მერამდენე შობის მარხვა გაილია

მოლოდინში ლოცვებში და ფიქრებში,

ვნების თასი სიყვარულით დაილია

და ბეთლემი მათენდება ფიქრებში,

არ ვმარხულობ მონანული მამებივით

ღამისთევა არ მტკივდება მუხლებში,

გელი თოვლში იმ გერგეტის სამებივით,

გეხიდები გოლგოთისკენ - უღელში

არ ვარ ჯვარზე გაწირული ავაზაკი,

არც პილატეს დაბანილი ხელები

ცოტა ხანში მოლოდინიც გავა რაკი,

შენს ნაფეხურს რწმენით შემოვევლები,

არც მოწყალე სამარიტელს…

"ნუ გეშინია დედა" - ნ.დუმბაძე

– თქვენ როგორი სამშობლო გიყვართ? – ვკითხე უცებ გელას.

     გელა ჯერ დაიბნა, სავარძელსი აჭრიალდა, მერე დაფიქრდა და დინჯად დაიწყო.

– მე უნაკლო სამშობლო მიყვარს. ყოველშემთხვევაში, მინდა…

ფოტოკოლაჟი, მიძღვნილი მამა გაბრიელის მოღვაწოებისადმი…

როცა სარკეში იყურები  ხედავ ძალიან ლამაზ გოგოს, როდესაც ამ გოგონას სულში ჩაიხედავ სილამაზის გარდა ყველაფერი ჩანს ...

      თაგვის სორო გინახავთ/?? ალბათ არა. წარმოიდგინეთ ნაგავსაყრელი, ამაზე უარესი მდგომარეობაა მის გულში. ემოციები, გრძნობები და ათასი სისულელე ერთმანეთში არეული.

დეპრესია,  შიში, უბრალოდ პესიმისტი ხარ და მეტი არაფერი,  ერთ დღესაც გაიღვიძებ და მიხვდები რომ სულ მარტო ხარ და იცი ეს რისი ბრალია??! არა არ იცი...

უბრალოდ ყველას თავი მოაბეზრე, ყველა დაიღალა შენი…

წვიმის წვეთები და... გარკვეული გაურკვევლობა, ვიცი თუ არა ჩემს გარშემო აღქმული რეალობა, სიგრილე დიდი სიგრილე, ზღვა, ამ ზღვაში შეგორებული ჩემი არსება, მე მიყვარს... მიყვარს კი?

მაგონდები, მტანჯავ, მეტირება ვოცნებობ ვეღარ ვფიქრობ, .... მე ვოცნებოობ...

ჩემი თითები დატანჯული კალამს ჩაფრენილი ....

ცას ავყურებ ხან ლურჯია ხან თეთრი, ნაცრისფერრში გადასული, სულ რამდენიმე წამი და დაფარავს... ფერთა გამა ორი ფერით, მშვენიერია ... ნიავია.. წვიმაა... ხატავს.. ხატავს ისე როგორც მე…

1933 წლიდან.....

იდეა ეკუთვნის_გორო იოშიდას და საბურო უშიდას(ისე მიხარია რომ იყავით)

 p.s.  ეს სადღეგრძელო სუფრაზე მოვისმინე და ძალიან მომეწონა. 

    გული უნდა გულობდეს და არ ორგულობდეს, სული უნდა სულობდეს და არაფერს სესხულობდეს, ცეცხლი უნდა ალობდეს, ქალი უნდა ქალობდეს, კაცი უნდა კაცობდეს და ვაჟკაცობდეს!

   როცა სული სულობს, როცა გული გულობს, როცა ქალი ქალობს, მაშინ კაციც კაცობს და ვაჟკაცობს! …

სიტყვა ახალ წელთან დაკავშირებით

მოდის...

მოვიდა...

ჩემს წინ დაჯდა... სერიოზული სახე უჭირავს და მის სერიოზულობას ოდნავ შეთხელებული წვერი კიდევ უფრო ამძაფრებს... სიგარეტს არ ეწევა, მაგრამ ჯობს მოწიოს - ზედმეტად ნერვიული მეჩვენება... ხელები ოფლიანი აქვს, თვალები დაბნეული... სახე გამწყრალი და „გარემოს ძაღლადაც არ ჩამგდები“...

-         გამარჯობა! შემიძლია დაგეხმაროთ? - ბოლო გავუბედე მეკითხა.

-         არა.

მისმა სიტყვებმა შემაციეს...

