ჩემი თვალით დანახული

მათე 18 : 12-13

12.როგორ გგონიათ, კაცს რომ ასი ცხვარი ჰყავდეს და ერთი მათგანი დაეკარგოს, განა არ მიატოვებს მთაში ოთხმოცდაცხრამეტს, და არ წავა დაკარგულის საძებნად?

13. და თუ მოხდა ისე, რომ იპოვა, ჭეშმარიტად გეუბნებით თქვენ, მას უფრო მეტად შეჰხარის, ვიდრე იმ ოთხმოცდაცხრამეტს, რომლებიც არ დაჰკარგვია.

ლუკა 15 : 3-6

ასი ცხვარი რომ გყავდეთ და ერთი დაგეკარგოთ, რომელი თქვენგანი არ მიატოვებს ოთხმოცდაცხრამეტს უდაბნოში და არ წავა დაკარგულის საძებნად, ვიდრე არ იპოვის მას?

და როცა იპოვის, სიხარულით შეისვამს მხარზე;

შინ მოსული დაუძახებს მებობრებს და მეზობლებს და ეტყვის მათ: იხარეთ ჩემთან ერთად, ვინაიდან ჩემი დაკარგული ცხვარი ვიპოვე.

=========

გარკვეული პერიოდი ეს იგავი ჩემთვის ყველაზე უფრო გაუგებარ იგავთა შორის მოწინავე პოზიციებზე იყო, ამჟამად კი ვფიქრობ რომ ეს იგავი შესანიშნავად ამტკიცებს რომ იესო ყველაზე უფრო მეტად ადამიანების განთავისუფლება უნდოდა და არა რაიმე წესების ბრამდ აღსრულება ან ადამიანთაგან შექება, ამის გამო თავაზობდა ადამიანებს ჭეშმარიტებას თავისი სახით რომელიც ადამიანთათვის განმათავისუფლებელი იქნებოდა. ვფიქრობ იესოს არ სურდა ადამიანები კარგები ყოფილიყვნენ მხოლოდ იმის გამო რომ მათ სიცუდის თავი არ ჰქონოდათ, ამის გამო ის მეტად აფასებდა ადამიანს რომელსაც ჰყოფნიდა გამბედაობა ყოფილიყო ცუდი, და მხოლოდ შიშისგან თავისუფლების შემდეგ აერჩია სიკარგე. ცოტა უფრო კარგად რომ ავხსნა თანემდროვეობიდან მოვიყვან რამე პრიმიტიულ მაგალითს: ადამიანები არ ცდილობენ ბაკნის გაძარცვას მაგრამ ეს სულაც არ ნიშნავს რომ ეს ადამიანები ძალიან კარგები არიან და მათთვის ქურდობა მიუღებელია, ეს უფრო იმაზე მეტყველებს რომ მათ არ აქვთ შესაძლებლობა ბანკი გაქურდონ, და რეალურად „კარგი“ ის არის ვისაც შეუძლია ბანკის გაქურდვა მაგრამ ამას არ აკეთებს. არ ვიცი ამ მაგალითმა რამდენად კარგად გადმოსცა რისი თქმაც მსურს, მაგრამ მიმაჩნია რომ დაშტამპულ 99 ცხვარზე მნიშვნელოვანი ის ერთი, თუნდაც გარკვეული პერიოდის მანძილზე დაკარგული ცხვარია - რომელიც განსხვავდება სხვა ცხვრებისგან და ახერხებს დაკარგვას.

ჩემ მოყვანილ მაგალითებზე უკეთესი კი ალბათ „თოლია ჯონათან ლივინგსტონის“ მაგალითია, რომლის საქციელი ძალიან ადვილად გვახვედრებს რატომ შეიძლება იყოს ჯონათანი მთელი თოლიების მოდგმაზე უფრო მნიშვნელოვანი ღმერთისთვის.

მოკლედ ამ იგავის ჩემეული განმარტების უსასრულოდ განვრცობაც შეიძლება, უბრალოდ ამ ეტაპზე მინდოდა ჩემი აზრის მონახაზი გამეკეთებინა, მოკლედ - დიდი მადლობა რომ კითხულობდით :)