გამოქვეყნების თარიღი: სექტემბერი 2, 2020 წელი
4 მოწონება
საღამოხანი. უკვე ბინდია. მარტო ვარ სახლში, დღევანდელი ჩემი გუნება - განწყობის მიხედვით უკვე ვხვდები, რომ კვლავ მოვა მოგონება, გაცოცხლდება ჩემს გარშემო და თავისთან გამიტაცებს. სპეციალურად არ ვანთებ სინათლეს, ქუჩიდან შემოჭრილი თეთრი გარეგანათებაც მყოფნის; უკეთესიცაა, რაღაც სხვა, არაამქვეყნიური ელფერი შემოაქვს, მოგონებებს აცოცხლებს, დროს უკნა ატრიალებს კინოფირივით. ჩვენი კუპრივით შავი კატაც შემოვიდა ოთახში,…
გამოქვეყნების თარიღი: აპრილი 29, 2020 წელი
1 Like
უმრავლესობა ადამიანებს გვყოლია წარმოსახვითი მეგობარი ბავშვობის წლებში, ზოგს მერეც - დიდობაში და მიჰყვება სიცოცხლის ბოლომდე...
ეს არის მეგობარი, რომელიც მუდამ ჩვენს გვერდითაა; ყველაფერს გვიგებს უსიტყვოდ, ჩვენს აზრებს იზიარებს, გრძნობებს განიცდის, უმეტესწილად გვეთანხმება, ხანდახან გადავხედავთ კიდეც ხოლმე ერთმანეთს და ეშმაკური ღიმილით თვალს ვუკრავთ, ჩვენ ხომ ვიცით, რაშიცაა საქმეო;
…
გამოქვეყნების თარიღი: თებერვალი 13, 2019 წელი
1 Like
ძველი ოთახი დამწუხრებულა,
თითქოს დაღლილა ამდენის ნახვით,
ჰაერიც მძიმეა მასში,
ხნიერი კედლებიც...
ფიქრობს ოთახი, დიახ, ის ფიქრობს...
ამას ვერ იგრძნობთ ახალ სახლში, არ აღიქმება;
მას გადაეცა გრძნობა და გონება სულიერთაგან,
ვისაც მასში უცხოვრია და ისიც ფიქრობს, იხსენებს...
აი, ცოლ - ქმარი დაბრუნდა ისევ სხვა ქალაქიდან,
დიასახლისი ვაზას ყვავილებით
მაგიდის შუაგულში დგამს,
ბავშვი ცელქობს, კატა…
გამოქვეყნების თარიღი: თებერვალი 5, 2019 წელი
2 მოწონება
მზრუნველი სახით, სიფრთხილით და გულაჩქარებული ვიღებ ყუთიდან საახალწლო ნაძვის ხის მოსართავებს, როგორც კი დეკემბრის შუა რიცხვები ახლოვდება.
არ ვარ ბავშვი. საკმაოდ ზრდასრული გახლავართ, მაგრამ მას მერე, რაც სამყაროს გააზრებულად აღვიქვამ, დღემდე მომყვება განცდა, თითქოს ამ დღეებში რაღაც უზარმაზარი, ათასნაირი ფერებით განათებული ენერგია თუ არსება გვიახლოვდება. ამ განცდას აათმაგებს ბრჭყვიალა სათამაშოების გამოფენა.
მახსოვს,…
