გარეთ ისევ წვიმს...

მინაზე წვიმის წვეთები ნაზ, ჰაეროვან, ვენურ ვალს ცეკვავენ სიჩუმის მუსიკაში.

თითქოს სარკმელს ეფერებიან..

ამ პაწაწუნებს არ სცივათ და არც…

უბრალო ყუთი, წელვადი, ტევადი, ვიწრო, ფართო ან სულაც ქრებადი. ეს ყუთია, სადაც ადამიანები მოგონებებს, ფოტოებზე დაბეჭდილს, სათუთად ინახავენ; ფიქრებს, გარკვეული  მიმდევრობით  დაკეცილს, ერთმანეთზე ალაგებენ. შეგრძნებებს  ინახავენ, რომლებმაც გულის გავლით მიაღწიეს იმ ყუთამდე და უკვე ზოგიერთი მტვრის რამოდენიმე ფენამ ჩაიხუტა. მე დამეკარგა ეს ყუთი, ან იქნებ არც თავიდან მქონია?!

მე მეწყება ყველაფერი ხელისგულებიდან. ხელის შეხებით  მეხილება…

მე ვიმარტოვებ და ამ მარტოობაში ამოვა იები

დღეს დაჭყეტილი თვალებით ვიყურებოდი ვკრეფდი ყველაფფერს რაც გარშემო იყო ჩემთან ძალიან ახლოს და სიმართლე რომ ვთქვა ახლოს კიარადა ჩემთან მეც ხომ თქვენი ნაწილივარ და მიკვირდა როგორ შეიძლება ადამიანი ამას უყურებდეს და აქ დარჩენას…

უფალო ღმერთო, მეუფეო ყოვლისა სოფლისა, ხილულისა და უხილავისაო! შენსა წმიდასა ნებასა ზედა დამოკიდებულ არიან ყოველნი დღენი და წელნი ცხორებისა ჩემისანი. გმადლობ შენ, ყოვლადმოწყალეო მამაო, რამეთუ ჯერ-იჩინე ჩემთვის განგრძობაი ცხორებისა ჩემისაი კუალად წელიწად ერთ. რამეთუ ცოდვათათვის ჩემთა არა ღირს ვარ ესევითარსა წყალობასა, არამედ შენ ხარ, რომელი გამოაჩინებ ამას ჩემ ზედა გამოუთქმელითა კაცთმოყვარებითა შენითა. განმიგრძნე მოწყალებანი შენნი მე, ცოდვილსა, განმიგრძე ცხორებაი ჩემი…

როდესაც ხიდზე ფეხი შევდგი, სვლა შევანელე.

ყველა მეთევზემ ზურგი მაქცია,

ან უფრო ზუსტად,

ერთხელაც არ შემოუხედავთ,…

"იგი ცა და დედამიწასავით განსხვავდებოდა"...

- იასუნარი კავაბატა; თოვლიანი მხარე

22 სექტემბერს ნორმებიდან გადახვევის დღეა. საკუთარი ნორმებიდან და წესებიდან გადახვევის. დღე, როდესაც ყველაზე მეტ სიმართლეს ყვები საკუთარ თავზე, ამბობ იმას, რასაც მარტოდარჩენილიც არ ამბობდი, ფართე სიჩუმეში.

წერ, წერ და ვეღარ ჩერდები.

მერე კონვერტი, გაფორმება.

მერე ყოყმანი, იქნებ არ უნდა დაგეწერა, იქნებ არ უნდა დატოვო.

მერე მიდიხარ და ხელს გიწვავს, ჯიბეს გიწვავს, თითქოს მოპარული მიგქონდეს რამე. არავინ უნდა გაიგოს.

მერე თვალებით არჩევ ადგილს.…

   საკანდიდატო დისერტაცია რომ დავიცავი,ბანკეტი გადავიხადე,მაშინ ბანკეტი მთავრობის მიერ აკრძალული არ იყო.

   ნოდარ დუმბაძე თამადობდა.

   ზუგდიდელმა მეგობრებმა შემწვარი ვაცი ჩამომიტანეს,ორიგინალურდ იყო შემწვარი-ფეხებზე იდგა.სუფრაზე რომ დავდგით,შეზარხოშებული სტუმრები აღფრთოვანდნენ,მეც არ ვაციე,არც ვაცხელე და ჯიხვია მეთქი,გამოვაცხადე.

   ნოდარ ჩხეიძემ მოხერხებულად ჩამოაჭრა "ჯიხვს" ხორცი და ჩამოარიგა.

   ვხედავ გაჭრა ჩვენმა ტყუილმა,მოწონების შეძახილები მესმის,რა…

გთხოვ, მე გულახდილ სიტყვას მოველი,

ჩემი არ გჯერა და ვერც გაჯერებ,

ვეღარც ჩემიდან ითქვა ყოველი

და ვერც ამ წყეულ წუთებს ვაჩერებ.

თუ არც მომისმენ, მითხარ რომ მარად

ისე იფიქრებ, როგორც ცა წვიმას,

როგორც მაგ სხეულს სულია მყარად,

ისე როგორც მე, ისე არც იმას

ვითარცა ქრება შენში იმედი,

როს უკიდურესს ეხება ზღვარი,

მე ამ დასკვნამდე მაშინ მივედი,

როცა დაკარგე კუთვნილი თავი.

როს შენ სხვას უსმენ, ვინც არ გარგია,

მე ვიმეორებ, როგორც ცა…