ის-ის იყო ჩემს ალაგს დავუბრუნდი დასაჯდომად…

როგორ გვიყვარს ახალი წელი...საახალწლო მზადება, შუშხუნები, ერთად შეკრებილი ოჯახი, მყუდრო გარემო და ახალი სურვილები...მართლაც, რა კარგია. გულის ფანცქალით ველოდებით, როდის გახდება 12 საათი და...იწყება ახალი წელი...ახალი სიხარულით, ახალი ბედნიერებით, ახალი ტკივილით, ახალი თავგადასავლებით...თითქოს, ახალი ფურცლიდან ვიწყებთ ყველაფერს...

ჰმ...სურვილები? ყველას ხომ უამრავი სურვილი და გეგმები გვაქვს ახალი, 2013 წლისთვის.…

 საშობაოდ ნაძვის ხის მორთვის ტრადიციის დაწესებაზე მრავალი გადმოცემა არსებობს.

ერთი გადმოცემით, როდესაც ჰეროდეს მახვილს განრიდებული წმინდა ოჯახი ეგვიპტეში გარბოდა, მათ მეფის მხედრები წამოეწიოვნენ. ფოთოლგაცვენილმა ხეებმა ვერ დამალეს მაცხოვარი, მაშინ ნაძვმა შეიფარა ისინი და თავისი წიწვებით დაფარა. იმ ღამეს ეს ნაძვი ულამაზესი თეთრი ყვავილებით გადაიპენტა.

 საშობაოდ ნაძვის ხე პირველად გერმანიაში…

უფალო, ყოვლის შემძლე ღვთისმშობელო! ამ შობა-ახალ წელს შენ მოგვმადლე თითოეულ ჩვენგანს სიმშვიდე, დაე, სიკეთემ იზეიმოს ჩვენს გულებში, ფერხთით გაგვითელე ყველა ბოროტი ძალა, ჩვენს წინააღმდეგ მომართული, ყველა ქართველს აუსრულე კეთილი ჩანაფიქრი, ყოველთვის და ყველას მიმართ შეგვაძლებინე სიყვარული, მოგვმადლე გულწრფელი სინანული თუ რამ ცოდვები ჩაგვიდენია, შეგვაძლებინე ლოცვა და მარხვა მოყვასისათვის, მოგვეცი დათმენის ნიჭი, შენს წიაღში გვამყოფე უფალო!

"ძალიან ძნელი მისახვედრია, ესა თუ ის გაელვება ცხოვრებაში რომ საუკეთესოა. ხშირად ამბობენ კიდეც,ეს საოცარი მომენტი ჩემს ცხოვრებაში საუკეთესო იყოო. თუმცაღა ისიც კარგად უნდა გვესმოდეს, რომ ცხოვრების საუკეთესო მომენტის გახსენება, უდიდეს ტკივილსაც მოგვანიჭებს, რადგანაც კიდევ ერთხელ შევეჯახებით რეალობას, რომ ის წარსულს ჩაბარდა და აღარასოდეს განმეორდება"

ორჰან ფამუქი

დედა მიყვარს სიცოცხლეზე მეტად!

ეს სიტყვები ადრეც უნდა მეთქვა,

იგი გახლავთ ჩემთვის გულის ფეთქვა;

სიყვარულის სათავეა დედა!

როცა ზოგჯერ ულევ სითბოს ელი,

ან,როდესაც მოფერება გინდა იმ სიმშვიდეს,

როგორც ყოვლადწმინდა,

ისე მოგფენს დედის თბილი ხელი...

მშობელია ჩემი შემოქმედი მისით ვცოცხლობ,

მისით მიდგას სული!

დედის ღვაწლი არის ერთობ რთული,

როგორ გიძღვნა მადლი ჩემო დედი?!

შენი ფიქრი მე მეხება მუდამ

მიფრთხილდები…

ვინ ცდილობს მასწავლოს ცხოვრება ქვეყნად?  

ვის უნდა ვიცოდე ყველაზე მეტად?

ნათელი სიყვარულით ვინ მოვა ჩემთან?

სითბოს გადმოაფრქვევს გულიდან დედა.

არ მიმატოვებს გასაყარ გზებთან,

სიმშვიდეს მჩუქნის ყოველთვის,ყველგან,

უკუნ სიბნელეში…

* _██_*。*. / \ .˛* .˛.*.★* *★ 。*
˛. (´• ̮•)*˛°*/.♫.♫\*˛.* ˛_Π_____. * ˛*
.°( . • . ) ˛°./• '♫ ' •\.˛*./______/~＼*. ˛*.。˛* ˛. *。
*(...'•'.. ) *˛╬╬╬╬╬˛°.｜田田 ｜門｜╬╬╬╬ .
¯˜"*°••°*"˜¯`´¯˜"*°••°*"˜¯` ´¯˜"*°´¯˜"*°••°*"˜¯`´¯˜"*°