მუსიკოსი

საღამო სწორედ ისეთი იყო, ჩვენ რომ გვიყვარდა.

არავინაა თავის უფალი!

არ მახსოვს რა ვიგრძენი პირველად,რომ დაგინახე. გულისშემაღონებლად ვტიროდი, მაგრამ ვიცი რომ შენთვის ეს უსაზღვრო ბედნიერება იყო. ცხრა თვეს საკუთარი სხეულით მიფთხილდებოდი და ამ ქვეყნად მომავლინე. იქნებ სულაც არ გინდოდა ასეთ ცივ სამყაროს ვზიარებოდი, მაგრამ დღემდე ხომ ყველაფერს აკეთებ იმისათვის, რომ ჩემს ირგვლივ თბილოდეს.

შენ ხომ ადამიანი ხარ, რომელმაც პირველად ტირილი მასწავლა და შემდეგ სხვა დანარჩენი..…

მე ვწერ ამ სტრიქონებს ქარიან ღამეში, როდესაც წვიმის წვეთები ეცემიან მინას და როცა სიშორეზე ტირის როიალი.

მე ახლა მაგონდება ჩემი ცხოვრების ქარიშხლიანი დღეები და სინანულის ჟრუანტელი მივლის.

თანაც მიხარია, რომ ვარ ტერენტი გრანელი.

წინ უფსკრულია და შავი ნისლი მახვევია ირგვლივ.

მე ქვეყნის გაჩენიდან ნელა მოვდიოდი…

ნუ გეშინია, არა ვართ გველები. ამ მაღალს მთაზე გველს რა უნდა? ტყუილად შეკრთი, ჩვენ კაცს არაფერს ვავნებთ, არ მოვსწამლავთ. გარედან რომ დაჭმუჭნილი, ხმელი ტყავი გვაკრავს, იმან შეგაშინა? ერთს დროს ჩვენ სხვა ფერი და იერი გვედო. დრომ, ჟამთა ვითარებამ შეგვიცვალა სახე და ახლა, მწყემსი წამოგვაწყდება ზედ თუ მონადირე, უნდა შეკრთეს, მანამ ახლოს გვნახავს, სანამ შეიგნებს, რომ ჩვენ ერთის მუხის ხმელი ფესვები ვართ და სხვა არა-რა. ერთს დროს ჩვენ უზარმაზარ მუხას ვკვებდით, საზრდოს ვაწვდიდით, ძუძუს ვაწოვებდით.…

 სიყვარულზე რატომ არ სწერ, ბალღო, ჰა?! - მეკითხება თანდილა და დაკოჟრებულ ხელისგულს ისვამს ჭაღარა წვერზე.

- რასაც კი ვწერ, განა ყველაფერს სიყვარულზე არა ვწერ?!

- მე ქალისა და ვაჟის სიყვარულზე გეუბნები.

- რომ არავინ მიყვარს?

- რა?!

- ამქვეყნად ყველა და ყველაფერი მიყვარს, კონკრეტულად ჯერ არავინ მყვარებია გამორჩევით.

- ეეხ, შენ დროთაი რომ ვიყავ!

- გიყვარდა ვინმე, პაპა…

პატარა ხარ და დიდი,
აღელვება და მშვიდი,
დილით მზე,ღამით მთვარე,
პატარა ხარ და დიდი.

ანტონ გაგუა

მხოლოდ ყველაზე უბრალო ნივთები არასოდეს გვიცრუებენ იმედს. ბედნიერება, როგორღაც, ძალიან უბრალოდ მოდის და მუდამ ბევრად უფრო მარტივად, ვიდრე კაცი ფიქრობს...

რავიკმა პირველად დაინახა რაღაც მეტი. ვნებით ტკბობის იქით შენიშნა ერთგულება, ბრუჟის მიღმა - გრძნობა, სიტყვების რახარუხის მიღმა - ადამიანური ნდობა. ყველაფერს ელოდა - ეჭვებს, კითხვებს, გაუგებრობას, მაგრამ ამს კი - არა. ასე ხდება…

ქრისტოლოგიური დოგმატი

გამონათქვამები

"მადლობელი ვარ ყველასი, ვინც დახმარებაზე უარი მითხრა. სწორედ ამის გამოა, რომ შევძელი თავად გამეკეთებინა ეს". – ალბერ აინშტაინი :))))

“პოპულარობა დამოკიდებულია არა შემოქმედის ნიჭზე, არამედ – მომხმარებელთა გემოვნებაზე” – ჯემალ ქარჩხაძე

"უნიჭობაზე საშიში ნიჭიერებაა, როცა მას მაღალი ზნეობა და ღვთისმოშიშება არ ახლავს. "

დათა თუთაშხია

,,სული შემიბერე, ღმერთო, გულზე საქართველო მეწვის...''

,,ყოველი კაცი იმას ფიქრობს, ოღონდ მე გადავრჩე და თუნდ…

 მოყვასისთვის თანანადებთა მიტევება არის ცხონება

გსურს ცხონება – მიუტევე ყველას ყველაფერი და გადარჩები, რადგან უფალი ბრძანებს: "უკუეთუ მიუტევნეთ თქუენ კაცთა შეცოდებანი მათნი, მოგიტევნეს თქუენცა მამამან თქუენმან ზეცათამან" (მათ. 6,14). და ვისაც ცოდვები მიეტევება, მან მეტი რაღა უნდა ინატროს? წმინდა დავით წინასწარმეტყველი ამბობს: "ნეტარ არიან, რომელთა მიეტევნეს უშჯულოებანი და რომელთა დაეფარნეს ცოდვანი.…

    მიყვარს შემოდგომა თავისი თბილი თუ ცივი დღეებით…

    მიყვარს შემოდგომა,ოქროსკაბიანი.

    შემოდგომას უწოდებენ სექტემბრის, ოქტომბრისა და ნოემბრის თვეებს. ამ პერიოდში სამხრეთ ნახევარსფეროში გაზაფხულია. დღე საგრძნობლად მოკლდება, იწყება გრილი ამინდები და…

პროფესორმა თავისი ლექცია დაიწყო იმით, რომ აიღო ხელში ჭიქა, რომელშიც ესხა მცირეოდენი წყალი, ასწია ეს ჭიქა მაღლა ისე, რომ ყველას კარგად დაენახა და სტუდენტებს ჰკითხა:

- როგორ ფიქრობთ, რამდენს იწონის ეს ჭიქა?…

სტუდენტებს მომენტალურად დაეტყოთ გამოცოცხლება და აუდიტორიაშიც ჩურჩულის ხმა გაისმა.

დაახლოებით 200…

"შეეცადე, რამდენადაც შეძლებ გიყვარდეს ყოველი ადამიანი. თუკი ეს ჯერ კიდევ ვერ შეძელი, უკიდურეს შემთხვევაში არ შეიძულო მაინც".

შემეცნების საფუძველი რწმენაა, მაგრამ რწმენასა და იმედს საზღვარი აქვს, სიყვარული კი უსაზღვროსთანაა დაკავშირებული და თავადაც უსასრულოა, ამიტომ აღემატება ყველაფერს, აღემატება დროსაც.

მოდი, უნდა გაკოცო

გაგებუტე აღარ  გელაპარაკები!…