ისევ მოვიდა ზამთარი

ფიფქებიც ისევ ცვივა

უშენოდ არ ვარ გამთბარი,

უშენოდ ისევ მცივა.

მინდა, რომ იყო ჩემთან,

მინდა, რომ იყო ახლოს,

არ მინდა იყო სხვისი,

არ მინდა იყო კვლავ შორს.

მე ვერ გავუძლებ ტკივილს,

მე ვერ გავუძებ სევდას,

მე ვერ გავიძლებ სხვისთვის

ჩემი ცრემლების დენას.

მე შენთან მინდა მხოლოდ,

შენი ტრფობით ვარ მთვრალი.

მე შენთან მინდა მხოლოდ,

უშენოდ მე ვარ მკვდარი.

ისევ მოვიდა…

შენზე ვფიქრობდი ხატის წინ მდგარი,

და შენზე დავწერ როგორც ედგარი.

შენზე ვილოცებ სანთლებით ხელში,

და აი ამ დროს წავალ ფიქრებში.

შენზე ვფიქრობდი ეკლესიაში,

და აი ამ დროს შენც მომხვდი თვალში.

დაგინახე და უცებ შევკრთი,

შევრკთი და უცებ შემეხე ხელით,

და შენ მითხარი: არაა დაწყნარდი! 

ბავშვი ხარ, მაგრამ, მეც შემიყვარდი.

შეიყვარდი და გამითევია მე შენს ფიქრებში ღამე უკუნი.

შემიყვარდი და დამჭირვებია ღმერთის წინაშე ბევრი…

გაზაფხულის ამ უგულო ღამეს,

მინდა ლექსით ყურში რაღაც გითხრა..

ვიწყებ წერას, ვერ ვალაგებ აზრებს,

ყველა აზრი ერთად როგორ გითხრა.

არ მეგონა, შევიცვლიდი ჰანგებს,

არ მეგონა, დრო თუ ფრრეთბს მაჭრიდა,

ხვალ თუ მე შენ ვერ გაჩუქებ ჰანგებს

მაშ, სიცოცხლე არაფრად არ ღირდა.

საუკუნოდ გაგატანდი ქარებს!

გულში ალბათ დაგმარხავდი დინჯად,

კარგ ცხოვრებას გაგიხდიდი მწარეს,

მე, რომ ვგრძნობდე უშენობა…

 ისევ დაღამდა, ისევ გამახსენდი,

 ისევ შენკენ ქრიან ჩემი ოცნებები

 ისევ დავიძინე თითქოს დაწყნარებით, 

 ისევ დამესიზმრე და თან გამიფრინდი.

 

 ირგვლივ მივიხედე,შენ კი არსად ჩანდი,

 ირგვლივ მივიხედე,სჩანდა შენი ლანდი,

 ვფიქრობ, ნეტავ სად ხარ?! ნეტავ სად გეძებო, 

 ნეტავ გიპოვიდე ამაზე ვოცნებობ.



 უცებ ხმა მომესმა, თითქოს შორს იყავი,

 უცებ წარმომიდგა თვალწინ შენი ლანდი...

 უცებ…

  უშენოდ ისევ შემცივდა,

  მარტო ვარ, ფიქრებს მისცემია ფართო გზა–კვალი,

  უშენოდ გული ატირდა,

  ნუთუ წარსულით ისულდგმულებს გრძნობით დამწვარი...

  უშენოდ ენაც დადუმდა,

  ო რა რთულია ბაასობდე სევდით გამხმარი...

  უშენოდ ფეთქვაც ჩაჩუმდა,

  თითქოს შენივე სიყვარულით სადღაც გამქრალი...

  უშენოდ გზები გამოჩნდა,

  გზები რომლებიც აღარ არი შვების მომცემი ნატურმოერტის ფერით გამთბარი... 

  უშენოდ ლექსიც დასრულდა, 

  ლექსი…

 ჩემი თვალით დანახული

მათე 18 : 12-13

12.როგორ გგონიათ, კაცს რომ ასი ცხვარი ჰყავდეს და ერთი მათგანი დაეკარგოს, განა არ მიატოვებს მთაში ოთხმოცდაცხრამეტს, და არ წავა დაკარგულის საძებნად?

