ჩვენ გვყავდა ისეთი პოეტები, რომლებსაც ფურცლები არ ჰქონდათ ლექსის დასაწერად და ისეთი მხატვრებიც, რომლებიც საღებავებს მინიმალურ პალიტრასაც ვერ შოულობდნენ და რაც ჰქონდათ იმ ფერებში ხატავდნენ, ან სულაც ნახშირით. ბლოგის დღევანდელი მასპინძელი კი, მართალია საღებავს საერთოდ არ იყენებს, სამაგიეროდ აუარება ქაღალდს „აფუჭებს“ (კეცავს) პორტრეტების შესაქმნელად. ქაღალდს და წებოს. პორტრეტები ცალსახად შთამბეჭდავი გამოდის,…

      კლასიკის სამშობლო ხომ საბერძნეთია? ჰოდა, სწორედ ერთი ბერძენი თანამედროვე ხელოვანი მინდა გაგაცნოთ - გრეგორი გროზოსი (Gregory Grozos). თავადაც მსოფლიო კლასიკის მოყვარულმა და ცოტა ჩხირკედელამაც გადაწყვიტა ძველი, კლასიკური და ანტიკვარიატისთვის ახალი სიცოცხლე შეენარჩუნებინა. მისი საათები პატარ-პატარა ისტორიებია სამუშაო ოთახების, თამაშების, სუპერ გმირების, კოსმოსური თუ წყალქვეშა მოგზაურბებისთვის და მრავალი სხვა.…

      როცა ფოტოებს დაათვალიერებთ, კიდევ ერთხელ დაფიქრდებით მსოფლიოს შემოქმედის საოცარ ფანტაზიასა და გემოვნებაზე. ჯერ ამ სამყაროში რასაც ყოველდღიურად ვხედავ და ფოტოზე აღვბეჭდავთ, როგორი გასაოცარია და ახლა წლისქვეშეთიდან ამოტანილი მშვენიერება, რამდენად შთამბეჭდავი და აღმატებულია სხვა მრავალ სანახაობაზე, რომელიც ჩვენს ირგვლივ ტრიალებს.…

      ბუნების ინდური სიყვარული ერთობ საინტერესო და შთამბეჭდავი გამოდგა. ის რომ ინდოეთი მრავალფეროვანია პირდაპირი მნიშვნელობით და ინდური ფერთა სიჭრელე და სიმკვეთრე ყოველთვის სასურველია დანარჩენი მსოფლიოსთვის, ძველი ამბავია. ფერების ფესტივალის დაარსებაც ხომ ამის ერთ-ერთი ნათელი მაგალითია (წაიკითხეთ…

      მუცელმაძოვნებელი - ასეთი შეფასება არ გააკეთოთ ჩემი პოსტის ნახვის შემდეგ, არ მინდა ჩემზე ცუდად ფიქრობდეთ, მაგრამ რა ვქნა - საჭმელზე მომზადებული პოსტების წარმოდგენა, უფრო დიდ სიამოვნებას მანიჭებს. ამჯერადაც ასეა.

      წარმოიდგინეთ, სადღაც, ადამიანების გონებაში გაჩნდა იდეა, რომ კრუასანების მარტო ჭამა კი არა, ანთება შეიძლება. მერე, რატომ მარტო კრუასანების?! ყველაფერი რაც ცხვება და სივრცე აქვს (თხელ, იმერულ, ყველითგატენილი…