ჩემს ოთახში

ისევ არ ანთია შუქი...

ფარდები სრულად ფარავს ფანჯრებს...

საათი ჩამოვხსენი...

აღარ ისმის დროის მექანიკური ხმაური...

შეციებული ვწევარ საწოლზე...

ვუსმენ მხოლოდ წვიმის,

სიჩუმისა და

გულისცემის აკომპანიმენტს...

ახლა,

ყველაზე მეტად მინდა,

გიყურებდე ბავშვურად მძინარს...…

ქალს, თუ ცხოვრების იმედს წაართმევ,

გზას გაუმრუდებ, მიიყვან ხრამთან...

არც ის დაგინდობს, ერთი ხელმოსმით,

უცბად მიგიყვანს სამარის კართან....…

სულ რომ არაფერი,სისხლი მაქვს ისეთი,

ჯიში მაქვს ისეთი,სულს აგიწიოკებს,

სამშობლო არხვატი,მტრისათვის-შიშეთი!

...ბრძოლის ჟინს ვერ იკლავს,ვერაპრით იოკებს.



სულ რომ არაფერი გული მაქვს იმხელა,

რწმენა მაქვს ისეთი,მთებს შეაზანზარებს,

ცეკვა მაქვს ისეთი,ისეთი სიმღერა,

აღადგენს საფლავში ჩადებულ ლაზარეს.



სულ რომ არაფერი,ისეთი ქალი მყავს,

ისეთი შვილები, კოხტა და მზიანი,

როგორ ვთქვა ასეთი სამშობლო არ მიყვარს?!

ასეთი ზღაპრული…

25 თებერვალი

ელი ელამდა,

ზღვა ბიბინებდა;

ზღვისა პირსა კარავი იდგა,

შიგ ქალი იწვა,

ფარჩა ეხურა,

ფარჩა ავხადე, სამი…

ხო... უნდა გავგიჟდე და უკვე მოვრჩები,

უნდა ვთქვა რაც სულში ცეცხლივით მინთია,

ნუ მომკლავთ,არ მინდა..მე თვითონ მოვკვდები,

ეს გული ყველაზე დამპალი ნივთია.

და უნდა ვიყვირო,-ვერავინ წაგიყვანს,

შენს ქორწილს შევღებავ წითელი ფერებით,

თავადაც მისული,სიკვდილის ნაპირას,

თვალებზე გაკოცებ.ნასისხლი ხელებით.

თავს დასტრიალებენ შენს საქმროს მაყრები,…

   წვიმამ ბუნებას მკვეთრი შესძინა,

              ნოემბრის სიყვარული თბილი,

              ქარი არ იმჩნევს, ყვითელ ფოთლებთან

              როგორ მალავდა ღიმილს...

                  იწყენ მთელი დღე, ქარიც ჩაუშვა

                  უხეშმა ცივმა თოვლმა,…

სანამ კადრში გაიელვებს,

სანამ მოხდება და სახელი დაერქმევა,

სანამ ხელში მოიხელთებს ვინმე,

ისაა სინამდვილე,…

მოდი და სულ ფერად ყვავილებს დაგიკრეფ,

და მერე თმებში ნაწნავად ჩაგიბნევ,

სიყვარულს გაჩუქებ ყველაზე წმინდას და

გპირდები ამ გრძნობით სასახლეს აგიგებ,

მოხვალ?გვირილებით დაგიწნავ ხალიჩას,

მინდა რომ სულ ფერად ფერებში გხედავდე,

მომყვები?-წამოდი და…

ავტორი: თამუნა ჭყოიძე

ვადაგასული  ავეჯივით  ვდგავარ  დამტვერილი,

შენი  დანის  კვალი  ისევ  ამჩნევია  ჩემს  გულს.

შეხედე  როგორ  ვარ  დაკეტილი

შენ  რომ  წაიღე  იმ  გასაღებს  დავეძებ  ამ  წუთს...…

ავტორი: თამარ ჭყოიძე

არ იცი

შენ  ჩემი  თვალების  ფერიც  კი  არ  იცი,

არ  იცი  რა  მწყინს  და  არ  იცი  რა  მართობს.

ჩაწნული …

არ მსურს იქ სიცოცხლე, სადაც სიყვარული მხოლოდ წამიერი არის აგონია.

არც იქ სიყვარული, სადაც სულს სიცოცხლე, მა-მარადიული გრძნობა არ ჰგონია.

სადაც ოცნებები, მწარე რეალობის ცეცხლში ნაცრდებიან.

სადაც ვარსკვლავები ჭექა-ქუხილისას, იმალებიან და ცაზე არ…

ის, რომ ის ის არის,

ის, რომ შენ შენა ხარ,

ის , რომ მე მე მქვია,

ნეტავ არ მენახა!

არა, მე არა ვარ,

საშიში ურჩხული

და ამას არ უნდა 

ბევრის თქმა, ჩურჩული.

ნეტავი რა არის

ჩემთვის უმთავრესი?

მე ლექსის მთლელი ვარ?

კალამი სალესი?

ნეტავი ვინა ვარ?

ან თუ ვარ საეთოდ?

ადვილი არ არის

ამ ფიქრით გაერთო.

მაგრამ ამ დროისთვის,

ვარ ძლიერ დაღლილი

და ძილი მწყურია,

მშვიდი და ადვილი.

ზოლია გამყოფი,

ჯდომის და…

გაყინულ ხელებს, ვერვინ ვერ ათბობს,

მე ფანტელ-ფანტელ ისევ დამათოვს.

სიმკაცრე ზამთრის , ისევ ნავარდობს 

ლამპიონი კი გზაზე მდარაჯობს . . . 



გარეთ გამოხვალ? ხელი ჩამკიდე.

წავიდეთ ერთად , მტკვრის იმ ნაპირზე. 

დათოვლილ სახლებზე ბევრი ვიცინოთ…

რატომ გგონია წყალს არ შავასმევ

წყაროზე ჩასულ ჭაბუკს,

წყალსაც დალევს და თუ ამოვარდა

გაუმკლავდება ქარბუქს.

დაგეხმარები თუკი გწადია,…