სიქსტის კაპელის მონახულების შემდეგ, მათი გაცოცხლება და რეალისტური სურათების შექმნა გადაწყვიტა. ტედზე მოხსენება სწორედ ამ ამბის თხრობით დაიწყო ახალგაზრდა სამხრეთ კორეელმა არტისტმა, მხატვარმა ჟუნგვონ ჟოენგმა (Joongwon Jeong). გაცოცხლება კი მართლაც ჰიპერრეალისტური გამოუვიდა და ამის შემდეგ, სხვა ისტორიულ პიროვნებებსაც მიჰყო ხელი. სენეკასთვის ჩაგიხედავთ თვალებში სიკვდილის წინ? ჟუვონგს თავისი ვერსია აქვს რა ფერის თვალები უნდა ჰქონოდა…

      ისევ შევესწარი (ვინ იცის, მერამდენედ), გველის ტყავის გამოცვლას. ასეთ დროს სხვა ყველაფერი მავიწყდება, მოშორებით ვზივარ და ვუყურებ, თუ როგორ ნელნელა მოცოცავს ჭრელი ტყავი, ნელნელა სცილდება გველის სხეულს. გველი წევს თვალებდანისლული. ხანდახან ნელა გაიკლაკნება ხოლმე, ჭრელი ტყავიც ადგილს ინაცვლებს, კვლავ გადაცოცდება სულ ცოტათი.

      მერე კი, ერთი…

      კიდევ რამდენი საოცარი რამ გამჟღავნდა ჩემთვის პატარა დავიწყების შემდეგ, ასე მეჩვენება, თითქოს ნისლის ფაფუკი ბოლქვები აიკრიფაო. უფლის თვალთა ბრწყინვალებაც კი ვიხილე... .

      როგორც ვარდის კოკორი გაიხსნება გაფურჩქვნისას, ისე გაიხსნა სამოთხის ზეცა. სივრცეები ფერადი ფურცლებივით გადაიშალნენ, და მე დავინაზე უთვალავი მზე. ბევრნი იყვნენ, ძალიან…

      ის ფაქტი, რომ თანამედროვე სამყაროში, თავის სფეროში საუკეთესოა და როგორც ჩანს, გარდაცვალების მიუხედავად გუნდიც საუკეთესო დატოვა, რაც დრო გადის ყველასთვის უფრო საცნაური ხდება. ამჯერად, ზაჰა ჰადიდ არქიტექტსმა, ჩინეთს მიაშურა და დამფუძნებლის სიცოცხლეში დაწყებული საქმე ბოლომდე ისეთ დონეზე მიიყვანა, როგორც ეკადრებოად. 25 სექტემბერს, საზეიმოდ გაიხსნა ბეიჯინგის დაქსინგის საერთაშორისო აეროპორტი (Beijing Daxing International Airport), რომლის სრული…

      27 სექტემბერს, წელსაც მოიგონეს აფხაზეთის, სოხუმის დაცემა. კადრები ომიდან, გამარჯვებულები და დამარცხებულები, გმირები, გმირობები და ა.შ. და ა.შ. აფხაზეთის თვალწარმტაცობაზე ბევრი თქმულა, ზოგი ნამდვილი, ზოგი გაზვიადებული და ქართულად ლეგენდებით აღვსილი, ზოგი ასე და ზოგიც ისე. ჩემი დღევანდელი პოსტი კი ცნობილი ფრანგი ფოტოგრაფის, აურელიენ ვილეტეს (Aurélien Villette) შემოქმედებას ეხება. ეს ფოტოგრაფი ცნობილია თავისი კოლექციებით - დანგრეული,…

      ადამმა ახალი თამაში მოიგონა; ბაძავს ყველა სულდგმულს, რომელიც კი სამოთხის ბაღში მკვიდრობს. კარგად გამოსდის. ხეს მოფარებული ვუთვალთვალებდი (აბა დავენახვებოდი იმის შემდეგ, რაც ჯოხით გამომიდგა?), როგორ გააჯავრა ხარირემს. თავზე განტოტვილი ჯოხები დაიმაგრა, გაექანა და ხეს დაეჯახა თავით. მართალია, შუბლზე მოზრდილი კოპი დააჯდა, სამაგიეროდ მართლა დაემსგავსა…

      ადამი სულ მთლად აუტანელი გახდა. არ შეუძლია, მშვიდად და აუჩქარებლად ისეირნოს სამოთხის ბაღში. გამუდმებით დარბის, დახტის, ყირაზე გადადის, თან ისე ყიჟინებს, გეგონება ერთი კი არა, რამდენიმე ადამიაო. საიდან სად აღარ გაიგონებ მის ყურისწამღებ ხმას...

