იანვრის მღელვარე ზღვა უფრო საინტერესოა, მშვიდი სანაპიროთი და ბღუჯა-ბღუჯა ნიჟარებით... ვიდრე ნიჟარასფერი სხეულები ივლისის ცისფერი ზღვის ფონზე...

      და ვარსკვლავებით მოჭედილი ცის ქვეშ რომ "ირუჯები", მიძინებული ზღვის კალთაში მაგას აქვს ყველაზე დიდი "მუღამი"...

      მზე ჩავიდა და მთვარე ამოვიდა კი არა ხალხნო, შეხედეთ:

      "მთიდან ჩამოსულმა ნახირმა თითქოს მზეც კუდზე მოიბა და სოფლის თავში ენგურში გადააგორა... უცბად შებინდდა."

      "ახალი მთვარე მთებით შეკრულ ზეცაზე ყანაში გავარდნილ ნამგალივით აპრიალდა."

ლ. გოთუა

      ჩვენი უბედურების ერთ-ერთი მიზეზი გადაჭარბებული მოლოდინებიაო - რამდენიმე დღის წინ წავაწყდი ინტერნეტში მოგზაურობისას. რა თქმა უნდა ეს ასეა, ადრეც არაერთხელ გვისაუბრია ამაზე, რომ ყალბი მოლოდინები უარესი შედეგებით გვიბრუნდება, ყალბი მესიანიზმი ჯერ ედუარდთან, შემდეგ მიშიკოსთან, ბიძინასთან და ა.შ. მაგრამ მხოლოდ სახელმწიფო და პოლიტიკურ დონეზე როდია ეს უბედურება. ყოველდღიურ ცხოვრებაშიც ყალბი მოლოდინები შობს მუდმივ დაუკმაყოფილებლობის…

გოგო.

ისეთი დღეებიც ხომ არის ხოლმე,

როცა ვარსკვლავებიან ზეცას ჩაისუნთქავ

და წვები ნაწვიმარი.

ქარწაღებული.

და გიკვირს, რატომ არ მოდიან

ძვირფასი ადამიანები,

როცა მათ ახსოვხარ,

როცა ალბათ, მათაც ეძვირფასები.

გიკვირს, და მერე მოდის სიზმარი,

რომ დგახარ,და მათი ზურგები

უხმოდ გელაპარაკებიან.

ისუნთქავ კიდევ ერთ ზამთარს.

კიდევ ერთ მარტოობას.

და…

      ტვიტერმა საკონტროლო გასროლით გამანადგურა, როდესაც თავის იმიჯს კიდევ ერთხელ უღალატა და გაფავორიტების ვარსკვლავი შეცვალა გულით და მოწონებად აქცია მთელი გაფავორიტებული მიკრობლოგეთი.

      მაგრამ ახლა ამაზე არ ვაპირებ საუბარს. აქედან მხოლოდ გული და მის გარშემო განვითარებული მოვლენები მესაჭიროება.

      დიახ, დღეს მეც გადაღეჭილ თემაზე - სიყვარულზე დავწერ, უფრო სწორედ რამდენიმე რჩევა იმ მამაკაცებს,…

      შეწუხებული მუზა სხვა დროს სხვა კლინიკაშიც წავიყვანე. მას გავუმხილე, რომ თვალით ნახულს და ყურით გაგონილს, რატომღაც, სარკის ფილოსოფია დავარქვი. გაეღიმა; ალბათ მისი წილიც დაინახა ჩემებურ წარმოსახვაში.

      პატარა კლინიკის მოსაცდელში დავჯექი. მეხუთე ვიყავი, თუმცა ჯერ ანალიზის…

ქარი დაძრწის, ქურდიც დაძრწის,

ანიავებს ორივე...

თუ ცხოვრება არ გასწორდა და

კაცი არ გამოსწორდა, აქარწყლებენ ორივე.

მშიერ სხეულში სუსტი სული თვალის სარკმლიდან იცქირება:

სადაა ეხლა ის მაძღარი სიყვარული?

