არ ვფიქრობდი, რომ ივლისის პირველ ბლოგს რამე ასეთ თემაზე დავწერდი, მაგრამ ყური მოვკარი სიტყვებს - წმინდა წერილიო და რატომღაც თვალიც ტელევიზორისკენ გამექცა.

      ვუსმენ შემდეგ ინფორმაციას - ვციტირებ:

„ბერძნული წყაროსგან განსხვავებით, ქართული წყარო გვეუბნება ...

აქ კადრი არის და ამ კადრში ჩანს გამოცხადების ციტატა:

მე ვარ ანი და ჰოე, იტყვის უფალი ღმერთი. (გამოცხადება 1:8)

ანთროპუს           ადამი-ანი

ანი და ჰოეა ქართულ წერილში, ხოლო ალფა და ომეგა არის ბერძნულ წერილში. არა მხოლოდ ბერძნულში, არამედ ყველა დანარჩენ სხვაენოვან ბიბლიაში. ახლა რაშია საქმე ... ალფა ბერძნულად ნიშნავს საწყისს, ქართულში ანი გამოდის საწყისი. მაგრამ ორი სიტყვა რომ შევადაროთ ერთმანეთს კადრიდან

ბერძნულად ადამიანს ჰქვია ანთროპუს

ადამიანს ვუყურებთ რომ ჰქვია ადამი-ანი.

ანი საწყისი, ადამი პირველი კაცი.

ანუ ქართული სიტყვა პირდაპირ აღწერს პირველ საწყის არსებას. ანუ ქართულმა სიტყვამ იცის ეს, მაგრამ ანალოგიური რამ ბერძნულს არ აქვს. ეს პირდაპირ მეტყველებს იმას, რომ ბერძნულს წესით და რიგით შეხება ბიბლიის დედან დამწერლობასთან არ აქვს, იმიტომ რომ არ იცის საწყისი, პირველი.“

      ამ გენიალური კვლევისა და ციტატის ავტორს, სამწუხაროდ ვერ დავასახელებ, რადგან საბედნიეროდ არ ვიცი ვინ არის, საიდან მოხვდა ტელევიზიაში, რატომ დაუთმეს ეთერი და ა.შ. მაგრამ მისი კვლევა მხოლოდ ამ ინფორმაციით არ შემოიფარგლება - ამის შემდეგ ადამისა და თამადის შესახებაც ისაუბრეს, თამადა რომ უკუღმა წავიკითხოთ ადამათ გამოდის და ეს საკითხი კიდევ უფრო მნიშვნელოვანი კვლევის საგანია. იქამდე, ვენახი, როგორც წმინდა წერილის ქართული შესატყვისი, ისე განიხილეს და ა.შ.

      მერე ჩემს მოთმინებასაც აევსო თამადის ფიალა და ემოციებისგან დასაცლელად დავწერე ეს ტექსტი ბლოგად...

-------------------

ჰოდა, რა მაინტერესებს - აბა, რას ფიქრობთ, რა უნდა გვეშველოს?