინომანიას ცოტა ჩამოვშორდი, მაგრამ მიუხედავად ამისა, ბოლო დროს რამდენიმე ძველი და შეიძლება ითქვას, კარგი ფილმიც ვნახე. ერთი კია, ამ ფილმებში არც ისეთი იყო ისეთი, საქებრად, დასაწერად ან სარეკომენდაციოდ რომ გამომდგარიყო. გუშინ კი ერთმა ფილმა ჯერ ღამე გამათენებინა და შემდეგ, საახალწლო ქეიფივით მეორე დღეზეც გადმომყვა. ფილმი მეორე მსოფლიო ომში, ებრაელთა ტყვეობის საშინელ ამბებს უკავშირდება და არც მეტი, არც ნაკლები უფლის გასამართლების ამბავს…

      მთელს ხმელეთზედ ვერ ვპოვებთ ხალხსა, რომელსაც არა ჰქონდეს საკუთარი ჩვეულებანი, რომელნიც ერთის საუკუნედამ გადადის მეორე საუკუნეში და რომელშიაც ცხადად და მარტივად იხატება მათი გონებითი განვითარება, რწმუნება, ზნეობა და სხვა თვისება. ამისათვის ცოდნა და განრკვევა ხალხის ჩვეულებათა მიღებულია საჭიროდ საერთო ისტორიისათვის და მომატებულად განათლების ისტორიისა.

      რასაკვირველია, იმ ხალხში, რომელიც მოკლებულია სწავლა-განათლებასა, დაცემულია…

      როცა დავინახე რა მწარედ გააქნია თავი უარყოფის ნიშნად - ნეტავ არ მეკითხათო - გავიფიქრე და ენაზე ვიკბინე, მაგრამ უკვე გვიანი იყო.

      საუბრისას რამდენჯერმე ახსენა გარდაცვლილი შვილი, შვილის საფლავი, „ჩემი ბიჭი რომ მოკვდაო...“ და ა.შ. თითქოს ძალიან მსუბუქად და თავისუფლად საუბრობდა ამ თემაზე. ერთი შეხედვით იფიქრებით, ძალიან დიდი ხნის ისტორიაა და ამიტომ უადვილდება ასე თქმაო. მერე ისე მოხდა, რომ მარტო დავრჩით, ჩიქა არაყი მომატანინა და…

      ვიტყოდი პატარა ქვეყანა ვართთქო, მაგრამ როგორმე ამ პატარა ქვეყნის კომპლექსსაც ხომ უნდა დავაღწიოთ თავი? თან ეგეც არ იყოს, რაღა პატარა, შე დალოცვილო, მსოფლიოს 230-მდე ქვეყანაში 120-ე ადგილი გიკავია და ვისთან მიმართებაში იპატარავებ თავს? ცოტანი ვართო, და ალბათ ამიტომ ვერ ვპოულობთ შესაფერის ხალხსო, რომ თქვათ, იგივე სიაში, მოსახლეობის მიხედვით 130-ე ადგილზე ვართ და კოვზი ნაცარში ჩაგივარდებათ. მოკლედ, საწუწუნოდ ეს თემა არ გამოდგება. აბა, რატომ…

      შესვენებაზე საცხოვრებელ კორპუსებს შორის მოქცეულ პატარა ბაღში ვიჯექი, სავარჯიშო მოწყობილობების უკან, ჭერმის ახლადაყვავებული ხის ძირში, ცოტა გადახრილ, ფეხმოკლე, ერთდროსმწვანედშეღებილ ხის სკამზე. მზე ზენიტიდან კარგა ხნის გადასული იყო, ამიტომ არც მცხუნვარება ჰქონდა და არც მისი სხივები მაწუხებდა - ჭერამი, როგორც შეეძლო ისე მიფარავდა. ქალაქის ხმაური ჯერ კიდევ არ იგრძნობა თბილისში. სააღდგომო სურნელი ტრიალებდა - გუშინ ჩამოვიდნენ, დღეს ნაბახუსევზე…

