რამდენიმე თვეა აქტიური კამათი მიმდინარეობს სკოლებში ახალი საგნის შემოღებასთან დაკავშირებით. საგანს ჰქვია "მე და საზოგადოება", და როგორც განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის მოადგილე ლია გიგაურმა განაცხადა ეს საგანი გახლავთ ახალი, მესამე თაობის ეროვნული სასწავლო გეგმის ნაწილი. სამინისტროს ოფიციალურ ინტერნეტ გვერდზე, 2015 წლის 17 აგვისტოს განცხადებიდან ირკვევა, რომ "მე და საზოგადოება" - ახალ საგანში ძირითადი…

      დილიდან არეული დაიარებოდა და საბოლოოდ მიხვდა რომ ძალიან ეძინებოდა, ამიტომ ჩემს ოთახში შემოვიდა, გვერდით მომიწვა და დაძინება გადაწყვიტა. მაგრამ როგორც ყველა ბავშვი ჯერ ანცობისთვის ჰქონდა გონება მიმართული.

- აი, ხომ მოიგო ბარსელონამ, რომ მეუბნებოდი ვერ მოიგებსო.

- როდის მოიგო?

- მმ, 3-1 მოუგო არსენალს.

- რას ამბობ ბიჯო, შენ სიზმარი ხომ არ ნახე, არსენალმა მოიგო ზუსტად.

- რა არსენალმა? ბარსამ გაიტანა სამი გოლი. აბა…

შესაძლებლობები საზღვრებს სცდება..

იქნებ არც კი განსხვავდები ჩემგან?

რამდეჯერ მიფიქრია იმ ადამიანებზე ვისზეც წამიკითხავს, მინახავს ან გამიგია..

როგორ მოვიქცეოდი მათ ადგილას? მეც რომ მის პირობებში გავზრდილიყავი? მეგრძნო? შემყვარებოდა? შემძულებოდა? მასსავით მარტო ვყოფილიყავი?

როგორ მოვიქცეოდი მის ადგილას?

ან შენ როგორ მოიქცევი ჩემს ადგილას?

შემიძლია ვიგრძნო ან იგრძნო ჩემს…

      დაპირებულის შეუსრულებლობა არ მეპატიება, ამიტომ გადავწყვიტე კიდევ ერთი ცნობილი და ჩემთვის ახლადგაცნობილი ოსკაროსანი ფილმი მოვაქციო დღიურში. ამჯერად შორეულ ვესტერნში უნდა გადავინაცვლოთ და ამ მხარის სიმბოლოს, კლინტ ისტვუდის ოსკაროსან ფილმს შევეხოთ. მისი ორიგინალი დასახლებაა "Unforgiven", ქართულად თარგმნეს როგორც "უპატიებელი", თუმცა ალბათ შეიძლებოდა შეუმწყანრებელი ყოფილიყო. ფილმს რომ ნახავთ,…

      ნაწარმოები თავისუფლებისთვის მებრძოლი ადამიანის სულისკვეთებით არის სავსე, წერის მანერა სადა და დახვეწილია, ისეთია ბევრ რამეზე რომ დაგაფიქრებს და ეს ფიქრები თითქმის მთელი ცხოვრება რომ შეგაწუხებს, აგაწრიალებს. ნაწარმოების დანიშნულებაც ხომ ესაა, შეძრას მკითხველი რაღაც ასწავლოს ისეთი რაც აქამდე არც კი უფიქრია. როდესაც თავისუფლების ფენომენზე ვფიქრობ ყოველთვის…

- წავედით, ვიპოვეთ ახალი თავშესაფარი. კედლებიც გვექნება და ჭერიც. რბილი საწოლიც თოვლის ქულასთვის - სიხარულით შემოვარდა კოლომბო.

- შორს არის?

- არა, მალე მივალთ და დაცულებიც ვიქნებით.

- კოლომბო, იცი დღეს აქ ჯესიკა იყო - თოვლის ქულა თამაშ-თამაშით მივიდა კოლომბოსთან.

- ჯესიკა? - კოლომბომ მარიას გადახედა.

