ომი მკვლელობას არ ამართლებს
საპყარს!
გწერს შენი ბაყდარი
ალბათ ვიღაც იტყვის: ეს ჩვენი ბაყდარი კი არ იბრძვის, ეტყობა, სადმე ჩირგვებში ზის და წერილებს წერილებზე წერსო. მართალიც იქნება ამის მთქმელი, ცოდვა-მადლის ჩირგვებში ვზივარ, ჩემო საპყარ. ირგვლივ იმხელა ცოდვა-ბრალი ტრიალებს, ამხელა კაცს, როგორც შენ ამბობ ხოლმე, გაბერილი თავიც კი აღარ მიჩანს იქიდან.
ისე, მართლა ჩირგვებიანი და ჭაობიანი ადგილია აქ. თუ კარგად არ იცი მისასვლელ-მოსასველი გზები, ისე ჩაეფლობი ჭაობში, ვეღარც ამოხვალ. მერედა, როგორ იცის ჭაობმა ჩათრევა?!
ეტყობა ცხოვრების ჭაობიც ეგ არის. თუ ერთხელ ცოდვაში ფეხი ჩადგი, მერე მეორესაც ჩადგამ, მერე მუხლებამდე ჩაიძირები ცოდვის ჭაობში, მერე - წელამდე, გითრევს და გითრევს ცოდვის ჭაობი, თან კი გინდა ამოხვიდე, მაგრამ თან შიგ ყოფნა გსიამოვნებს და ისე ჩაიხრჩვები ერთხელაც იქ, ვერც კი გაიგებ.
დღეს ერთი საშნელი ცოდვის მომსწრე გავხდი. არც კიმინდა გული დაგიმძიმო მაგრამ როგორც შენ მწერ ხოლმე, როცა გულს რამე დაგიმძიმებს და შენ მოგწერ რაღაცა შვებას ვგრძნობო. მეც ასევე ვარ ჩემო საპყარ.
დღეს ცხენ-ურმით მე და ერთ რუსს ტყვია წამალი გადმოგვქონდა ჭაობიან ბუჩქნარებს შორის.
მძიმედ იყო დატვირთული ურემი, ძლივს ეწეოდა საყალი ცხენი, მე ურემს უკნიდან ვაწვებოდი, რომ ცხენს უფრო იოლად ევლო ჭაობიან გზაზე. რუსს ცხენის აღვირი ეჭირა და წინ მიუძღვებოდა. ცხენი ფაშატი იყო და სულ ორიოდე კვირის კვიცი ჰყავდა, საცოდავი სულ კუნტრუშკუნტრუშით მიჰყვებოდა ურემში შებმულ დედამისს. ხან ერთი მხრიდან ამოუდგებოდა, ხან - მეორედან, თითქოს ამით დედას ტვირთვის ზიდვაში ეხმარებოდა, ხან ისე ჩაეფლობოდა ჭაობში, მე რომ არა შიგ ჩარჩებოდა. ისე გეუბნები, მე რომ არა მეთქი, თითქოს დღევანდელი დღის გმირი გწერდეს ამ აბავს.
უცებ ცხენ-ურემი ისეთ ჭაობში ჩაგვეფლო, ვეღარ ამოგვყავს. მე ურემს ვეზიდები, ის რუსი კი ცხენს ურტამს.
- ცხენს რას ურტყამ, გამოვხსნათ და ურემი ისე გავათრიოთ-მეთქი, - დამტვრეული რუსულით ვუთხარი.
- არაო, - ურტყამს - მე თუ ომში ვარ, ესეც ომშია და ომი ყველასთვის ომია გინდა კაცი იყოს და გინდა ცხენიო.
ურტამს და ურტყამს.
ერთი კი ვიფიქრე: ჩავკრავ ახლა ამას ამ მარჯვენა მუშტს და ჩავაძვრენ ამ ჭაობში-მეთქი, მაგრამ ადამიანიშვილია, ღმერთის შვილია, ღმერთის სული უდგას, მე რა ვიცი, ღმერთისა კი არა, ეშმაკისა სდგომია, დააძრო მაუზერი და არ დაახალა შუბლში ამ ცხენს, თანაც რუსულად შეუკურთხა.
