სიცოცხლის სიყვარული

იმედისფერი

უბრალო ყუთი, წელვადი, ტევადი, ვიწრო, ფართო ან სულაც ქრებადი. ეს ყუთია, სადაც ადამიანები მოგონებებს, ფოტოებზე დაბეჭდილს, სათუთად ინახავენ; ფიქრებს, გარკვეული  მიმდევრობით  დაკეცილს, ერთმანეთზე ალაგებენ. შეგრძნებებს  ინახავენ, რომლებმაც გულის გავლით მიაღწიეს იმ ყუთამდე და უკვე ზოგიერთი მტვრის რამოდენიმე ფენამ ჩაიხუტა. მე დამეკარგა ეს ყუთი, ან იქნებ არც თავიდან მქონია?!

მე მეწყება ყველაფერი ხელისგულებიდან. ხელის შეხებით  მეხილება…

"როცა მენატრები, მე ვწერ შენზე,

ვწერ ისე, როგორც დაწერდა ნებისმიერი ქალი,

ჩემს ადგილას რომ ყოფილიყო,

ჩემსავით რომ გამართლებოდა,

ჩემსავით რომ აღმოეჩინე,

მე ვწერ შენზე, რადგან მჯერა _

არ არსებობენ განსაკუთრებული ადამიანები,

უბრალოდ, ჩვენვე შეგვიძლია სხვა ადამიანების

განსაკუთრებულებად გადაქცევა,

მე ვწერ შენზე და ვიცი _

შენი განსაკუთრებულობა ჩემი ლექსებია.

როცა მენატრები, მე ვიხსენებ ოთხჯერ შეხვედრას…

გული: გამიშვი რააა, გამიშვი, ახლავე გამიშვი.

გონება: არა, ვერსადაც ვერ წახვალ. არ გაგიშვებ.

გული: გამიშვი, მასთან მინდა. მას კიდევ ვუყვარვარ ეს ვიცი.

გონება: არა, არ უყვარხარ. თავს ნუ იტყუებ და გააგრძელე ცხოვრება, როგორც საჭიროა.…

      გავათავე.... მოვრჩი და მინდა ზებულონზე ვისაუბრო, არ ვიცი როგორ დავიწყო.. დავიწყებ და დამეწერინება. მიჭირს ამ ტრაგიკულ გმირზე საუბარი. ზებულონი გახლავთ მთავარი პერსონაჟი რომანში. მის ცხოვრებას ბედისწერა განაგებდა. თავიდან ყველაფერი კარგად დაიწყო, ლაღი ტკბილი ბავშვობა ქონდა, სწავლის გაგრძელებას აპირებდა, როგორც იოველ ბატონიშვილმა თქვა,…

ჩემი სულის ჯგუფს

ჰქვია არაამქვეყნიური...

ვენებში

სისხლის მაგივრად, მოძრაობს

აბსურდი სიგიჟის დანამატებით...

ანუ, მივეკუთვნები

ადამიანების ცალეულ სახეობას...

ჩვენ,…

ამას წინათ ვფიქრობდი, რომ ცხოვრებაში ბევრჯერ გამიმართლა. 

მართლაც...

გამართლება არ ნიშნავს იმას, რომ მაინცდამაინც სასახლეში უნდა დაიბადო და პრინცესა იყო. თუმცაღა ჩემი სახლი ჩემთვის ნამდვილად სასახლეა, მე კი ჩემი მშობლებისთვის ერთადერთი პრინცესა ვარ. 

ვფიქრობ, ეგოისტი არასდროს ვყოფილვარ, მაგრამ ამ ბოლოს, რომ ვფიქრობ, მიხარია, რომ არსებობს ორი…

       „სიყვარული ცხოვრების უდიდესი დრამაა.. სიკვდილი არსებითად ბევრად ნაკლებ დრამატულია: ის დასასრული ყოველი მოძრაობისა და მხოლოდ სიყვარულის თვალსაზრისით ეძლევა მას საშინელი აზრი და მნიშვნელობა: იმიტომ, რომ აუტანელია არა სიკვდილი თავისთავად არამედ სიყვარულის სიკვდილი“

1. იტალია

იტალიელმა მასწავლებმლმა შეიძინა 3-ბორბლიანი სატვირთო მანქანა და და გადააკეთა საბავშვო ბიბლიოტეკად ის დადის იტალიის სოფლებში და ცდილობს ბაცსვებს შეაყვაროს კითხვა..

2. ნორვეგია…

       ვაპირებდი დამეწერა, დაო-დედაოობის მესამე დაბადების დღეთქო, მაგრამ ვიფიქრე რომ გაუგებარი იქნებოდა. 

       ჰო, უკვე მესამე დაბადების დღე მოვიდა. ეს ფოტო, ვარძიაში იმ წელსაა გადაღებული, რომლის …

იცი როგორ მენატრები?....... არის წუთები, როდესაც ძალიან მომნატრებია ვიღაც ... და განსაკუთრებულად ძლიერადაც..კი... წლები რომ გავა,როცა ფიქრობ რომ უკვე დაავიწყი,არც ახსოვხარ და ზოგჯერ ვერც წარმოუდგენია შენი ასეთი მონატრება და ფიქრი... როცა გონება ივსება ათასი ფიქრებით,ათასი პრობლემით და მოგონებებით.. ერთბაშად გახსენდება მასთან დაკავშირებული ყოველი დღე და ყველაფერი.. ურთიერთგაგება,სიყვარული და გულწრფელი მეგობრობა ხომ არის ასეთი რამ, ხოდა ზუსტად ახლაა და ასე ერთბაშაც…

       და წვიმდა ისე როგორც უნდა ეწვიმა... სველდებოდა დედამიწა ისე როგორც უნდა დასველებულიყო და ქროდა ქარი ისე როგორც უნდა ექროლა... მხოლოდ მე ვიჯექი მარტო და ვერ ვწერდი ისე როგორც უნდა დამეწერა, რადგანაც ასოებს შორის დედის სახელი ირეკლებოდა და არ მინდოდა რამე სტკენოდა... გარეთ წვიმს და მასთან ერთად ჩემი გულიც ტირის... "იწვიმებს" ალბათ ჩემი გულიც აჰყვება წვიმას... რაღაცნაირად სევდიანი, მოწყენილი და ამაღელვებელი დღეა... უფრო სევდიანი ვარ მე...…