ნესტორიანობა, მე-3 მსოფლიო კრება

ავტორი tamo, ივნ. 17, 2013. 0 გამოხმაურება 3 მოწონება

ზოგადი ცნობები ნესტორიანობასა და მესამე მსოფლიო საეკლესიო კრების შესახებტელევიზია ერთსულოვნების სიუჟეტიდან ამოწერილი ტექსტი     წმინდა კირილემ პირადად გაუგზავნა წერილი ნესტორს და ამხილა იგი. ნესტორი გაანაწყენა პატრიარქის ამ წერილმა და შემდეგ თვითონ დასდო ბრალი წმინდანს ეკლესიაში შფოთის შეტანაში. კირილეს წერილებმა, შემოგვინახეს პასუხი ამ ბრალდებაზე.     "არეულობა ჩემმა წერილმა კი არა, იმ მავნე თხზულებებმა გამოიწვია, რომლებიც შენთან ერთად სხვებმაც გაავრცელეს. ამიტომ არავითარი საფუძველი არ გაქვს მე დამადანაშაულო ამაში. შეცვალე შენი ცხოვრების წესი, აღმოფხვერი ცდომილება საკუთარი გონებიდან, აღიარე წმინდა ქალწული ღმრთისმშობლად, წინააღმდეგ შემთხვევაში, მერწმუნე, უკან არაფერი დამახსევინებს, რადგან ქრისტეს რწმენისთვის მზადა ვარ ყველაფერი დავითმინო;     არ მაშინებს არც ბორკილები და არც სიკვდილი"     წმინდა კირილემ კარგად იცოდა, რომ ბევრი ეპისკოპოსი და იმპერატორიც, ნესტორის მფარველები იყვნენ, მაგრამ მაინც გულანთებული ჩაება მასთან ბრძოლაში. კონსტანტინეპოლში კი შფოთი სულ უფრო ძლიერდებოდა. მთელი…გაგრძელება

ტეგები: მესამე მსოფლიო საეკლესიო კრება, ნესტორიანობა, ნესტორიანელობა, ნესტორი, eklesiis istoria

ნეტარი აგვუსტინე

ავტორი დავით ბილიხოძე, ივნ. 13, 2013. 0 გამოხმაურება 8 მოწონება

      ნეტარი ავგუსტინე, დასავლეთის ეკლესიის უდიდესი მასწავლებელი, დაიბადა 354 წლის ნოემბერში, ჰიპონიის მახლობლად, სამხრეთ ნუმიდიის პატარა ქალაქ ტოგასტაში. მამამისი - პატრიციუსი, წარმართი იყო და მხოლოდ მაშინ მოინათლა, როდესაც ავგუსტინეს 17 წელი შეუსრულდა, რის შემდეგაც მალევე აღესრულა. იგი ცდილობდა, ავგუსტინესთვის კარგი განათლება მიეცა, მაგრამ მისი ზნისა და ხასიათისათვის ყურადღება არასოდეს მიუქცევია. დედას, მონიკას, ჭეშმარიტად ქრისტიანული აღზრდა ჰქონდა მშობლებისაგან მიღებული და გამოირჩეოდა კეთილი ბუნებითა და სათნო, მშვიდობისმოყვარე ცხოვრებით. მონიკა 23 წლის იყო, როდესაც ავგუსტინე შეეძინა, საკუთარ შვილს ყრმობიდანვე ასწავლა და შეაყვარა იესოს სახელი, მაგრამ მიუხედავად ამისა, ავგუსტინე მაინც უზნეობასა და გარყვნილ ცხოვრებას მიეცა. ეს განაპირობა მისი დროის მანკიერ ზნე-ჩვეულებათა გარემოცვამ, ცუდი მეგობრების წრემ და თავისუფალმა ცხოვრებამ. ჭაბუკი ავგუსტინე აფრიკელისთვის დამახასიათებელი ტემპერამენტით ჩაეფლო გარყვნილებაში, ბიბლია მკვდარ წიგნად მიაჩნდა და მას ისე კითხულობდა, როგორც პოლემისტი.…გაგრძელება

