წმინდა დიდმოწამე, სებასტიელი ეპისკოპოსი ვლასი მართალი და კეთილმსახური ცხოვრებისთვის დიდი სიყვარულით სარგებლობდა, ამიტომაც ქალაქ სებასტიის მაცხოვრებლებმა ის ერთიანად აირჩიეს თავიანთ ეპისკოპოსად. წმიდა მღვდელმთავრის მოღვაწეობის და ქრისტიანთა სასტიკი მდევნელების დროს, დიოკლეტიანეს (284-305) და ლიკინიუსის (307-324) მეფობის დროს დაემთხვა. იგი განამტკიცებდა თავის ერს , საპყრობილეებში აკითხავდა ტუსაღებს, ამხნევებდა მარტვილებს.

     ბევრი ქრისტიანები თავს არიდებდნენ უსჯულოებს,აკრძალულ და დაუსახლებელ ადგილებში იხიზნებოდნენ . ვლასიც იძულებული გახდა არგეოსის მთისთვის შეეფარებინა თავი და აქ, გამოქვაბულში განეგრძო ღვაწლი. ტყის ნადირები მოდიოდნენ წმიდანთან და მორჩილად ელოდნენ, როდის დაასრულებდა ლოცვას, რომ მისგან კურთხევა აეღოთ. დაუძლურებული მხეცები მღვდელმთავრის ხელის დადებით იკურნებოდნენ. ერთხელ, წმიდა მამის თავშესაფარს გადააწყდნენ უღმერთო მმართველის, აგრიკოლას მსახურები. აგრიკოლამ ბრძანა, შეეპყროთ გახიზნულები, მაგრამ მის გამოგზავნილებს მთაში მხოლოდ სებასტიელი ეპისკოპოსი დაუხვდათ. წმიდა მამამ ადიდა უფალი და თან გაჰყვა მეომრებს.

     გზად მიმავალი ვლასი სნეულებს კურნავდა და მრავალ სასწაულებს ასრულებდა. ერთგან ქვრივმა მას შესჩივლა, რომ მგელმა მისი ქონება -გოჭი გაიტაცა. ეპისკოპოსს გაეღიმა და უთხრა: "არ იტირო, შენი გოჭი დაგიბრუნდება." და მართლაც, ყველას გასაოცრად, მგელი მობრუნდა ტყიდან და პატრონს უვნებლად მიუყვანა თავისი ნადავლი.

     აგრიკოლა პირფერობითა და ლიქნით შეხვდა წმიდა მამას და მას ღმერთების მეგობარი უწოდა. წმიდანმა მისალმებაზე იგივე მისალმებითვე უპასუხა, მაგრამ წარმართულ ღვთაებებს ეშმაკები უწოდა, ამისათვის იგი სასტიკად გვემეს და საპყრობილეში ჩააგდეს.

     მეორე დღეს კვლავ აწამებს ნეტარი მარტვილი. როცა ნაწამები მღვდელმთავარი საპყრობილისკენ მიჰყავდათ, შვიდი დედა უკან მიჰყვებოდა მას და სისხლის წვეთებს აგროვებდა. მტარვალებმა შეიპყრეს და საშინლად აწამეს ისინი, მაგრამ ღვთის მადლით დაცულმა დედებმა ახოვნად დაითმინეს სატანჯველები. უფლის ნებით, ხილული სასწაულიც აღესრულა: მათი სხეულები თოვლივით განსპეტაკდა, ჭრილობებიდან კი რძემ იფეთქა. ბოლოს, წმიდა მარტვილებს თავები მოჰკვეთეს.

     წმიდა ვლასი ისევ აგრიკოლას მიჰგვარეს. აქ მან კიდევ ერთხელ ახოვნად აღიარა ქრისტე. მმართველმა ბრძანა, ტბაში ჩაეგდოთ ნეტარი მღვდელმთავარი, ღვთის მადლის რჩეულმა ჭურჭელმა კი ჯვარი გადასახა წყალს და გაიარა მასზე, შემდეგ ნაპირზე მდგარ წარმართებს მიმართა: "თქვენც მოიხმეთ შეწევნისთვის თქვენი ღმერთები და მოდით ჩემთან". მმართველის 68 რჩეული კარისკაცი გაკადნიერდა და მიბაძა მარტვილს, მაგრამ ყველა წყალში შესვლისთანავე დაიხრჩო. საუკეთესო მსახურების დახოცვით გაცეცხლებულმა აგრიკოლამ განკარგულება გასცა, დაუყოვნებლივ თავი მოეკვეთათ წმიდანისათვის. სიკვდილის წინ ნეტარმა მამამ ღმერთს შეავედრა მთელი სამყარო, განსაკუთრებით კი მისი ხსოვნის პატივისმცემლები. წმიდა მღვდელმოწამე 136 წელს აღესრულა. მისი უხრწნელი ნაწილები ჯვაროსნული ლაშქრობების დროს დასავლეთში იქნა გადატანილი და დღეს ევროპის სხვადასხვა ქვეყნებშია დაფანტული

◄ გუშინ | დღეს | ხვალ ►