თაობა, რომელსაც მე წარმოვადგენ, დამოუკიდებლობაში დაიბადა. პირადად მე, დამოუკიდებლობიდან ზუსტად ერთი წლის თავზე მოვევლინე ამ ქვეყანას (გულწრფელობას გამოვიჩენ და სიმართლეს ვიტყვი - დიდად, ჩემი არჩევანი არ ყოფილა აქ რომ დავიბადე, მაგრამ ასე მოხდა და საწუწუნო არაფერი მაქვს).

      დღეს ვუყურებდი…

      შუაღამე გადასული იყო, როდესაც ერთ მყუდრო ხის ქოხს მიადგნენ. არც სიცოცხლის ნიშანწყალი ჩანდა სადმე და არც სანთელი ბჟუტავდა.

      - ჯერ მე წავალ, ვნახავ რა ხდება - თქვა მიოდმა.

      ტარაკანი და მარია ბუჩქებში ჩიამალნენ, გაიყუსნენ.

      - რა ხდება იქ? - იკითხა თოვლის ქულამ.

      - ჯერ არ ვიცით, ნახავს მიოდი და გვეტყვის.

      სამჯერ შემოუარა მიოდმა ხის ქოხს. შიგნით შეიხედა. მერე შევიდა, მოათვალიერა. უკან…

      ფილმების მოყვარულებს, დღევანდელ ბლოგპოსტში კიდევ ერთ ოსკაროსან ფილმს გაგახსენებთ. ნელ-ნელა 21-ე საუკუნეში გადმოვაბიჯეთ. გახსოვთ ალბათ, წინა ოსკაროსანი ფილმი, რომელიც ბლოგში წარვადგინეთ, იყო 1992 წელს გადაღებული და ერთი წლის თავს ოსკარით დამშვენებული, კლინტ ისტვუდის "…

ცოტა რამ საფლავზე გასვლასთან დაკავშირებით

      ეს ცოტა რამ, არ ვიცი რამდენად ცოტა გამომივა, მაგრამ შევეცდები ყურადღება გავამახვილო მნიშვნელოვან დეტალებზე. პოსტი განკუთვნილია მრევლისთვის.

      დავიწყებ იმით, რომ პოსტს ვაქვეყნებ დღეს, ბრწყინვალე შვიდეულის სამშაბათს, მაშინ როდესაც საფლავზე გასვლის ორი ძირითად ტრადიცია (ზოგიერთ…

      ყველა მწერალი ვალდებულია ზრუნავდეს თავის მკითხველზე. დიადი მწერლები სხვადასხვაგვარად გამოხატავდნენ ამ ზრუნვას, ზოგი მარტივი ენით ცდილობდა ეთქვა სათქმელი, ზოგიერთი მკითხველის გონებას საუკუნეებით წინ წასწევდა, ზოგი ყოველდღიურობისთვის მისცემდა ხსნის გასაღებს, ვინ მხატვრულად და რბილად, ვინ ხისტად და ყვირილით.

      ერთი, რომ დიადი მწერალი არ ვარ და მეორე რომ არც ეს პოსტია მაღალი იდეების მატარებელი, ამიტომ ჩემს ზრუნვას მკითხველისადმი…

      ცოტა ხნით სიჩუმე იდგა გარესკნელის ბნელში, სადაც ყოველივეს მხოლოდ ეშმაკთა ალი ანათებდა. თითქოს ყველა ხვდებოდა მათ მომავლს, მათი მარადიული ცხოვრებისთვის განწირულ ბედს, მაგრამ ეშმაკები აბა რის ეშმაკები იქნებოდნენ ეს მწუხარება სინანულის ყოფილიყო, არა - ქვეცნობიერად სწუხდნენ სწორედ იმიტომ, რომ მათმა ამპარტავნებამ, მათმა მეგობარმა ეს დაუშვა.

      როდესაც მრისხანების ეშმაკი თავის ადგილზე დაჯდა, ვასილისკომ…

      გამწარებულები მიჰქროდნენ და ჯერ კიდევ ზამთის სიცივე სახეს უყინავდა. თოვლის ქულა მაინც ფიქრობდა იმ სახლზე, იმ მოტაცებაზე, რომელსაც ტარაკანი ასე საზარელ ფერებში უხატავდა წეღან, როცა არც კი უსმენდა, და ახლაღა მოაგონდა მისი სიტყვები - გაგწრთვნიან, მოგაშინაურბენ, დაგიმონებენ.

- ფრთხილად, ურემი მოდის. - მიოდის შეძახებამ გამოაფხიზლა ფიქრებში წასული თოვლის ქულა.