მას ვერ დაიჭერს სარკლიდან სული,

დადის უსინდისო სიცივე,

აზრობს უსინდისოდ ყველაფერს,

არ სცხვენიათ ყვავილების,

არც ბალახის და არც…

      სულ მინდოდა, რომ ჩემი ოთახის ფანჯრები ტყეში გასულიყო... ტყეში, სადაც იქნებოდა კამკამა მდინარე, ბევრი ბალახი, ფოთოლი, ხე... ოთხი ფერის სამყარო... სადაც მზის სხივი გამოანათებდა ხოლმე ფოთლებსშორისი ჭუჭრუტანებიდან, მე კი ვირბენდი ბევრს რომ ყველა სხივი დამეჭირა. ყველას თუ არა იმას მაინც დავიჭერდი მე რომ ძალიან მინდა და გამათბობდა თავისი არამიწიერი სითბოთი, მე კი ვიქნებოდი ისეთი მსუბუქი, რომ სულ ვიფრენდი დარჩენილი ცხოვრება...

      დიახ,…

      ძველავეჯიან ოთახში საწოლზე ხანიერი ქალი იწვა: სულით და ხორცით ერთნაირად გატანჯული. იწვა გარინდებული, თითქოს ტკივილებს ყურს უგდებსო. ის იყო, ზოგჯერ გვერდს თუ იცვლიდა ნელა, სეჭირვებით, უძლურად და ჩუმი გმინვით ამხნევებდა ტკივილს. დაგნებდი, არაფერს გავნებ, შენთან ვარო. სახე არაფერს ხატავდა; გაშტერებოდა ყველა მიმიკა და ფერიც არაფრისმთამელი დასდებოდა. მხოლოდ თვალები იყო რაღაცნაირი გამომეტყველების, აი ისეთი, თუ გინახავთ დასაკლავად შებოჭილი საქონელი…

მომნატრებია არიფანობა,

ჩვენი ლაღობა და ერთად ყოფნა.

სუფრა მწირი და გული უხვი,

ფინჯანში ყავა და მკითხაობა.

სჯა-მასლაათი ყოფნა-არყოფნის,

ჩვენი ოცნება და მონატრება,

ეჰ, იყოს ჩვენი არიფანობა,

იმ დროის ნახული თავისუფლება.

 ისლით შეკრული გამოდგა ტივი,

კიდეც დაშალა ცხოვრების ღელვამ,

და სასწაულად გადავრჩით მაშინ

თუმცა გავრიყეთ ერთურთი…

      რამდენი წამია ერთ წუთში? როგორც სკოლაში მასწავლიდნენ და ყველამ ვიცით სამოცი უნდა იყოს. რამდენი წამი გამოდის 1 საათში? 60 X 60 ხო? არც ისე პატარა ციფრია არა? შემდეგ რამდენი წამია დღეში, ერთ დღე-ღამეში, კვირაში, თვეში, წელიწადში.... ძალიან ბევრი წამი გამოდის.

      მაგრამ ერთი წამი რა არის? არის…

ასეც ხდება.

ზოგიერთებისთვის წასვლა უფრო მარტივია,

ვიდრე ერთმანეთთან მისვლა

და უბრალოდ ჩახუტება.

      მენავეების ხმაური და გონდოლების ზედაპირული შეცურვა წყალში...

  - შენ! იცი, რომ წყლის სიწყნარე იზიდავს ადამიანებს?

  - კი, მაგრამ აქ ხომ არავინ მოდის...

  - როგორ არა, აქ წყვილები ერთმანეთს სიყვარულს უხსნიან.

  - და შენ გჯერა?

  - კი მჯერა!

  - არა ! ეს მოჩვენებითია, შენ შეგხვედრია? ის აქ არ ხარობს.

  - ხარობს! კი შემხვედრია, გაიხედე ის ყველგან არის სადაც გინდა…

21 ნოემბერი

      ვეცდები ჭკვიანი გავხდე და ის კარქი გძნობა ისევ მქონდეს, როცა რაღაცეები იცი და ჭკვიანი ხარ კარქია. ნეტა მსოფლიოში ყველაფერი ვიცოდე. ნეტა ეხლავე შემეძლოს ისევ ჭკვიანი გავხთე. რო შემეძლოს და ისევ ჭკვიანი რო გავხთე დავჯდები და სუ წიგნებს წავიკითხავ.