ტეგები: ბიოგრაფია, პატროლოგია, ავგუსტინე, ისტორია, ეკლესია

წმიდა ლეონ დიდი (+461) - ეპისტოლე ფლაბიანე კონსტანტინოპოლელისადმი (ტომოსი)

ავტორი დავით ბილიხოძე, ივნ. 13, 2013. 0 გამოხმაურება 1 Like

ძველი ქართული თარგმანიეპისტოლე წმიდათაგანისა პაპა ლეონისი1 წმიდათაგანისა ფლაბიანეს მიმართ კონსტანტინუპოლელ2ეპისკოპოსისა[217r]* I. საყუარელსა ძმასა და თანამღდელსა ფლაბიანეს ლეონ. წარვიკითხეთ წიგნი სიყუარულისა შენისაჲ, რომლისაჲ ესოდენ გჳანად მოწერაჲ ჩუენდა მომართ დაგჳკვირდა და ძალსა მოსაჴსენებელთასა შთამხედველთასა3, რომელი იქმნა ეპისკოპოსთა მიერ, ძლითღა სადმე ვცანთ, თუ რაჲ იყო თქუენ შორის აღმოცენებული საფრჴე4, მარღჳ მრთელისა სარწმუნოებისა ჩუენისაჲ და პირველ მიცილებულად საგონებელნი, აწ ცხად იქმნნეს ჩუენდა, რომელთა მიერ ევტჳქი სახელსა და პატივსა ხუცობისასა5 ღირს-ქმნული, ფრიად რაჲმე უგულისჴმოდ და ყოვლითურთ უსწავლელად შეისწავების, ვიდრემდის მისთჳსცა სათქუმელ არს წინაჲსწარმეტყუჱლისაჲ6 იგი, ვითარმედ: “არა ინება გულისჴმის-ყოფაჲ კეთი[217v]ლისაჲ, უსამართლოებაჲ იწუართა საწოლსა ზედა თჳსსა” (ფს. 35.4). რამეთუ რაჲმცა უუსამართლოეს იყო უღმრთოებითთა აღსაარებათასა, და კეთილად აღმსაარებელთა და ყოვლად ბრძენთა არა შედგომისასა? ხოლო ესევითართა ამათ უგულისჴმოებათა7 შთაცჳვიან, რომელნი მიფარულებითა…გაგრძელება

წმიდა გრიგოლ დიოლოღოსი - რომის პაპი

ავტორი დავით ბილიხოძე, ივნ. 13, 2013. 0 გამოხმაურება 4 მოწონება

       წმიდა გრიგოლ დიოლოღოსი – რომის პაპი (+604) დაიბადა რომში, დაახლოებით 540 წელს. პაპი დელიქსი მისი ბაბუა იყო. გრიგოლის დედა, სილვია, და დიდედები – ტარსილა და ემილიანა, რომის ეკლესიის მიერ წმიდანებად არიან შერაცხულნი.       გრიგოლმა ბრწყინვალე განათლება მიიღო და მაღალ სახელმწიფო თანამდებობას მიაღწია. მამის გარდაცვალების შემდეგ მან მთელი ქონება ექვსი მონასტრის მოწყობას მოახმარა, რომში წმიდა ანდრია პირველწოდებულის მონასტერი დაარსა და ბერად აღიკვეცა. პაპ პელაგი II-ის დავალებით წმიდა გრიგოლი დიდხანს ცხოვრობდა ბიზანტიაში. აქ დაწერა მან „იობის წიგნის თარგმანები“. პელაგის გარდაცვალების შემდეგ რომის კათედრაზე წმიდა გრიგოლი აირჩიეს. შვიდი თვის განმავლობაში უარობდა იგი ამ მაღალ პატივს, მაგრამ, ბოლოს, საეკლესიო კრებულისა და სამწყსოს დაჟინებულმა თხოვნამ აიძულა, თანხმობა განეცხადებინა.       წმიდა გრიგოლი ბრძნულად განაგებდა ეკლესიას. მან ლათინურ ენაზე შეადგინა პირველშეწირული ლიტურღიის ტიპიკონი, რომელიც მანამდე მხოლოდ ზეპირი გადმოცემით იყო ცნობილი. VI საეკლესიო კრების დადგენილებით ეს ტიპიკონი…გაგრძელება