- აქ ჩავიმალოთ ბუჩქებში. - გადასწია მარიამ ბუჩქებისკენ და სამივენი იქ…

      დღევანდელ კინომანიურ ბლოგპოსტში მინდა ცნობილ, რეიტინგულ და არაოსკაროსან, თუმცა რამდენიმე პრემიის და დაჯილდოების გამარჯვებულ ფილმზე ვისაუბრო. ეს კინო 2003 წელს გამოჩნდა მსოფლიო კინოეკრანებზე და დასაწყისშივე გეტყვით, მთავარ როლზე ჯერ კიდევ ახალგაზრდული იერით და მომხიბვლავობით სავსე, იმ დროისთვის 35 წლის ნიკოლ კიდმანი დაასაქმეს მეტწილად უარყოფითი როლებით ცნობილ პოლ ბეტანთან ერთად.…

      სვეტიცხოვლის მომლოცველს, ალბათ ყველას ემახსოვრება ერთი, პატარა, ზაფხულში ხვატისგან მუდამ გაშავებული ან აწითლებული, აწყობილ თუ არეულ ჩონგურ-ფანდურზე მომღერალი პაპა, რომელიც ტაძარში ყოველ შემსვლელს და გამომსვლელს მიუმღეროდა:

      "დაგლოცათ სვეტიცხოველმა ლამაზებო და კარგებო, გოგოებო და ვაჟებო" იქვე მიამატებდა, "წმინდა გიორგი დაგლოცავთ, 1700 წლისაო". მერე ეტყობა ვიღაცამ უთხარა, უკვე XXI საუკუნეში ვართო და…

      რამდენიმე დღის წინ მეგობრებთაბ ერთად ვაპროტესტებდი მოსასვენებლ პარკებში, სკვერებში ძაღლებისთვის გამოყოფილი სპეციალური ტერიტორიების არსებობას იმ სახით, რა სახითაც ახლა არსებობს. ამ ტერიტორიაზე არ შეიძლებოდა კატის შეყვანა, დაბმა, თხის ან ცხვრის, გაგიკვირდებათ და ვერც ძროხას გაუშვებდი თავისუფლად. ჩემთვის ყოვლადგაუგებარია, რატომ? რა კრიტერიუმით არის ძაღლი უფრო შინაური და მშვიდი ცხოველი ძროხასთან შედარებით? რატომ არ აქვთ ძროხებს ანალოგიური…

- აქ დიდხანს ვერ დავრჩებით ხომ იცით, დროებითი თავშესაფარი იყო და უკვე ორი კვირა გავიდა. თოვლიც დნეობას იწყებს.

- მარია არ წამოვა, ძალიან გულჩათხრობილია.

- სხვა გზა მაინც არ აქვს, კოლომბოს ლოდინის აზრს ვერ ვხვდები. ჯესიკამ თავისი გაიტანა.

      მიოდი და ტარაკანი ამ საუბარში იყვნენ, როდესაც მარიამ დაუძახა:

- მეგობრებო, დროა ახალი თავშესაფარი მოვნახოთ. აქ ვეღარ დავიმალებით. თოვლის ქულასაც ვეღარ გამოვკვებავთ.

- მზად…

      ტყუილად ვცდილობ წერაზე უარის თქმას, დავიღალე აზრიანი და უაზრო ფილმების ყურებით. ადრე თუ გვიან მაინც დავწერ და სჯობს ახლა იყოს. ალბათ, ბევრი ელოდება ჩემგან ინფორმაციას, როგორ, როდის, რატომ, სად და ა.შ. დიდი სურვილი მაქვს არაფერი ვთქვა და უბრალოდ გითხრათ, რომ შემეშვით და ნურაფერს მეკითხებით! ეს ძალიან პათეტიკური იქნება, მითუმეტეს როცა გათენდება და თავიდან წავიკითხავ ამ ტექსტს. ეგეც არ იყოს, კვლავ რჩება პრობლემა - ადრე თუ გვიან მაინც…

      გუშინ პირველად ვნახე ვარსკვლავური ომები და რომ არ მცოდნოდა 1977 წელს იყო გადაღებული, ალბათ ვიტყოდი დრო დავკარგეთქო, მაგრამ არა - მაინც არ ვიტყვი. ამ ჟანრში უდაოდ კლასიკაა.

      თინეიჯერებისთვის ცოტა ენციკლოპედიური მონაცემები. ფილმი რამდენიმე ნაწილისგან შედგება. სულ არის 9 ეპიზოდი და აქედან 7 უკვე გამოსულია, დარჩენი 2 მომდევნო წლებშია დაანონსებული. გამოვიდა ტრილოგიებად, როგორც ბეჭდების…

- რომანტიკოსებო, იქნებ რეალობას დავუბრუნდეთ? რეალობა კი ასეთია - დროზე, მოკიდეთ თქვენს ბარგს ხელი და წავიდეთ ახალ თავშესაფარში.

- ტარაკან, შენ ხომ მშვიდობით მიიყვან ამათ?