      არ მოვწსრებივარ, არ გადამხდენია, არ მინახავს, მაგრამ ბევრი მსმენია და როგორც წესი, ამ ბევრში ტყუილ-მართალის გარჩევა ძალზედ რთულია (არადა, კაცობრიობის დაცემა ხომ სწორედ ხის ნაყოფის - ცნობადისა კეთილისა და ბოროტისა - გამო იწყება. ჩანს, ვერ შევირგეთ ის ნაყოფი ან მერე დავკარგეთ, უსაშველოდ). თუმცა, თავად ფაქტის შესაფება ალბათ მიღებული შედეგებით შეიძლება, მომდევნო პერიოდის ისტორიით და როგორც ყბადაღებულად იტყვიან ხოლმე - ისტორია თავის…

      ყოვლადსამღვდელონო მღვდელმთავარნო, ღირსნო მოძღვარნო, დიაკონნო, ბერ-მონოზონნო, ჩემო საყვარელო სულიერო შვილებო, საქართველოს წმინდა მართლმადიდებელი ეკლესიის წევრნო, სამშობლოში მკვიდრნო და ჩვენი ქვეყნის საზღვრებს გარეთ მცხოვრებნო თანამემამულენო,

ქრისტე აღდგა!

      მენელსაცხებლე დედებთან და მაცხოვრის მოწაფეებთან ერთად საფლავის ლოდსა ზედა…

ოსკარი 2018 სრული სია

      მეცნიერების ფუნდამენტი კაცობრიობისთვის კეთილდღეობის მოტანაა, ამიტომაცაა რომ საზოგადოება არასოდეს სწყალობს მეცნიერებას და ყოველდღიურ ცხოვრებაში მაქსიმუმ იმით თუ შემოიფარგლება, ხანდახან აღმოხდეს თითოოროლა ჩვენებურს „ხედაამ, სად წავიდა ტეხნიკაა?“. სათაურიდან გამომდინარე მიხვდებოდით, რომ კვლავ მცხეთა-თბილისის მარშრუტკებზე უნდა ვწერო. უკვე მრავალი წელია ამ პრობლემაზე ვწერ და მრავალი წელია ამ პრობლემაზე საუბრობს მცხეთის მოსახლეობა და ამ ბოლო…

      ქვეყნის მრავალ პრობლემათა შორის, ერთ-ერთი გამორჩეულად აქტუალურია თანამედროვე ყოფაში ნარკოპოლიტიკა. აგერ უკვე რახანია ხმაურობენ და აქციებს მართავენ, ხელმოწერებს აგროვებენ, პეტიციებს წერენ, ვიდეო რგოლებს იღებენ და მოუწოდებენ პარლამენტს „შეამსუბუქოს მუხლები...“. რამდენიმე კვირის წინ, როგორც ეს ჯგუფები წერდნენ - „პოზიტიური“ ძვრები მოხდა ნარკოპოლიტიკაში და ახლა მოწევა აღარ კლავს, მაპატიეთ,…

      წარმოიდგინეთ, თქვენ შეგიძლიათ ერთი დღის მაგალითზე მთელი წელი განსაზღვროთ! ჰმ, რა დიდებული შესაძლებლობა იქნებოდა. მხოლოდ ფენტეზში თუ წარმომიდგენია ასეთი რამ, მაგრამ იქაც კი არ ხდება ასეთი სასწაულები - განსაზღვრო მთელი წელი ერთი დღით - როგორც ჯავახურ ლექსიკონში წერენ - ჯავახთა რწმენით, ბედობა დღეს როგორც გაატარებდა, ის მთელი წლისათვის დაებედებოდა. ამიტომაც ამ დღეს ერიდებოდნენ ჩხუბს, უსაქმურობას და სხვა არასასურველ ქცევას.

     …

      როგორადაც არ უნდა განვეწყოთ, ყოველ ახალ წელს მაინც სიკეთით ველოდებით. იქნებ წელს მაინც, იქნებ წელს მაინც... იმედი სამ სათნოებათა შორის ერთ-ერთია და ვფიქრობ, გამორჩეული სწორედ მარადიული მოლოდინითა და მისწრაფებით!