      ხანდახან კიდევ ყოვლად უცნაურ გასართობს გამოიგონებს ხოლმე. იმ დღეს შევესწარი, ხეზე ჯოხს…

      არა, არ შეუძლია სხვანაირად. არაფერს შეგარჩენს, აუცილებლად წასართმევად გამოგენთება, თუნდაც არაფრად ჭირდებოდეს. იმ დღეს ყვავილების გვირვგინი მედგა თავზე, მშვენიერი ნაირფერი სურნელოვანი გვირგვინი... იმდენხანს მოვუნდი იმის დაწვნას. ცისფერმა ჩხიკვმა წამახმარა ნისკარტი, თორემ ალბათ ასეთი კოხტა არ გამოვიდოდა... დავიმაგრე თავზე, ცისფერი ჩხიკვი ამ საქმეშიაც…

      უკვე 5 წელია, რაც ბუნების ისტორიის მუზეუმი, ლონდონში, ყოველწლიურად მართავს „წლის ველური ბუნების ფოტოგრაფიის“ კონკურსს. კონკურსისთვის, მთელი მსოფლიოდან იგზავნება ფოტოები - 100 ქვეყნის, 50 000 ფოტოგრაფი, თავს არ ზოგავს შექმნას საუკეთესო ნამუშევარი. მსოფლიო გამოფენამდე და გამარჯვებულის გამოვლენამდე, ჯერ კომისიის შესარჩევ კონკურსს გადიან. მთავარი იდეა - ცოცხალი ბუნების, ნატურალური, რეალისტური აღბეჭდვაა.

ველური ბუნების…

      ტბორში ვიბანავე, მზეს ვეფიცხებოდი. რა საამურია მზის სხივები, მათბობენ, მეალერსებიან, მზე მათ უხვად მიგზავნის. თუმცა უკვე კარგად ვიცი, ცხარე ხასიათი აქვთ მზის სხივებს (სამოთხის ბაღში ყოველივეს თავისი ხასიათი აქვს). თუ ზედმეტი მოგივიდა, კანს წითლად აგიფორეჯებენ, თავის სიმხურვალეს მწვავედ გაგრძნობინებენ. ასეთ დროს ჩრდილს შევეფარები ხოლმე.

     …

      - ყური დამიგდე, მინდა რაღაც გითხრა, - ბუტბუტით მეუბნება მდინარე.

      - რა უნდა მითხრა? - ვეკითხები, თან თვალი მის ამწვანებულ ნაპირზე მრჩება, სწორედ იქ, სადაც ფარშევანგები დაგოგმანებენ, მათთან თამაში მირჩევნია.

      - ვინ აღარ მინახავს ჩემს ნაპირებზე...

      - მაინც ვინ გინახავს?

      - მაგას რა ჩამოთვლის, - წყნარად…

      ზოგჯერ არქიტექტურის ალტერნატიული აღქმა, გეხმარება, რომ შენზეც მომზადეს სტატიები ქველის ბლოგში. ამისთვის ცოტა ნიჭიერება, ფანტაზია და კარგი საწრელი დაფაა საჭირო - დანარჩენი ობიექტის ზუსტად შერჩევა, რაკურსის დაჭერა და ერთი ჩაჩხაკუნებაც. ასე და ამგვარად, ქაღალდისგან გამოჭრილი ფიგურები (ადამიანებიც კი), შესაძლოა თქვენი ქალაქის ხედებს თქვენს ფოტოებზე სამუდამოდ დააჩდნეს. ჩვენი დღევანდელი შემოქმედი რიჩ მაკმორი (Rich McMor), უკვე ამაზონზეც…

      მარადისობის აღწერა ობიექტივში, არც ისე მარტივი საქმეა, მთავარი ამ მარადისობი ელემენტი ადვილად იპოვო. ჩვენი დღევანდელი ხელოვანი, ფოტოგრაფი გახლავთ. მოღვაწეობს ლონდონსა და სინგაპურში, მაგრამ დღევანდელი კოლექცია ჩინეთიდან არის. ფინბარ ფალონ (Finbarr Fallon) ბრიტანეთის სამეფო არქიტექტურული ინსტიტუტის (RIBA) წევრი და ნომინირებული ფოტოგრაფია, რომელიც სწორედ განსაკუთრებული არქიტექტურული ხედვით და შესაბამისი მანერით გამოირჩევა. მისი…

      კიდევ ერთი ახალი სიტყვა გავიგონე გველისგან, მან დრო ახსენა. ჯერ მაგის ჭამის დრო არ დამდგარაო, თქვა, როდესაც მკვახე ვაშლი დაინახა ჩემს ხელში.