13. და თუ მოხდა ისე, რომ იპოვა, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, მას უფრო მეტად შეჰხარის, ვიდრე იმ ოთხმოცდაცხრამეტს, რომლებიც არ დაჰკარგვია.

ლუკა 15 : 3-6

ასი ცხვარი რომ…

       ახალი აღთქმის ყოველი აბზაცი და თითოეული სიტყვაც კი უდიდეს მოწიწებას იწვევს ჩემში. წარმოუდგენელია გულგრილად წაიკითხოს ადამიანმა ჩვენი მაცხოვრის ამქვეყნიური ცხოვრების ამსახველი ეპიზოდები და სულში რომელიმე სიმი მაინც არ შეერხას...

       მინდა ყურადღება საიდუმლო სერობაზე გავამახვილო, კერძოდ ფეხთბანვაზე და ამჯერად ევქარისტიის საიდუმლოს არ შევეხები. ახალი აღთქმის გადაკითხვისას რატომღაც ამ ეპიზოდმა მიიქცია…

  "ცხოვრება ქურქია შვილო, რომელშიც სულ მცივა... ეს ხალხი, ეს საზოგადოება კი ზამთარს ჰგავს, მათი გამოხედვა, ძუნწად ჩავლილი ნაბიჯები, თვალები, ზამთრის ამინდებივით ცივია, ხოლო ისინი კი ვინც მოწყალებას არ იშურებენ, ზამთარში იშვიათ, თუმცა თბილ და მზიან ამინდებს ჰგვანან..."

წეღან მაღაზიაში ვიყავო და ორი ბიჭი საუბრობდა.. დღეს ჯვართ ამაღლებაა და მე აფხაზეთს ვგლოვობო და ვაჰაჰა ჰაააო... მართლა კი არა სიმონო... საშინელი გრძნობა გამიჩნდა მინდოდა პანღური ამომერტყა.. დღეს ეტყობა მე ისედაც აგრესიულ ხასიეთზე ვარ... გადავავლე თვალი ვუყურე ფილმებს აფხაზეთის შესახებ.. გამახსენდა მამაჩემი...…

ხვალ არის სოხუმის დაცემის დღეა!

ამ დღესთან დაკავშირებით თბილისის სხავადასხვა უმაღლესი სასწავლებლის სტუდენტები აპირებენ შეკრებას. უწმინდესის ლოცვა-კურთხევით, ჩვენც - სამების სასწავლებლის სტუდენტები უერთდებით მათ სტუ_ს (GTU, ტექნიკური უნივერსიტეტის) VI კორპუსთან (გიორგი სააკაძის ძეგლთან) -…

სირცხვილდაკარგულივით მივშტერებივარ ყველა~

მგონია დრო უსასრულობით ფეთქავს... 

გაგიღიმებდი მაგრამ სიყვარულისგან სიცოცხისუნარიანობა მაქვს მომატებული და მეშინია ჩემით არ დაიწყო ფეთქვა

მგონია რომ დროით თუ არ შეგწყვიტე შენ შემწყვეტ

და მთვარით არეკლილი სამყაროს ნაკუწებით შეწეპებულ დიაპაზონში  ჩავეშვებით მხოლოდ მე და შენ

აფექტის მდგომარეობაში გული ხარობს სულს სტკივა

სიცილისგან გაყრუებული ბრბო კი გიჟად მნათლავს

ხანდახან ეჭვი მეპარება ჩემს სიგიჟეში და…

ზოგიერთები გამოიკეტებიან მარტოობაში, სიყვარულში და ამ სიყვარულის მარტოობაში, ხოლო მათი სიყვარული ამ სიყვარულშივეა ჩაძირული და ჩაფერფლილი და ცხოვრობენ ერთ დიდ, უკაცრიელ სამყაროში, სადაც სიყვარულია ერთადერთი და მარადიული რელობა და ერთ არსებად ქცეულნი ნელ-ნელა იძირებიან მარტოობაში.