რა ვქნა, არ ვიცი, ურემი მყავს ამოსათრევი ჭაობიდან, დღეს რომ ტყვია-წამალი არ მივიტანოთ შტაბში, არ იქნება, ჩვენს იმედზეა მთელი ასეული.
გამოვხსენი ურმიდან მკვდარი ცხენი, იქით გავათრიე და ურემს დავუწყე ამოთრევა. ის კი დგას და კი არ მეხმარება, მოწმესავით მიყურებს. პატარა კვიცმა დედამისთან მიირბინა და ისევ ცოცხალი ჰგონია, ტუჩებით ეთამაშება.
მე ურემს ვეძაგრები და ისევ გავარდა მაუზერი.
ავიხედე - მოწყვეტით ჩაიჩოქა კვიცი დედის მუხლებთან.
- რა ქენი მეთქი! - ამაზე კი მთლად გადავირიე და ორივე ხელით ჰაერში ავწიე, რო ჩამეთხლიშნა ჭაობში.
- იზვინი, სტარიკ, - მეუბნება - უდედოდ მაინც ვეღარც ეგ იცოცხლებდაო.
ძლივს დავმშვიდდი.
ვეძგერე ურემს და ისეთი სირბილ-სირბილით მიმქონდა შტაბისაკენ, ის რუსი ვეღარ მეწეოდა.
ახლა ვზივარ ჩემს სანგარში, საღამოა და ამ წერილს გწერ. თან ამ ამბავმა ის დოღი გამახსენა, ბაღათერაის სულის მოსახსენებლად რომ გავმართეთ სოფელში.
გახსოვს, აპარეკას რა მაგარი ცხენი ჰყავდა?
საღარს ეძახდა.
სულ იმის ქებაში იყო. დოღში ბადალი არ ჰყავდა, თანაც თვითონ მიამბო აპარეკამ, ერთხელ მთვრალი ნაბადში გავეხვიე და მინდორში დავიძინეო, მგლები დასცემიან იმ ღამეს და მთელი ღამე თურმე ცხენი პატრონის გარშემო დარბოდა და წიხლებით იგერიებდა მგლებს.
ბაღათერაის სულის სახსენებელ დოღში როგორ გადაუხადა თავის ცხენს სიკეთე.
მახსოვს, სულ წინ მირბოდა საღარი. უცებ ხრამში წაიბორძიკა და ფეხი იტკინა. აპარეკა ჩამოხტა და ცემა დაუწყო საღარს. წამოაყენა, შეაჯდა ზედ და ისევ გააჭენა. აშკარად ეტყობა, ვეღარ მიდის ცხენი. აპარეკაი ურტყამს, მიჩვეულია დოღში პირველობას.
თანდათან ასწრებენ სხვა მხედრები.
ახლოვდება ფინიში.
ვეღარ მიდის ცხენი. ყველამ გაასწრო.
რო დაინახა, რო ბოლო მივიდა, ჩამოხტა, გააძრო ხანჯალი და მუცელში გაუყარა საღარს.
გაოგნდა ხალხი.
- რაისთვის მოჰკალი, მამავ, საღარი?! - დაარღვია სიჩუმე აპარეკაის პატარა ბალღმა.
- უვარგისი არც ცხენი მინდა და არც შვილი, - დაიღრიალა აპარეკამ.
- არც მე მინდა უვარგისი მამაი! - თვალცრემლიანი გაბრუნდა პატარა ბიჭი და მუხლმოკვეთლი აუყვა პატარა ფერდობს.
- შამობრუნდი! შამობრუნდი-მეთქი, ბალღოო, არ მოგდისა ჩემი ლაპარაკი.
ბიჭი არ შემობრუნებულა.
- შამობრუნდი, თორო ბატკანივით დაგკლავ! - დაიღრიალა აპარეკავ.
ბიჭი მაინც არ შემობრუნდა.
ფერდობზე გაიჭრა აპარეკი, რამდენიმე ნახტომით წამოეწია ბიჭს, ქოჩორში წაავლო ხელი, დაუწია თავი და მართლა ბატკანივით დაკლა საცოდავი.
მე მაშინდელი ბუნების სიჩუმე დღესაც ყურებში მიდგას.