      - რა არის დრო? - ვკითხე და მკვახე ვაშლი მოვისროლე.

      გველმა ხმა არ გამცა. რგოლებად დახვეული გაირინდა, თითქოს სძინავსო.

      - მითხარი, რა არის…

            ისევ გადავეყარე ადამს, ხის ფუღუროში იჯდა და თავისი თავი ალბათ ციყვი ეგონა. მე წინ გავუარე, თან ვაშლს შევექცეოდი, ორივე ხელი ლოყაწითელი ვაშლებით მქონდა სავსე.

      უცბად ადამი გამოხტა ფუღუროდან, მოკბეჩილი ვაშლი ხელიდან გამომტაცა და პირისკენ გააქანა.

      როგორც ჩანს, ამ ყმაწვილს ვაშლიც ყვარებია, თუთის გარდა.…

      ყვავილებს მოენატრეო, ნიავმა მაცნობა, თან სურნელი მომიტანა მათი, ერთიანად ამ სურნელში გამხვია. ფრთაშესხმული გავქანდი მათკენ, ნიავსაც კი გავუსწარი მგონი. მართლაც მეტად მოვნატრებივარ ყვავილებს, სანამ მე გველთან საუბარში ვიყავი გართული. თვალები ფართოდ გააღეს, თითქოს არც კი სჯეროდათ, რომ ისევ მხედავდნენ. მერე კი ისეთი სიცილ-კისკისი ატეხეს, მთელი ბაღი…

      მას შემდეგ რაც საკუთარი ფოტოსტუდია გახსნა ნიუ იორკსი (1983 წელი), სტეფან ვილკესი (Stephen Wilkes) ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული ფოტოგრაფია მთელს მსოფლიოში. მისი მრავალი კოლექცია არა მხოლოდ ფოტოგრაფიულ ჟურნალებს ამშვენებს და კონკურსების გამარჯვებული ხდება, არამედ თავად პერსონალური გამოფენის მიზეზი გამხდარა არაერგზის და მისი ფოტოებზე მიძღვნილი ჟურნალები დიდი ტირაჟით იყიდება ამერიკასა და ევროპაში. 2017 წელს, სტეფანმა ერთი გახმაურებული და…

      არაფრით გამორჩეული და განსაკუთრებული დღევანდელი პოსტი არ იქნებოდა, რომ არა სტილი. ქვემოთ ნახავთ არც თუ ისე შთამბეჭდავ ფოტოებს, რომლებზეც გამოსახული იქნება ბაყაყები, ლოკოკინები, თევზები. ფოტოები არც ფოტოგრაფთა კონკურსიდან არის, არც რომელიმე დაჯილდოების გამარჯვებულთა ან ნომინატთა პირადი კოლექციიდან. რასაც ფოტოებზე ნახავთ, ყველაფერი კორეელი არტისტის - იანგ-სანგ კიმის (Young-sung Kim) ხელოვნებაა.…

      ორი მზე ხვდება ერთმანეთს ამ ტბორში. ეს სრულიად შემთხვევით აღმოვაჩინე, როცა წყლის შროშანის მოწყვეტას ვაპირებდი და წყალში ტყაპანი მოვადინე. დავჯექი ნაპირზე, მზეს მივეფიცხე გასათბობად. მზის სხივები მაშინვე ირგვლივ შემომეხვივნენ, მათბობდნენ, მახარებდნენ, თან სიცილ-კისკისით მაჯავრებდნენ, ასეთი უგერგილო როგორ ხარო, ნაპირზე ფეხი რით ვერ მოიკიდეო.

   …

      ცხოვრება საჰარის უდაბნოში არც ექსტრემია და არც თავზეხელაღებულთა უშნო ახირება - ესაა ცხოვრება იქ სადაც გინდა და ისე, როგორც გიყვარს. გამონაკლისი არც მავრიტანიის ერთი ძველი სოფელია, რომელიც კიდევ უფრო ძველი და ღირებული ხდება ანტიკური პერიოდის მანუსკრიპტების გამო.

      მავრიტანიის შუა საუკუნეების პერიოდის სოფელი, ჩინგუეტი (Chinguetti) ბერბერის კულტურის ნამდვილი საგანძურია. ეს სოფელი, თავისი არქიტექტურით, ქალაქურობით და ცხოვრების…