სასოწარკვეთილებაში ჩავარდნილი ნუთუ შეძლებს თოვლით დაფარული გზის გაკვალვას.. მზიანი ამინდში თოვლი დნება და როდის გათენდება როდის დამთავრდება.. როდის დაიწყება ახალი დილა იქნებ ასეცაა საჭირო მაგრამ მოუთმენლობისდა გამო სიყვარულისკენ, ბედნიეებისკენ სწრაფვა არ ნელდება არ მშორდება. და მეც მათით სავსე მივდიივარ ამ თოვლით დაბურულ ღამეს და იმედი მაცოოცხლებს რომ მზე ამოვა...…

       (შემოდგომის სემესტრი)

       დღეს, თბილისის სასულერო აკადემია-სემინარიაში და მასთან არსებულ საღმრთისმეტყვე ინსტიტუტებში 213-2014 სასწავლო წელი აკურთხა უწმინდესმა და უნეტარესმა, სრულიად საქართველოს კათლიკოს პატრიარქმა ილია II_მ. დილით სასულიერო სასწავლებლის სტუდენტებმა, საქართველოს პატრიარქთან ერთად აღავლინეს უფლის სადიდებელი პარაკლისი. …

„ამჯერად, ჩვენთვის მთავარი მაინც ის არის, თუ რამდენად სახარბიელოა, რამდენად „საამაყოა“ ჩვენი ხასიათის ამგვარი „სტაბილურობა“  იქნებ აჯობებდა, ცოტა ხნით მაინც დაგვევიწყა ქართული გულარხეინობა და მთელი ხმით, ყველას გასაგონად გვეყვირა ჩვენს სატკივარზე?! სატკივარი კი ბევრი გვაქვს, საკმაოდ დაგვიგროვდა დროთა განმავლობაში, რადგან თავის დროზე, ეტყობა, ვერც ერთს ვერ  მივაქციეთ სათანადო ყურადღება, უფრო ზუსტად რომ ვთქვათ, სათანადოდ ვერ შევაფასეთ ვერც თავის დროზე და ვერც მერე.

სამაგიეროდ, მერე…

"თქვენ გიყვართ თავისუფლება და ჩიტად ყოფნას ამიტომ ნატრობთ? მერედა თუ გიყვართ, რატომმღა იმონებთ ერთმანეთს... თავისუფლება კი არა, უფრო მეტად ერთმანეთის დამონება და დამცირება გიყვართ" - გოდერძი ჩოხელი

- თუ არის სადმე ზეცად წოდებული ადგილი ?

- არა. ასეთი ადგილი არ არსებობს. ზეცა არც ადგილია და არც დრო, ზეცა სრულყოფილი არსებობაა.

       მეცნიერებმა დაადგინეს რომ ქართული ანბანით დაწერილი ქართული ტექსტი უფრო ადვილად იკითხება ვიდრე ლათინური ან რუსული. მსოფლიოში სულ 14 ერს აქვს შესაძლებლობა იამაყოს საკუთარი უნიკალური ანბანით, მათ შორისაა საქართველო.

       დღესდღეობით ქართულად წერა არ წარმოადგენს განსაკუთრებულ სირთულეს, ვინაიდან თითქმის ყველა თანამედროვე კომპიუტერზე, მობილურსა თუ პლანშეტზე, შესაძლებელია ქართული შრიფტის ინსტალაცია და…

           უსასრულოდ გაფანტულ  სივრცეში არსებობენ ჭრელი ფარშევანგები ოცნებებით თავს არ იწუხებენ, რეალობას ირჩევენ,ამ წუთისოფლით ტკბებიან. ფარშევანგებით დაფარული სივრცე უფრო იზრდება, როდესაც რწმენა იბუდებს ზეცის კიდეზე  და მის შემოგარენში. საკუთარი სული უყვარს  ამაყ თავმომწონე ფარშევანგს . მერე რა, რომ ვიღაც სიამაყეს დასწამებს, მთავარია, რომ უყვარს და…