ტეგები: Christianity, ეკლესია, Church, Christ, History

ხატთაყვანისცემის დოგმატის დაცვისათვის - ე.წ. ზომიერი (შეფარული) ხატმებრძოლობის არსის განხილვა

ავტორი დავით ბილიხოძე, ივნ. 13, 2013. 0 გამოხმაურება 1 Like

ზოგადი ისტორიული ექსკურსი[158]მართლმადიდებლური ღვთისმეტყველება გვასწავლის, რომ ხატთაყვა-ნისმცემლობის დოგმატი ეფუძნება, ღმერთი სიტყვის განკაცების დოგმატს, და რომ ქრისტეს ხატის თაყვანისცემის უარყოფა (შეგნებით თუ შეუგნებლად), უპირობოდ ნიშნავს, ძე ღმერთის განკაცების ჭეშმარიტების უარყოფას.საეკლესიო ისტორიიდან ვიცით, რომ ხატმებრძოლობა დასაბამს იწყებს 730 წლიდან, რაჟამს იმპერატორმა ლეონ III ისავრიელმა გამოსცა ედიკტი რომლითაც ბიზანტიის იმპერიაში აიკრძალა ხატების თაყვანისცემა. 60 წლის განმავლობაში, გრძელდებოდა საშინელი დევნა მართლმორწმუნეებისა, ხატთთაყვანისმცემელი ეპისკოპოსებისა, ფიზიკური განადგურება მოსპობა ხატებისა, წმიდა გამოსახულებების მქონე საეკლესიო საგნებისა, ყოველივე თაყვანისაცემელი სიწმიდისა.787 წელს, ნიკეაში მე-7 მსოფლიო საეკლესიო კრებამ, ადრეული წმიდა მამებისა და განსაკუთრებით კი წმიდა იოანე დამასკელის შრომებზე დაყრდნობით, განსაზღვრა და დაადასტურა ხატთა შექმნისა და მათი თაყვანისცემის დოგმატის ჭეშმარიტება.მე-7 მსოფლიო კრებაზე თუმცა კი ხატმებრძოლობის (ხატების უარყოფა მოსპობა)…გაგრძელება

ღირსი მამაჲ ჩვენი თეოდოსი დიდი - ზოგადცხოვნებულთა თავი

ავტორი დავით ბილიხოძე, ივნ. 13, 2013. 0 გამოხმაურება 1 Like

11 (24) იანვარიწმიდა თეოდოსი დიდი 424 წელს დაიბადა კაბადოკიაში, ღვთისმოშიშ ქრისტიანთა ოჯახში. მშობლებმა „განსწავლეს იგი სწავლითა სულიერითა“და ეკლესიაში მედავითნედ დაადგინეს. თეოდოსის ადრევე შთავარდნოდა „სიყუარული ღმრთისაჲ“ და ამ სოფლის საქმეთაგან განშორებაზე ფიქრობდა. მხურვალე ლოცვით განმტკიცებულმა და სახარებისეული შეგონებებით გამხნევებულმა აღასრულა კიდეც განზრახვა - დატოვა მშობლიური ქალაქი და იერუსალიმის სიწმიდეთა მოსალოცად გაეშურა. წმიდა ქალაქიდან გამობრუნებულმა ყმაწვილმა ანტიოქიაში გამოიარა და სვიმეონ მესვეტისაგან კურთხევა მიიღო. განჭვრეტის ნიჭმიმადლებულმა წმიდა მამამ სვეტიდან ჩამოსძახა ღვთის რჩეულს: „კეთილად მოხუედ, კაცო ღმრთისაო, თეოდოსი“, შემდეგ კი თავისთან იხმო, ამბორს-უყო მას და სიტყვიერ ცხოვართა მწყემსობა უწინასწარმეტყველა. საღვთო ტრფიალებით აღსავსე თეოდოსიმ რამდენიმე ხანი სიწმიდით განთქმული ერთი განდეგილი ბერის მორჩილებაში დაჰყო, შემდეგ კათისმას მონასტერში ცხოვრობდა, ბოლოს კი განმარტოება ისურვა და პალესტინის უდაბნოს იმ გამოქვაბულში დაეყუდა, სადაც, გადმოცემით, იესოს…გაგრძელება