      ასეთუისე თუ გინდათ დავნიძლავდეთ რო ერთადერთი სულელი ადამიანი ვარ ვინც მეცენიერებისთვის რაღაცა იპოვა. რაღაც გავაკეთე მარა არ…

სიზმარში აფხაზეთი ვნახე,

წუხელ სოხუმში ვიყავი თითქოს,

ვაიმე, ვისაც კი დავუძახე

ხმა არავინ გამცა და ვერავინ მიცნო,

ხმა მაღლა ვეძახდი ჩემს სიჭაბუკეს

არავინ ისმენდა ჩემს გულწრფელ ძახილს

მერცხალს დანგრეოდა ერდოზე ბუდე,

ხარივით ბღაოდა ჩემი ხის სახლი

ჭიშკარს მივაწექი და ვეღარ გავაღე,

უნდობლად მიცქერდა ეზო

ცრემლი მორეოდა სისხლისფერ ვარდებს,

ასე უბრალოდ და უმიზეზოდ…

ხანდახან, მაინც დავფიქრდები ხოლმე,

ჩემი დღეებიდან

რომელი მენატრება ყველაზე მეტად.

და ისევ იქ მივდივარ.

შუა შემოდგომის ბოლო დღესთან.

ყოველთვის,

როცა გავდივარ ადგილებს,

რომლებმაც ერთად დაგვიმახსოვრეს,

ფეხებში მედებიან მოგონებები,

და ნაბიჯარეულს ისევ მინდება

შეუჩერებლად ვიარო.

შენი თითების შეხებამდე.

ისევ დადგება…

     ირიალურ სამყაროში, უკეთ შეიძლება ისუნთქოს ადამიანმა, ვიდრე იქ სადაც ჰაერის უკმარისობაა..

     ამიტომაც ჩემი უკანასკნელი სითბოს ნაგლეჯი მსურს გავაჩეუქო... ყურში ახლოაც ჩამესმის ტაძრის კედელთან მიყუჯული ჩუმი ზლუქუნი.. ზანტად რომ ვაცეცებდი თვალებს და ვცდილობდი დამენახა პატარა ნაგლეჯი, რომ დავრჩენილიყავი... წვიმის ქვეშ გათეთრებულ კედლებს რომ მიუყვებოდი, ტალახში ამოგანგლუულს, სახეზე ფერწასულს, შენი გულის კუნჭულში მიკარგულ "მეს" გაცოცხლებას…

     არსებობს ღამეები, რომლებიც მხოლოდ მაშინ შეიძლება არსებობდნენ, როცა ახალგაზრდა ხარ. ეს არის ღამე, როდესაც ცა ისეა ვარსკვლავებით მოჭედილი, ისეთი ნათელია, რომ შეხედავ თუ არა, უნებურად საკუთარ თავს ეკითხები: ნუთუ ასეთი ცის ქვეშ გაბრაზებული და უხასიათო ადამიანებიც ცხოვრობენ? ასეთ ღამეებს ყველაზე მეტად მეოცნებეები აფასებენ. მეოცნებე ჩვეულებრივი ადამიანი არ არის. ძირათადად მოფარებულ ადგილებში სახლობს, თითქოს მზესაც კი ემალება. მეოცნებეს ნაცნობები არ…

     ისეთი ღამეებია რთული, როცა კოშმარები კი არ გესიზმრება, თვითონ გადაიქცევი საკუთარი თავის კოშმარად. უძილო, უჰაერო, უსიბნელო (როცა საიდანღაც შუქი გიწვავს ისედაც ამწვარ თვალებს), უსულო ღამეები, რომლებიც გაძლებას გართმევენ, მთელ შინაგანს გტკენენ... და ფიქრობ, არ ჯობია ადგე და ფანჯრიდან გახვიდე? სწორედ მაშინ, როცა მზის პირველი სხივის ნახვას მოასწრებ,…