არ ვარ პოლიტოლოგი, მაგრამ ზოგჯერ მსოფლიო პოლიტიკური ამინდი მოითხოვს ამ სფეროს ცოდნას ჩვეულებრივი მოქალაქისგანაც კი!

     არ მიყვარს პოლიტიკური განცხადებების კეთება, მაგრამ ამ რეალობის შემყურეს, არ შემიძლია რამე არ ვთქვა!

     არ ვარ ქსენოფობი, მაგრამ დღეს ვიგრძენი, რომ მიუხედავად პოლინა გაგარინას მიმართ ჩემი სიმპათიისა, რომელიც ბავშვობიდან მომყვება, არ მინდა მისი გამარჯვება! - აქაც პოლიტიკა!

     არ ვარ სუბიექტური, მაგრამ ზოგჯერ ემოციები გვაიძულებს ვიყოთ!

     ეს მცირე შესავალი, ევროვიზიის შემდგომი ემოციების შედეგია, რის უკომენტაროდ დატოვება უბრალოდ არ შემეძლო.

     ვიქნები ალბათ ობიექტურად სუბიექტური. ჰო, უცნაური და ჩახლართული წინადადებაა. ჩემებური გაგებით ეს ნიშნავს იყო სუბიექტური გარკვეული შენთვის ობიექტური მიზეზების გამო, რომელსაც ზოგადად საზოგადოება შეიძლება არც მოიაზრებდეს ობიექტურად.

     შესაბამისად, მე - ობიექტურად სუბიექტური ადამიანი, ვაცხადებ, რომ დღევანდელი ევროვიზია პირველივე წუთიდან უკნასკნელ წუთამდე, იყო დაცინვა მთელი მსოფლიოსი და საკუთარი თავისა იმ ქვეყნების მხრიდან, რომლებიც ამ კონკურსში იღებენ მონაწილეობას.

     მე, ობიექტურად სუბიექტური ადამიანი კიდევ ერთ განცხადებას გავაკეთებ, რომ პირადად ჩემთვის ნინა საუკეთესო იყო (აღვნიშნავ, რომ არცერთ წინა ევროვიზიაზე ეგ არ მითქვამს. ვგულშემატკივრობდი, მაგრამ არ მიღიარებია საუკეთესოებად)

     დავუშვათ, რომ ადამიანების გემოვნების მრავალფეროვნების და განსხვავებულობის გამო ნინამ ვერ გაიმარჯვა, მაგრამ ნუთუ როგორც მინიმუმ სამეულში არ უნდა ყოფილიყო?!

     ნინას არდაფასება ამ პროექტში ერთი გულდასაწყვეტი მომენტია, თუმცა არა მარტო...

     ალბათ შეამჩნიეთ, რომ უკრაინა წელს არ იღებდა მონაწილეობას ამ კონკურსში. ბუნებრივია, ამით რაღაცის თქმა სურდა. ყველამ იცის თუ რაც ხდება უკრაინაში... ომი... სისხლი... სიკვდილი... ძალადობა.... სიბნელე...

     და ამ დროს რუსეთის წარმომადგენელი პოლინა გაგარინა თეთრი ქათქათა კაბით გამოდის, მთელი თავისი ბრწყინვალებითა და სინაზით წარმოადგენს თავის ქვეყანას, რომელსაც ხელი აქვს გასვრილი სისხლსა და უამრავი ადამიანის უბედურებაში. სრული კონტრასტი!

     რუსეთის ხარხარით ნათქვამი:

     "მე მოვიტან მშვიდობას, თქვენ კი მხარი დამიჭირეთ"!!!
და როგორც ყოველთვის, მის წინაშე, თუმცაღა მისი მოქმედებით აღშფოთებული, მაგრამ მაინც მორჩილად თავდახრილი ევროპა.

     ეს მუსიკალური კონკურსია, სადაც არ უნდა იყოს არცერთი პროცენტით ჩართული პოლიტიკური დამოკიდებულებები და პოლონეთმა ხმა იმიტომ კი არ უნდა მოგვცეს, რომ ისინი ჩვენი ძმები და მეგობრები არიან, (როგორც ეს წამყვანებმა აღნიშნეს) არამედ იმიტომ რომ ნამდვილად მოეწონათ ნინას შესრულება ევროვიზიაზე. ქვეყნები მეზობლობის გამო კი არ უნდა აძლევდნენ ხმებს ერთმანეთს, არამედ თავიანთ რეალურ ფავორიტს უჭერდნენ მხარს.

     ზოგიერთი, უხეშად ვიტყვი, "მატრაკვეცა" ქართველი იმას გაიძახის, რომ ჩვენ ვერ ვართ ევროპის დონეზე და დიდი დრო გვჭირდება, რომ მათ დავეწიოთ.

     ერთი ამ კითხვაზე მიპასუხეთ, რომელ დონეზე და რომელ ღირებულებებზეა საუბარი, როცა ის, რასაც ისინი თავიანთ მონაპოვარს უწოდებენ, რასაც თავად ევროპაში ან არაევრპულ და ევროპის გზაზე მდგომ ქვეყნებში ქადაგებენ, ეს ყველაფერი მხოლოდ სიტყვებია, მირაჟია, პერსპექტივაა შორ ჰორიზონტზე თავად მათთვისაც კი?

     როდის დასრულდება ეს?

     როცა თითოეული ადამიანის შეგნება ამაღლდება. როცა ადამიანები ერთმანეთს შემოქმედებაში, ყოველდღიურ ცხოვრებაში, სცენაზე, პოლიტიკაში შევაფასებთ არა ნაცნობობა-მეგობრობის და სუბიექტური მიზეზების გამო, არამედ იმის გამო, რითაც ობიექტურობა და სამართალი მოითხოვს რომ ამ კონკრეტულ ამპლუაში შეფასდნენ!

     მეტყვით ზედმეტად სუბიექტური ხარო?! კი ბატონო, მივიღებ და გიპასუხებთ კიდეც - აბა ჩემი სუბიექტურობა რა მოსატანია ევროპასთან, მას შემდეგ რაც მან ამ საქმეში დღეს იყოჩაღა!