ისევ ხეტიალი მუზასთან ერთად
ეკლესიაში წავედით. ჩემდა გასაკვირად, ჭიშკართან მათხოვრები არ ისხდნენ.ერთ სკამზე ალუმინის ძველი თასი იდო. მოშორებით მეყვავილე მოხუცი ქალი ღობის კიდეზე ჩამომჯდარიყო და მოწყენილი უფლისა, გამოხედვით გამვლელ-გამომვლელს ყვავილს ჩრიდა და აბეზრებდა თავს.
ეკლესიის ეზოში გრძელ სკამებზე ვაჟები და გოგონები ისხდნენ. მათ ხმამაღლა საუბარს შიგადაშიგ ხმამაღალივე სიცილი მოჰყვებოდა. ზოგი ერთმანეთს ამასხარავებდა. მე გული მომივიდა, ზღვისპირა პარკი ხომ არაა - მეთქი; მუზა რა მუზაა, რომ გაბრაზდეს. ველოდი, ეკლესიის შესასვლელიდანვე გარინდებული ადამიანები დამხვდებოდნენ უფალთან სულის მისაახლოებლად.
შევედით. სანთლები ვიყიდე. დავანთეთ თუ არა, დამეუფლა სხვანაირად ამაღლებული გრძნობა. ლოცვა დავიწყე. ასევე იყვნენ ჩემს ირგვლივ მყოფნი. რაღაცნაირი იმედი დამეუფლა მერმისისა. მრევლი შემოდიოდა, ლოცულობდა, სანთელს ანთებდა, ზოგი მეტანიობდა. მერე სხდებოდნენ. მზე გადაიწვერა. ეზოში ჩავედით. ცოტახნით იქ ჩამოვჯექით და შემსვლელთ ვაკვირდებოდით. ადამიანს სიარულსა და სახეზე შეამჩნევთ, რამდენად სწამთ, რამდენად მორჩილნი არიან უფლისა. "ზოგისთვის ეკლესია გამშვები პუნქტია ხორცისთვის სულისაკენ", - გავიფიქრე არაგანსჯით. "არადა სულხორცეული სასაუბრო ადგილია უფალთან", - დავამატე ფიქრს.
შუადრე გადადიოდა, ქუჩაში რომ გავედით. ახალგაზრდები ირეოდნენ გარეთ მომეტებულად: ერათმანეთს მიმსგავსებულნი ჩაცმის სტილით, ჟესტიკულაციით, სითტყვათა ახლებური ინტონაციით, სამკაულებით... "შენი შედევრია ეს", - ვანიშნე მუზას. მხრები აიჩეჩა. ჯავრით გაჯერებული ფიქრები აზრებს შობდნენ, მაგრამ ვბაძავდი მუზას სიჩუმეში. ყველაფერში გამეფებულმა მიბაძვამ მეც ჩამიყოლა. მარტივად რთულია ტუნდაც ხელების "ფილოსოფია." რას არ აკეთებენ გონების ნებით თუ უნებლიედ. როგორ შეთანხმებულად, უღალატოდ მოქმედებენ ხუთნაირი თითი. თავის დროზე ტაშსაც უკრავენ, ისვენებენ მუხლებზე, ჯიბეში თუ გულზე. თითები ხელს ქმნიან, ადამიანები - ხალხს. ხალხი იერით დაემსსგავსა ერთმანეთს, საქმეში კი გაითიშა, - ჰოო, დაღლილი ხალხი გაითიშა შინაგანად, - ხმამაღლა მეთქვა და გამოვერკვიე. მიმოვიხედე, ხომ არ გაიგონა ვინმემ მეთქი. მრცხვენოდა, მაგრამ ჩემთვის ვის ეცალა: ახლები საუბრობდნენ საუბრისთვის, ხანიერნი ფიქრებს წაეღოთ.
2013 წ.
ნათელა გორგოშაძე - დუმბაძე
კომენტარი
Welcome to
Qwelly
ღონისძიებები
ბლოგ პოსტები
Beyond its practical implications
გამოაქვეყნა taoaxue_მ.
თარიღი: მაისი 20, 2024.
საათი: 4:57am
0 კომენტარი
0 მოწონება
The revelation sparked by the dodge roll mechanic transformed my perception of Path of Exile 2. It wasn't just another ARPG; it was a game that rewarded skillful play and tactical thinking. No longer was I merely bashing through enemies with brute force; I was dodging, weaving, and timing my movements with precision.
But the impact of the dodge roll extended beyond combat mechanics. It reshaped the entire gameplay experience, instilling a sense of agency and empowerment. Suddenly,…
გაგრძელებაHow Can I Get Paperwork Apostilled In the united kingdom
გამოაქვეყნა EFTcheat_მ.
თარიღი: მაისი 18, 2024.
საათი: 8:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
Company in today and age has State-of-the-art radically and extended throughout the world. As a consequence of its huge community and around the world existence, it has gotten more simple to arrive at objective customers anyplace throughout the world. Despite the fact that issues have absent simpler, working jointly all throughout the world presents numerous problems way too. As an example, it involves a further force to guarantee and confirm corporate archives. Mainly because…
Skull and Bones
გამოაქვეყნა Rozemondbell_მ.
თარიღი: მაისი 17, 2024.
საათი: 12:00pm
0 კომენტარი
0 მოწონება
Surviving the Crucible of Raid Bosses
The Snow's robust build enables it to Skull and Bones Items endure relentless assaults from formidable raid bosses such as the Op Welling.
Master the ship's bracing mechanics to mitigate incoming damage and regenerate stamina efficiently.
Approach engagements with the Op Welling cautiously, employing strategic healing and bracing techniques to sustain prolonged combat.
Despite facing significant adversary firepower, the Snow's…
გაგრძელებაThe dodge roll
გამოაქვეყნა taoaxue_მ.
თარიღი: მაისი 17, 2024.
საათი: 4:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
The revelation sparked by the dodge roll mechanic transformed my perception of Path of Exile 2. It wasn't just another ARPG; it was a game that rewarded skillful play and tactical thinking. No longer was I merely bashing through enemies with brute force; I was dodging, weaving, and timing my movements with precision.
But the impact of the dodge roll extended beyond combat mechanics. It reshaped the entire gameplay experience, instilling a sense of agency and empowerment. Suddenly,…
გაგრძელებაQwelly World
© 2024 George.
•
თქვენ უნდა გახდეთ Qwelly_ს წევრი რომ შეძლოთ კომენტარის გაკეთება!
Qwelly_ზე რეგისტრაცია