ნეტარია, ვინც ამაღლებულად ცხოვრობს, მაგრამ თავმდაბალიაზრები აქვს. როგორც სინათლის გარეშე ყველაფერი წყვდიადით მოცულია, ასევე კაცის სულშიც სიმდაბლის გარეშე არაფერია – მხოლოდ წყვდიადი.

      სჯობს სიმდაბლით ვაღიარებდეთ ჩვენს ცოდვებს, ვიდრე ამპარტავნულად ვიქებდეთ თავს სათნოებებით.

      უმჯობესია, თავმდაბალიცოდვილი იყო, ვიდრე – აპარტავანიმართალი. ვინც მეტად შეიცნობსუფალს, მით უფრო მდაბალი ხდება.თუ ადამიანი ვერ შეიძენს სრულყოფილ…

ესე ამბავი შესაძლოა ზოგან გამოგონილად მოეჩვენოს ვისმე, მაგრამ არა, არაა მთლად გამონაგონი.

მონადირე

- ძალიან გეტკინა, შვილო? - იქა ჰკითხეს.

ფერები იყო უცხო, საკვირველი, დაბინდულივით, მაგრამ სუყველა შინაგანად აბჟუტებული, მსგავსი სილამაზე კი არა, რაღამეტი, რომ არნანახი სილამაზეც აღარ ეთქმოდა, სჭვიოდა იქა, დართადერთი სამხმოვანება გაისმოდა, მაგრამ ისეთი, მარადიულად წელადი და მომცველი…

      რთული ხარო მეუბნებოდნენ. მეუბნებოდნენ რთული ხარო და მიდიოდნენ მარტივ გოგონებთან. გოგონებთან, რომელთა გრძნობები, პასუხები, ქცევები მოზომილია, აწონილი, თავშეკავებული.

      ისეთ გოგონებთან, ვან გოგის რამდენიმე ნამუშევრის სახელი რომ დაუმახსოვრებიათ, არაფრისმთქმელი გამომეტყველებით რომ დააბიჯებენ მუზეუმებში.

      რთული ხარო მეუბნებოდნენ. მეუბნებოდნენ რთული ხარო და მიდიოდნენ იმ მარტივ, ცარიელ გოგონებთან. სარკეში ნასწავლი მიმიკები…

      ცხოვრების ხანმოკლეობის გამო ნუ დაველოდებით სასწაულების მოხდენას. რაში მდგომარეობს ბედნიერება? როდის ვეძებოთ იგი? ამაში ჩვენ უბედურება დაგვეხმარება. როდის იწყება მისი ძებნა? იქნებ ბავშვობაშივე, მაშინ როცა ჯერ კიდევ არ ვიცით, რომ უბედურებაც არსებობს ამქვეყნად... ბავშვობაში ვამბობთ: ბედნიერები ვიქნებით თუმცა სიმართლე სულ სხვაა. არ არსებობს უკეთესი დრო ბედნიერებისათვის, ვიდრე ეს დღე, ეს წუთი და ეს წამია.

      სიცოცხლე იმდენად ხანმოკლეა…

თვალით ამოხეული და გულზე ამოტვიფრული ციტატები

მერი ოლივერის შემოქმედებიდან:

     ძლივს მოგისწარი და დაგიჭირე - კინაღამ წყალს არ შემოერიე. წაგიყვანე უფრო შორს, უფრო გულდასმით დაგარიგე, გულდასმით და მკაცრად, - შენ უკვე დიდი კაცი ხარ, რა არის ასეთი გაუგონრობა, როგორც არ უნდა გესმოდეს, რომ ერთ წუთში გამოგიყვან დედასაც! შენ კვლავ დამეთანხმე - ფეხს არ მოიცვლიდი, მაგრამ გამოვბრუნდი თუ არა და შემოვედი წყალში, შენ მიმოიხედე, თითქოს შეგეშინდა მარტოობისა და მაშინვე გამოექანე ჩემკენ. აქაც ძლივს მოგისწარი, წყალში რომ არ…

     "ყველა რაღაც ძვირფასს ვკარგავთ. შესაძლებლობებს, გრძნობებს. აი, რას ნიშნავს სიცოცხლე. მაგრამ თავში პატარა ოთახი გვაქვს, სადაც მოგონებებს ვინახავთ. ოთახი, რომელიც ბიბლიოთეკის წიგნსაცავს ჰგავს. ჩვენი თავის შესაცნობად კი კატალოგები უნდა…

თვალით ამოხეული და გულზე ამოტვიფრული ციტატები

გურამ დოჩანაშვილი შემოქმედებიდან:

თვალით ამოხეული და გულზე ამოტვიფრული ციტატები

დოსტოევსკის შემოქმედებიდან:

თვალით ამოხეული და გულზე ამოტვიფრული ციტატები

პაატა შამუგიას შემოქმედებიდან:

თვალით ამოხეული და გულზე ამოტვიფრული ციტატები

კნუტ ჰამსუნის შემოქმედებიდან:

       სიყვარული ღმერთის პირველი სიტყვაა, პირველი აზრი, რომელმაც მას გაუელვა. როდესაც წარმოთქვა, “დაე იქმნას ნათელი!“ - ეს სიყვარული იყო. ყოველივე, რაც მან შექმნა კარგი იყო და მას არც ერთი ნაწილის შეცვლა არ უსურვია. მას…

თვალით ამოხეული და გულზე ამოტვიფრული ციტატები

ოთარ ჭილაძის შემოქმედებიდან:

       "ყველა ჩვენგანს ყავს მეგობრები, ძალიან ახლობლები და ნაკლებად ახლობლებიც. ზოგიც ისეთი, ათასში ერთხელ რომ მოვიკითხავთ და მაინც მეგობრად რომ ვთვლით. მშობლები, და–ძმა, ნათესავები… მაგრამ ყველა ჩვენგანი მაინც მარტოა…

თვალით ამოხეული და გულზე ამოტვიფრული ციტატები

სქიმარქიმანდრიტი ვიტალი (სიდორენკო):

თვალით ამოხეული და გულზე ამოტვიფრული ციტატები

იოანე სინელი:

თვალით ამოხეული და გულზე ამოტვიფრული ციტატები

ჯონ ვებსტერის შემოქმედებიდან:

      "ხელი უნდა გაიწოდო და გლახაკად უნდა დაჯდეო". სამების ლავრის შესასვლელში ერთი უცნაურად შემოსილი ქალატონი ზის და მომლოცველებს მოწყალებას სთხოვს. ვინც მას იცნობს, იცის, რომ მისი სახელია ნათელა-ნათია. ბევრს ახსოვს ტაძრებში მოსიარულე ეს ქალბატონი, რომელიც თავისი ასევე უცნაური ქცევით თუ შეძახილებით ხალხის ყურადღებას იქცევდა... ნათელას სიყვარულით ვკითხე,

- უცნაური ხომ არ ხართ უცხოს თვალში-მეთქი.

- ჰო, ძალიან ბევრს ვეუცნაურები,…