მარტო აპარეკას არაადამიანური ღრიალი არღვევდა ხალხისა და ბუნების სიჩუმეს:
- უვარგისი არც რა მინდა, არც ბალღ და არც ცხენი, არც რა, არც რა, არც რა მინდა!!!
აი, ახლა ვზივარ სანგარში და ვფიქრობ:
როგორა ჰგვანა ის რუსი და აპარეკი ერთიმეორეს და მე?
განა მე კი კაცის მკვლელი არა ვარ?
განა მე არ ვხოცავ გერმანელებს?
აპარეკას, ჩემსა და რუს შორის, ის განსხვავებაა, რომ ისინი ცოფიანი მკვლელები არიან და განურჩევლად ხოცავენ შვილსა და კვიცებს.
მე მშვიდი მკვლელი ვარ.
ომი რაღაცას ამარლებს, ჩემო საპყარ, მაგრამ, მაინც რო მკვლელი ვარ?
საზარელი სიჩუმეა ამ წუთში. ცაზე ამოდის და ისიც ჩუმად.
იმ მთვარის შუქზე ვამთავრებ ამ წერილს.
ან რა დასაწერი იყო, ან რა გასახსენებელი?!
ბაყდარი
ფრონტზე
1944
"ღმერთის შვილები", გოდერძი ჩოხელი
შენიშვნა: პოსტის სათაური არ შეესაბამება მოთხრობის ავტორისეულ სათაურს. პოსტის სათაური არის პოსტის ავტორის მიერ თემატურად შერჩეული სათაური
ტეგები: Qwelly, ლიტერატურა, მოთხრობები, ქველი, ღმერთის_შვილები, ჩოხელი
Welcome to
Qwelly
ღონისძიებები
ბლოგ პოსტები
Skull and Bones
გამოაქვეყნა Rozemondbell_მ.
თარიღი: მაისი 17, 2024.
საათი: 12:00pm
0 კომენტარი
0 მოწონება
Surviving the Crucible of Raid Bosses
The Snow's robust build enables it to Skull and Bones Items endure relentless assaults from formidable raid bosses such as the Op Welling.
Master the ship's bracing mechanics to mitigate incoming damage and regenerate stamina efficiently.
Approach engagements with the Op Welling cautiously, employing strategic healing and bracing techniques to sustain prolonged combat.
Despite facing significant adversary firepower, the Snow's…
გაგრძელებაThe dodge roll
გამოაქვეყნა taoaxue_მ.
თარიღი: მაისი 17, 2024.
საათი: 4:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
The revelation sparked by the dodge roll mechanic transformed my perception of Path of Exile 2. It wasn't just another ARPG; it was a game that rewarded skillful play and tactical thinking. No longer was I merely bashing through enemies with brute force; I was dodging, weaving, and timing my movements with precision.
But the impact of the dodge roll extended beyond combat mechanics. It reshaped the entire gameplay experience, instilling a sense of agency and empowerment. Suddenly,…
გაგრძელებაBeyond its practical implications
გამოაქვეყნა taoaxue_მ.
თარიღი: მაისი 16, 2024.
საათი: 4:00am
0 კომენტარი
0 მოწონება
The revelation sparked by the dodge roll mechanic transformed my perception of Path of Exile 2. It wasn't just another ARPG; it was a game that rewarded skillful play and tactical thinking. No longer was I merely bashing through enemies with brute force; I was dodging, weaving, and timing my movements with precision.
But the impact of the dodge roll extended beyond combat mechanics. It reshaped the entire gameplay experience, instilling a sense of agency and empowerment. Suddenly,…
Perfect Foodstuff Truck Catering for your personal Function
გამოაქვეყნა EFTcheat_მ.
თარიღი: მაისი 14, 2024.
საათი: 8:30pm
0 კომენტარი
0 მოწონება
Foods truck catering provides a vibrant and flavorful touch to any event, but with so many solutions obtainable, picking out the suitable one can be a frightening process. Worry not! Here's a comprehensive guidebook to assist you to navigate the globe of foods truck catering and choose the ideal a single in your upcoming occasion.
Assess Your Function Requires
Before diving into the planet of foodstuff vehicles, have a minute to evaluate your…
Qwelly World
© 2024 George.
•