გილოცავთ ახალ წელს!

      კომპლიმენტების უმრავლესობა ხომ ასე იწყება - „არაჩვეულებრივად ... გამოიყურები, გაცვია, მღერი, ხატავ და ა.შ. ან საერთოდ, პირდაპირ იტყვიან ხოლმე - არაჩვეულებრივი ხარ, ზოგიერთ შემთხვევაში - მყავხარ. აქ უკვე საკუთარ არაჩვეულებრივობასაც უსვამენ ხოლმე ხაზს. მაგრამ საქმე ისაა, რომ თუ ერთ გენიოსს დავუჯერებთ, ეს არაჩვეულებრივობა ისეთი ჩვეულებრივი რამ გახდა, რომ ცოტაც და გაცვეთილობა-გაცრეცილობად გადაიქცევა და…

      მაცხოვრის გეთსემანიაში შეპყრობის დროს მოციქულები მიმოიფანტნენ და როგორც მახარებელი წერს - აღსრულდა სიტყვები „დავსცე მწყემსი და განიბნინენ ცხოვარნი სამწყსოჲსა მისისანი“. საინტერესოა, რომ ამასვე ეუბნება უფალი რამდენიმე საათით ადრე - დაბრკოლდებით და ეს სიტყვები აღსრულდებაო. მაშინ პეტრე თავს გამოიდებს - „დაღათუ ყოველნი დაბრკოლდენ შენდა მომართ, ხოლო მე არა სადა დავბრკოლდე“. ალბათ, გახსოვთ ამ…

      ახლა, როცა ღამის სიჩუმეში უფრო ადვილია წარსულში ხეტიალია, მეც ავიღებ ვიზას ღრმა სარდაფებისთვის. ბავშვობის მოგონებებში პირველად მაშინ ჩნდება - ბნელ 90_იანებში, ე.წ. „ლახანკაში” რომ მაბანავებდა და „დათვი მჭლე და შენ მსუქანიო“ მლოცავდა. მერე მახსოვს საწოლი მის ოთახში, უფრო სწორედ ჩემი თავი მახსოვს მის საწოლში, მის გვერდით ბედნიერად წამოწოლილი და გარინდული ზღაპრების მოლოდინით (ცივ ზამთარში, ორთქლით გამთბარი ლოგინიც მახსოვს). როგორც წესი…

      მარხვა დაიწყო და მარხვას თეთრი დეკემბერი მოჰყვა. ორივე ერთად კი იმ განწყობას ქმნის, რასაც გაუაზრებელი სიხარულის მოლოდინი ჰქვია. ჰოდა, ამ ცივ ზამთარსა და თბილ ბუხართან, როცა სიკეთის განკაცებას ელოდები და სიკეთის რაობის შესახებ კითხულობ, არ შეიძლება არ მოგინდეს სხვისთვისაც მისი გაზიარება.

      რატომ დაკარგა სამყარომ ეს ორიენტირი? ან იქნებ არც ჰქონდა და სწორედ, ამ არქონის გამო წერდა ავტორი ასე გატაცებით?…

      გენიოსები ხომ დროში მოგზაური წინასწარმეტყველები არიან ან პირიქით, სულაც არ მოგზაურობენ და დროს თავად აძლევენ დასაწყისს. ზოგიერთნი კი, უბრალოდ დროის მსვლელობის საფეხურებს თუ არ აწყობენ, სხვისი აწყობილის ანალიზს აკეთებენ. და მაინც, დრო რჩება ერთადერთ ღირსეულ მეტოქედ სიცოცხლესთან ჭიდილში. ამ შესავლის იდეა კი, ერთი ძველდროული ჩანაწერის ამოწერა და თქვენთვი გაზიარება მეწადა. მეცხრამეტე საუკუნის მიწურულით თარიღდება ეს ტექსტი, მაგრამ მოდით - თითი…