- კოლომბო - გულამომჯდარმა შეუძახა მარიამ.

- მითხარი, შეძლებ მარია და თოვლის ქულა მშვიდობით მიიყვანო თავშესაფრამდე?

- კოლომბო, სად აპირებ წასვლას? - ცრემლებით სავსე თვალებით ჰკითხა მარიამ.

- მიოდიც რჩება? - იკითხა ტარაკანმა.

- არა, ეგეც…

      რამდენიმე თვეა აქტიური კამათი მიმდინარეობს სკოლებში ახალი საგნის შემოღებასთან დაკავშირებით. საგანს ჰქვია "მე და საზოგადოება", და როგორც განათლებისა და მეცნიერების მინისტრის მოადგილე ლია გიგაურმა განაცხადა ეს საგანი გახლავთ ახალი, მესამე თაობის ეროვნული სასწავლო გეგმის ნაწილი. სამინისტროს ოფიციალურ ინტერნეტ გვერდზე, 2015 წლის 17 აგვისტოს განცხადებიდან ირკვევა, რომ "მე და საზოგადოება" - ახალ საგანში ძირითადი…

      დილიდან არეული დაიარებოდა და საბოლოოდ მიხვდა რომ ძალიან ეძინებოდა, ამიტომ ჩემს ოთახში შემოვიდა, გვერდით მომიწვა და დაძინება გადაწყვიტა. მაგრამ როგორც ყველა ბავშვი ჯერ ანცობისთვის ჰქონდა გონება მიმართული.

- აი, ხომ მოიგო ბარსელონამ, რომ მეუბნებოდი ვერ მოიგებსო.

- როდის მოიგო?

- მმ, 3-1 მოუგო არსენალს.

- რას ამბობ ბიჯო, შენ სიზმარი ხომ არ ნახე, არსენალმა მოიგო ზუსტად.

- რა არსენალმა? ბარსამ გაიტანა სამი გოლი. აბა…

      დაპირებულის შეუსრულებლობა არ მეპატიება, ამიტომ გადავწყვიტე კიდევ ერთი ცნობილი და ჩემთვის ახლადგაცნობილი ოსკაროსანი ფილმი მოვაქციო დღიურში. ამჯერად შორეულ ვესტერნში უნდა გადავინაცვლოთ და ამ მხარის სიმბოლოს, კლინტ ისტვუდის ოსკაროსან ფილმს შევეხოთ. მისი ორიგინალი დასახლებაა "Unforgiven", ქართულად თარგმნეს როგორც "უპატიებელი", თუმცა ალბათ შეიძლებოდა შეუმწყანრებელი ყოფილიყო. ფილმს რომ ნახავთ,…

- წავედით, ვიპოვეთ ახალი თავშესაფარი. კედლებიც გვექნება და ჭერიც. რბილი საწოლიც თოვლის ქულასთვის - სიხარულით შემოვარდა კოლომბო.

- შორს არის?

- არა, მალე მივალთ და დაცულებიც ვიქნებით.

- კოლომბო, იცი დღეს აქ ჯესიკა იყო - თოვლის ქულა თამაშ-თამაშით მივიდა კოლომბოსთან.

- ჯესიკა? - კოლომბომ მარიას გადახედა.

- ჰო, მგონი ჯესიკა ერქვა. რავიცი, მარიამ ასე დაუძახა და... მარია, ხო ჯესიკა იყო? - მიმართა თოვლის ქულამ…

      ოსკაროსან ფილმებზე გადართვა საინტერესო იდეა გამოდგა. ვიფიქრე, 90-იანებით დავიწყებ და ყველა ოქროსკაცუნააღებულ ფილმს ვნახავთქო, მაგრამ სულმა წამძლია და პირველი ვნახე "წვიმის კაცი" (1989 წელს აიღო ოსკარი) და იქიდან მოვყვები. უკვე 97-წელზე ვარ ამოსული, ვინაიდან "კრავთა დუმილი" (1992 წლის ოსკარი), "შინდლერის სია" (1994 წლის ოსკარი), "ფორესტ გამპი" (1995 წლის ოსკარი) და…

      გაოცებული დიდხანს უყურებდა ქვემოდან, ვიდრე კისერი არ ეტკინა.

- პატარავ, შენ ალბათ თოვლის ქულა ხარ, ხომ?

- აქ რა გინდა ჯესი? - გამოჩნდა მარიაც.

- დავინახე კოლომბო როგორ გავიდა თქვენი ახალი თავშესაფრიდან და ვიფიქრე უნდა გველაპარაკა.

- რაზე?

- იცი მარია, არ მომწონს, რომ განაწყენებულები ხართ ჩემზე.

- არ მიკვირს, არავის მოსწონს შემცირებები, განსაკუთრებით მათ ვინც სხვების ხარჯზე უშრომლად ნებივრობენ. მაგრამ…