- ჰო, მგონი ჯესიკა ერქვა. რავიცი, მარიამ ასე დაუძახა და... მარია, ხო ჯესიკა იყო? - მიმართა თოვლის ქულამ…

      ოსკაროსან ფილმებზე გადართვა საინტერესო იდეა გამოდგა. ვიფიქრე, 90-იანებით დავიწყებ და ყველა ოქროსკაცუნააღებულ ფილმს ვნახავთქო, მაგრამ სულმა წამძლია და პირველი ვნახე "წვიმის კაცი" (1989 წელს აიღო ოსკარი) და იქიდან მოვყვები. უკვე 97-წელზე ვარ ამოსული, ვინაიდან "კრავთა დუმილი" (1992 წლის ოსკარი), "შინდლერის სია" (1994 წლის ოსკარი), "ფორესტ გამპი" (1995 წლის ოსკარი) და…

      დღევანდელ დღეს წმიდა ეკლესია მიცვალებულებს იხსენიებდა.. ტაძარი სავსე დამხვდა, შავებში ჩაცმული დიაცთა უმრავლესობით. ბევრს ძალიან კარგად ვიცნობდი და მათი სევდის მომსწრე ვიყავი, რომელიც შვილის გარდაცვალებით იყო გამოწვეული. ვერ გავუძელი ამდენი ცრემლიანი თვალების ნახვას, რომელიც ჩემთვის ძალიან ნაცნობი იყო. მეც დავატარებ დიდ სიცარიელეს და ტკივილს გულით, რომელიც ახლახანს კიდევ უფრო გამიღრმავდა და უფრო მეტად მძიმე სატარებელი გამიხდა. არ მიყვარს და არ…

      გაოცებული დიდხანს უყურებდა ქვემოდან, ვიდრე კისერი არ ეტკინა.

- პატარავ, შენ ალბათ თოვლის ქულა ხარ, ხომ?

- აქ რა გინდა ჯესი? - გამოჩნდა მარიაც.

- დავინახე კოლომბო როგორ გავიდა თქვენი ახალი თავშესაფრიდან და ვიფიქრე უნდა გველაპარაკა.

- რაზე?

- იცი მარია, არ მომწონს, რომ განაწყენებულები ხართ ჩემზე.

- არ მიკვირს, არავის მოსწონს შემცირებები, განსაკუთრებით მათ ვინც სხვების ხარჯზე უშრომლად ნებივრობენ. მაგრამ…

      ქუჩაში მიდიოდა ორსული ქალი; ერთი ბავშვი ხელში აეყვანა, მეორეზე ხელი ჩაეკიდა, სულ უფროსი, ასე ექვსიოდე წლის, კაბის კალთაზე ხელჩაფრენილი მიყვებოდა; მომავლისათვის საიმედო სურათმა გენეალოგიური ხის ასოციაცია შემიქმნა.

      გზის გადაჭრისას ქალი ძალიან ფრთხილობდა, მძღოლმაც გამოიჩინა სიფრთხილე.

      ვიღაც მუშა "კაჭკაზე" მარჯვედ ხელებჩაფრენილი ტვირთს მიარბენინებდა ნაბიჯაჩქარებული მეპატრონის ფეხდაფეხ. მუშას სახეზე უნებური, რაღაც…

      ის ცა მენატრება, ის დიდი მინდვრები, სადაც ყვავილებს ვკრეფდი თაიგულად ვკრავდი და სახში დედასთან მივარბენინებდი. იები მენატრება, ტყის სურნელიი, გაზაფხულზე მზის სიხივები რომ ეცემა მიწას და ოხშივარი ასდის მთებს, ყანებს მინდვრებს და ჭალებს. მენატრებააა ყველაფერი, შენი გაზაფხული მენატრება, ცაზე კოპლებად დაყრილი ღრუბლები და ამ ღრუბლებიდან მზის სხივების გარდატეხაა.

      ეხლა მახსენდება დედის დღესთან დაკავშირებით, ბავშვები როგორ მივრბოდით…

      კინომოყვარულები 28 თებერვალს ტელეეკრანებთან შეიკრიბნენ ოსკარის რიგით 88-ე დაჯილდოების სანახავად, რომელიც ტრადიციულად დოლბის თეატრში გაიმართა. 24 კატეგორიაში დარიგდა ოსკარები და მათ შორის საუკეთესო ფილმისთვის ჯილდო მოიპოვა ტომ მაკკარტნის ფილმა "სფოთლაითი (ყურადღების ცენტრში)"

     გამარჯვებულების და ნომინირებულების…

      მახსოვს, ბავშვობაში, დაძინების წინ, წარმოვიდგენდი თითქოს წყალში ვიძინებდი. უცნაურია, მაგრამ სრული სიცხადით მახსოვს როგორ ვიწექი ბნელ ოთახში, საბნიდან მხოლოდ თავი მიჩანდა და ფეხებს ისე ვამოძრავებდი ლოგინში, როგორც წყალში ცურვისას არის საჭირო. მახსოვს ფიქრებიც და ოცნებებიც - მექნებოდა ერთი კაფსულა-საწოლი, სადაც ვიწვებოდი დილიდან საღამომდე და საღამოდან დილამდე, მექნებოდა საჭმელი და რომელიმე ოკეანეში გადავაგდებინებდი ამ კაფსულას, ვიდრე ფსკერამდე…

