გაზაფხულის შუა რიცხვებიდან სექტემბრის ბოლომდე ბაბუაჩემს თეთრი შლაპა ეხურა. მისი შლაპა, მზიან დღეებსა, თბილ საღამოებს, ოჯახური ექსკურსიების დადგომის დროს გვაუწყებდა. შაბათობით ყველაზე ადრე იღვიძებდა და მძღოლის მოლოდინში ბოლთას სცემდა. ცხრის ნახევარზე ყველანი მაგიდიდს გარშემო ვისხედით "პირველი სიგარეტი, პირველი ქალივით საყვარელია!" ამბობდა ბიძაჩემი
* * *
როგორც იქნა სახურავზე ავძვერი. ჭიანჭველების ბუდეს ჰგავდა ხალხით სავსე სკოლის ეზო. რკინის მილებს ჩაჭიდებული, თვალცრემლიანი დავცქეროდი უკაცრიელ სახურავებს, თბილისს, მთელ მსოფიოს... არავინ იყო ჩემს გარშემო, მხოლოდ ქვევით, მწერებივით ფუსფუსებდნენ ადამიანები. თავებ აქნევდნენ მადანაშაულებდნენ, ხელებს ჩემსკენ იშვერდნენ, მიყვიროდნენ... ბაბუას პიჯაკივით ხორკლიანი, მოღრუბლული ცა მიზიდავდა. იქ ესვენა ჩემი ბავშვობის იდუმალებით მოცული სინამდვილე... კაცი კი მეგაფონში მბრძანებლობდა. "არ მომეკაროთ!" -- დავიყვირე მთელი ძალით "მე მეფე ვარ, მეფე!".
შავებში ჩაცმული კაცები ორ რიგად მიაბიჯებდნენ. არ იმჩნევდნე, რომ კოკისპირულად წვიმდა. ისე მიჰქონდათ კუბო, თითქოს ბუმბულივით უწონო იყო მათ მხრებს დაკიდებული ტვირთი. დასჯილი ატლანტების სიმშვიდით აბიჯებდნენ წვიმის გუბეებში. შორს, ნაცრისფერი ჯვრები და ტალახიანი გზაა. სიჩუმე და სველი ყვავილების სუნი.
უშველებელი გერმანული ველოსიპედით ჩამოვიდა ქალაქში. უკვე ბნელოდა და ისიც ერთ-ერთი აჩრდილივით გაუჩინარდა სახლებს შორის.
ერთ ჭიქა მანდარინის წვენს და ორ ხაჭაპურს ყიდულობდა ხოლმე. თეფშით და ჭიქით ხელში მარმარილოს კიბესთან მიდგმულ მაგიდას მიუჯდებოდა ხოლმე და ვეღარავის ამჩნევდა. აუჩქარებლად, მადიანად ღეჭავდა ხაჭაპურის ნაჭერს და წვენს აყოლებდა. პირველი ზარი მაშინ ირეკებოდა, როცა ქაღადის ჭიქიდან უკანასკნელ ყლუპს მოსვამდა და ფეხზე წამომდგარი, თავის ოთხად დაკეცილ, შვინდისფერ ცხვირსახოცს ამოიღებდა.
მგზავრები ალაპარაკდნენ და თვითმფრინავი ყველასათვის უცნობი ქალაქისკენ გაფრინდა. ცოლი მიკვდებაო, ამბობდა მესამე რიგში მჯდომი მოხუცი. "ყოფილი დესანტი ვარ!", გაიძახოდა ღიმილით, თითქოს სჯეროდა საკუთარი სიტყვების. სტიუარდესაც უღიმოდა, რადგან ვერ გაეგო ხუმრობდა თუ მართლა მოეწადინა მოხუცს თვითმფრინავიდან გადახტომა. "პარაშუტი პარაშუტისტებს!" - წამოიძახა უკანა რიგიდა ხუმარა კაცმა.
ერთ ხელში გახუნებული პორტფელი ეჭირა, მეორეში კი თვითმფრინავის ბილეთი და პასპორტი. "სახლში მიფრინავს", -- გაიფიქრა საყურიანი ყნაწვილის შემყურემ და მზერა შავგვრემან მილიციელზე გადაიტანა, ლომების მომთვინიერებელივით რომ იდგა რკინის ნახევარწრესთან. "ამაში გაძვერი, კაცო!" - დაუყვირა მილიციელმა ლოყაღაჟღაჟა კაცს, რომელიც ხილით სავსე ვედროთი თვითმფრინავისკენ მირბოდა.
ხმაურზე მეზობელმა ქალმა კარის საჭვრეტელში გაიხედა. ხშირად აკვირდებოდა თემურ მნათობიშვილის მუხის კარს, რომლის მაინცდამაინც მოჯახუნება უყვარდა სახლის პატრონს. პენსიონერი ელენე მურვანიძე დარწმუნებული იყო, რომ მისი მეზობელი იმ ადამიანთა რიცხვს მიეკუთვნებოდა, ვისაც მუხის კარი, თეთრი ვილგა და ძვირფასი ავეჯი არ უნდა ჰქონოდა.
