„რელიგიურობით“ ან „მორწმუნეობით“ არც ჩემი ოჯახი და არც მე არასდროს გამოვირჩეოდით. უბრალოდ გვწამს ის, რაც გარშემო ყველას სწამდა, მით უმეტეს მაშინ, როცა შენი სახლის წინ ძალიან „მორწმუნე“ ადამიანი ცხოვრობს, თუმცა დიდად თავის გამოდებით მაინც ვერ დავიცავდი ამ ქალის რელიგიურ რწმენებს, მაგრამ ამის განსასჯელად მე არც უფლება მაქვს და ალბათ, არც სურვილი. მოკლედ, რომ ვთქვა ყველაფერს, რასაც ეს ქალი აკეთებს იმისთვის, რისიც სწამს, მე მთელი ცხოვრების მანძილზე მეოთხედიც კი არ გამიკეთებია, სავარაუდოდ.
და მაინც, რამდენჯერ მითხოვია დახმარება ღმერთისთვის, თუნდაც გამოცდებზე ან პირადი პრობლემების დროს. ზოგჯერ ამართლებდა კიდეც. საქმე იმაშია, რომ არ ვიცი ეს ყველაფერი საკუთარ მონდომებას მივაწერო თუ იმას, რომ რაღაც ვითხოვე და მივიღე კიდეც.
გასულ სემესტრში გავიარე საგანი „რელიგიების ისტორია“. პირველ სემინარზე ჩემს რელიგიურ მრწამსზე საუბარი არ ვისურვე, უბრალოდ გავჩუმდი და სხვებს დაველოდე. მათ, ვისაც სურვილი ჰქონდა და ეყოთ კიდეც გამბედაობა, ამ მეტად ინტიმურ საკითხზე ესაუბრათ, ილაპარაკეს კიდეც, რისი სწამდათ, როგორ, რატომ. საბოლოოდ აღმოჩნდა, რომ ერთადერთი არ ვიყავი, ვისაც უბრალოდ იმის სწამდა, რისიც ყველას. ყველა უბრალოდ მართლმადიდებელი ქრისტიანი იყო, თუმცა არც ყოველკვირეულად დადიოდა ეკლესიაში და არც აღსარებას აბარებდა რეგულარულად ან არ ვიცი.. საერთოდ არა. შემდეგ, სემინარებზე, რომ გავიარეთ გილგამეშის ეპოსი და თურმე წარღვნის სწორედაც, რომ აქედან მოდიოდა და კიდევ ბევრი რამ გახდა ცხადი. პირველ რიგში სინკრეტიზმი, შემდეგ ძველი აღთქმა. ჩემდა სასირცხვილოდ არც ძველი აღთქმა წამიკითხავს და არც ახალი. სასირცხვილოდ იმიტომ, რომ, როცა მართლმადიდებლად აცხადებ თავს, ბიბლიაც წაკითხული უნდა გქონდეს, მაშ, როგორ შეიძლება გულით გწამდეს ის, რაც არ იცი?
რელიგია და ღმერთის არსებობის რწმენა, ბევრ ჩვენგანს სიმშვიდის გრძნობას ანიჭებს. ჩვენ არ ვიცით მომავლის შესახებ და რელიგიის მეშვეობით ამ უცოდინრობის გრძნობას ვიკმაყოფილებთ. სხვისთვის არ ვიცი, მაგრამ ჩემთვის რელიგია იყო მუდმივი შიშისგან თავის დაღწევის საშუალება. თუმცა დროთა განმავლობაში გავაცნობიერე, რომ რელიგია, რომელშიც ვეძებდი გამოსავალს, თავადვე იყო ამ შიშის წყარო.
ბოლოს მივედი იმ დასკვამდე, რომ უცოდინრობა არის ყველაფრის თავი და თავი. თუ რაღაც არ ვიცით, ბრმად გვჯერა და გვწამს კიდეც. აუცილებელ ჭეშმარიტებად მივიჩნევთ და ყველაზე სამწუხარო ის არის, რომ ზოგიერთი ადამიანი ცხოვრების ბოლომდე ასეა. პირადად მე მჯერა ღმერთის, ყველაფერი იმის გარეშე, რაც ხშირად ფანატიკოსობაშიც გადაიზრდება ხოლმე.
ვფიქრობ, უკეთესია ვიყო ღმერთის ძიებაში, ვიპოვო ის, ვიდრე მჯეროდეს იმის, რაც არ ვიცი.
ტეგები: რელიგია, რწმენა, ურთიერთობა, ღმერთი, ცოდნა
Welcome to
Qwelly
გამოაქვეყნა EFTcheat_მ.
თარიღი: მაისი 18, 2024.
საათი: 8:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
Company in today and age has State-of-the-art radically and extended throughout the world. As a consequence of its huge community and around the world existence, it has gotten more simple to arrive at objective customers anyplace throughout the world. Despite the fact that issues have absent simpler, working jointly all throughout the world presents numerous problems way too. As an example, it involves a further force to guarantee and confirm corporate archives. Mainly because…
გამოაქვეყნა Rozemondbell_მ.
თარიღი: მაისი 17, 2024.
საათი: 12:00pm
0 კომენტარი
0 მოწონება
Surviving the Crucible of Raid Bosses
The Snow's robust build enables it to Skull and Bones Items endure relentless assaults from formidable raid bosses such as the Op Welling.
Master the ship's bracing mechanics to mitigate incoming damage and regenerate stamina efficiently.
Approach engagements with the Op Welling cautiously, employing strategic healing and bracing techniques to sustain prolonged combat.
Despite facing significant adversary firepower, the Snow's…
გაგრძელება
გამოაქვეყნა taoaxue_მ.
თარიღი: მაისი 17, 2024.
საათი: 4:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
The revelation sparked by the dodge roll mechanic transformed my perception of Path of Exile 2. It wasn't just another ARPG; it was a game that rewarded skillful play and tactical thinking. No longer was I merely bashing through enemies with brute force; I was dodging, weaving, and timing my movements with precision.
But the impact of the dodge roll extended beyond combat mechanics. It reshaped the entire gameplay experience, instilling a sense of agency and empowerment. Suddenly,…
გაგრძელება
გამოაქვეყნა taoaxue_მ.
თარიღი: მაისი 16, 2024.
საათი: 4:00am
0 კომენტარი
0 მოწონება
The revelation sparked by the dodge roll mechanic transformed my perception of Path of Exile 2. It wasn't just another ARPG; it was a game that rewarded skillful play and tactical thinking. No longer was I merely bashing through enemies with brute force; I was dodging, weaving, and timing my movements with precision.
But the impact of the dodge roll extended beyond combat mechanics. It reshaped the entire gameplay experience, instilling a sense of agency and empowerment. Suddenly,…
© 2024 George. •