      არის მომენტები, როდესაც გიწევს უცხოელ მეგობრებს ესაუბრო. მიუხედავად სირთულისა, ზოგჯერ დიალოგები ძალიან საინტერესოდ წარიმართება ხოლმე და ერთ-ერთი ასეთი დიალოგი ჩემს მეგობართან. (პირადი მიმოწერის გამოქვეყნებაზე ნებართვა გაცემულია).

     …

      ბევრი აღარ უხეტიალიათ. მალე მონახეს პატარა სახლი შეეფარნენ და იმ ღამით იქ დარჩნენ. მეორე დილით კოლომბო, ტარაკანი და მიოდი საჭმლის მოსატანად წავიდნენ. მარია სახლის სადარაჯოდ დარჩა და თოვლის ქულაც მან ჩაიბარა.

- რატომ არ შეიძლება მეც რომ კოლომბოს და ტარაკანს გავყვე? - თოვლის ქულას თამაში უნდოდა და ტარაკანი ამისთვის ყველაზე კარგი ვარიანტი იყო.

- იმიტომ რომ ჯერ პატარა ხარ. დაგავიწყდა? ორი დღის წინ თოვლში ვერც კი დადიოდი.

-…

- შებინდებამდე აქ დავრჩეთ და მერე მოვნახოთ ახალი სახლი.

- კი მაგრამ სად უნდა გავათიოთ კოლომბო, საშინლად ცივა, თუ თავშესაფარი არ ვიპოვეთ, გავიყინებით.

- ნუ გეშინია მარია, ვიპოვით, დაგავიწყდა? ეს ხომ კოლომბოა - ტარაკანმა ირონიულად გადახედა უფროსს.

- მართალია დამცინის ეს ვაჟბატონი, მაგრამ მართალს ამბობს - კოლომბო ვარ და აუცილებლად ვიპოვით თავშესაფარს. შენ რას იტყვი თოვლის ქულა?

      თოვლის ქულა ფიქრებში იყო გართული და მათ…

1. არასოდეს შეგეშინდეს ადამიანო მარტოობის ... იცოდე რომ სიმარტოვე საკუთარი თავის შეცნობაში გეხმარება ...

2. ნურასოდეს ნუ დაიჩივლებ, რომ ვინც გიყვარს შენგან ძალიან შორსაა ...

3. გეშინოდეს იმ ადამიანების რომლებიც მხოლოდ სიტყვიერად გამოხატავენ შენს მიმართ დამოკიდებულებას მაშინ, როდესაც მათ შენი სულის შესახებ არაფერი იციან ...

4. არასდროს არ დაფრთხე განშრებით ... ცხოვრება განშორებების გარეშე არ არსებობს ... განშორება დიდი…

- აქეთ! აქეთ, აქ შევძლებთ დამალვას. - მიოდი თოვლით გათეთრებულ ჩხირებში შეძვრა.

      ტარაკანმა გადაწია ჩხირები და ჯერ მარია გაატარა, შემდეგ კოლომბო შეხტა. სამივე გაიყუსენ და თვალები დიდზე გააფართოვეს. თოვლის ქულას ჯერ ვერ გაიგო რა ხდებოდა. ტარაკანმა ხელი გაუშვა თოვლიან ჩხირებს და იქით წავიდა, საიდანაც მორბოდნენ, გზაზე ავიდა და მოსახვევამდე ირბინა, შემდეგ უკუსვლით უკან დაბრუნდა და იმ ადგილამდე ასე იარე, საიდანაც გადმოიხვიეს. შემდეგ მანაც…

      გაზაფხულის მშვენიერი დილა იყო... მზის სხივები არემარეს ანათებდა. დიდ და ლამაზ მოედანზე ორი ბედნიერი წყვილი მოსეირნობდა.

      ნიკას და ლიზის ერთმანეთი ბავშვობიდან უყვარდათ და მათ ეს სიყვარული ახლა უფრო გაამყარეს. შესტრფოდნენ ერთურთს... ბედნიერებას ასხივებდნენ,ცხოვრება უხაროდათ, მაგრამ წუთისოფელი გაახარებს ერთობ ვინმეს?

      ლიზის მშობლებმა მდიდარი სასიძო მოძებნეს და შვილის დაუკითხავად ქორწილის დღეც დათქვეს. ლიზის…