ექიმი იმ ელექრტოშუქით განათებული ქალაქიდა ჩამოიყვანა, სადაც დაქორწინდნენ, მაგრამ თეთრხალათიანი მოხუცი ხელებს ცეცხლისკე იშვერდა და ამბობდა, ომი არ იქნებაო. ქალი ზამთრის მიწურულს გარდაიცვალი. სიცხისგან იწვოდა, ყველაზე მაღალ სასახლეში ვივხოვრებთო, ბოდავდა მომაკვდავი. ქმარი დადუმდა თითქოს მოერიდა თავისი სიტყვების, როგორც იმ საღამოს.
ხმისამოუღებლად მომშტერებოდა. მსუქანი, დაბერილი ნესტოებიდან ჟღალი ბალანი მოუჩანდა. აქოშინებული ვიდექი მის წინ და კაცის ბანჯგვლიან მკერდს, ახლადგაპარსულ სახეზე მიმხმარ სისხლის წვეთებს ვაკვირდებოდი. გადმოიხარა, თითქოს რაღაცის თქმას აპირებდა. "მომკლავს" -გამიელვა თავში, როცა მისი ფერიჭამიებით დაღარული მსუქანი ცხვირი და გაქონილი ნიკაპი ახლოდან დავინახე.
თვალი გაახილა თუ არა, მაღვიძარას შეაცქერდა და მზერა მძინარე ქალის სხეულზე გადაიტანა, მერე ორიოდე წუთი ნესტისგან დალაქავებულ ჭერს მიშტერებული იწვა. "რა იყო გუშინ?"-- შეეკითხა საკუთარ თავს და მის ნახევრადმძინარე გონებაში უცნაური სახელები ამოტივტივდა. "აიამარი, ნაიამარი, რაიმატი, ნეირატი!". ვინ იყო ის კაცი, გვიან ღამით რო დარეკა? იქნებ ესიზმრა, მაგრამ არა, მოაგონდა, როგორ ელაპარაკებოდა ლანა უცნობს.
"დარიკო ვარ, გლეხის ქალი!" --- ჩაიღიღინა დიდედას დანახვაზე მეეზოვე ბაღდასარამ. მონაყოლიდან ვიცოდი, რომ ერთ თოვლიან დღეს (ამ სიტყვებით იწყებდა დიდედა ყველა ამბის თხრობას), დედაჩემს რძე გაუშრა და მას შემდეგ ბაღდასარას ცოლი მაწოვებდა ძუძუს. სწორედ იმ მსუქანი, მარადმწუხარე ქალის სახე წარმომედგინა, როცა დედაზე ვფიქრობდი
აივანზე ვიდექი და თვალ ვერ ვაშორებდი ქალის ფიფქებით დაფარულ ტანს, სახეს. ზღაპრული თოვლის დედოფალივით ლამაზი და მშვიდი საუკუნო ძილს მისცემოდა.
ნაწყვეტები ირაკლი ჩარკვიანის მოთხრობებიდან
ტეგები: Qwelly, ამონარიდები, ლიტერატურა, ნაწყვეტები, ფრაგმენტები, ჩარკვიანი
Welcome to
Qwelly
გამოაქვეყნა ლაშა_მ.
თარიღი: მაისი 5, 2024.
საათი: 2:03am
0 კომენტარი
0 მოწონება
სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსის და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტილია II-ის
საქართველოს წმინდა მართლმადიდებელი ეკლესიის წევრთ, მკვიდრთ ივერიისა და ჩვენი ქვეყნის საზღვრებს გარეთ მცხოვრებ თანამემამულეთ:
„თქვა ... იესომ: მე ვარ აღდგომა და სიცოცხლე, ვინც მე მიწამებს, თუნდაც რომ მოკვდეს, იცოცხლებს“ (ინ.11.25).
აღსრულდა უფლის განკაცების დიადი საიდუმლოს მთავარი მიზანი, - ქრისტე აღდგა!
ენით გამოუთქმელი და მიუწვდომელი ეს…
გაგრძელება
გამოაქვეყნა EFTcheat_მ.
თარიღი: მაისი 4, 2024.
საათი: 8:00am
0 კომენტარი
0 მოწონება
Vaping has advanced considerably over the years, presenting a myriad of selections to buyers looking for a convenient and customizable knowledge. Amid the popular alternatives are vape cartridges and disposables, Every single with its possess exclusive characteristics and Positive aspects. In this particular detailed information, we'll discover every thing you need to know about vape cartridges and disposables that will help you make educated selections.…
გამოაქვეყნა EFTcheat_მ.
თარიღი: მაისი 2, 2024.
საათი: 12:30pm
0 კომენტარი
0 მოწონება
Daily life insurance is a vital fiscal Software that gives protection and satisfaction for both you and your family members. On this page, we are going to discover the significance of existence coverage, its various kinds, and offer you guidance on choosing the right coverage to safeguard your legacy and future monetary security.
Knowing Existence Insurance policy Principles
Daily life insurance policies can be a agreement in between you and an insurance…
გამოაქვეყნა taoaxue_მ.
თარიღი: აპრილი 30, 2024.
საათი: 6:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
The Luck of the Basal draft will run until August 29th, which gives you about two weeks to accumulate as abounding boodle as you can. Calendar that you’ll abandoned be able to accepting boodle from Rafflebones up to three times a day. You’ll additionally accusation to accordance a complete accumulated of draft to New World Gold accepting rewards.
Meanwhile, the latest adventuresome acclimatize additionally fixes some issues with affluence chests, abasement action cards, and quests,…
გაგრძელება© 2024 George. •