ოზურგეთის მაზრის სოფელ მთისპირში მცხოვრები ღარიბი გლეხის ოჯახშია დაბადებული. მშობლები მომღერლები ჰყავდა; ექვსი წლისა იყო, პირველად რომ სიმღერა ათქმევინეს. ბავშვობიდანვე კარგი სმენა აღმოაჩნდა. ჯერ ვანისქედის დაწყებით სკოლაში ისწავლა, ხოლო შემდეგ - ასკანის შვიდწლიან სასწავლებელში, რომელიც 1911 წელს დაასრულა. მძიმე ოჯახური პირობების გამო სწავლა ვერ განაგრძო და ასკანაში თავის ძმასთან სამჭედლოში დაიწყო მუშაობა.

      იქვე, ახლოს, დუქანი იყო და ცნობილი ლოტბარი სამუელ ჩავლეიშვილი შეკრებილთ საღამოობით სიმღერას ასწავლიდა. ახალგაზრდა ვარლამმა ყური მიუგდო დიდოსტატ მომღერალს და მრავალი სიმღერა შეისწავლა. ამ სიმღერებს იგი სამჭედლოში საბერველთან ხშირად იმეორებდა.

      მეფის არმიაში სავალდებულო სამსახური 1914-1917 წლებში მოიხადა. იქ ჰყავდა რამდენიმე კაცისაგან შემდგარი მომღერალთა ჯგუფი, რომელსაც სამწყობრო და ზოგიერთ გურულ ხალხურ სიმღერას ასრულებინებდა.

      არმიიდან დაბრუნების შემდეგ დედ-მამასთან, ორ დასთან და ერთი ძმასთან ერთად ოჯახურ გუნდში მღეროდა. ვაშალომიძეები საკმაოდ ხშირად იყენებდნენ ჩონგურს, ქართულ გარმონს, დაირას და სოფელსა და კუთხის მეზობლებს ართობდნენ.

      1928 წლიდან ვარლამ სიმონიშვილთან მღეროდა, თან ცეკვავდა (ხორუმბაშად ითვლებოდა). უმეტეს შემთხვევაში ყოველივე ამას უსასყიდლოდ ასრულებდა. ცდილობდა ძველი ეროვნული სიმღერები არ დაკარგულიყო. მონაწილეა პირველი დეკადისა მოსკოვში – 1937 წელს. შემდეგ ისევ ვარლამ სიმონიშვილთან მღეროდა. ხოლო მომდევნო წლებში ხელმძღვანელობდა სხვადასხვა საკოლმეურნეო გუნდებს: 1951 წლიდან თავისი მშობლიური სოფლის გუნდის ხელმძღვანელია. 1962 წლიდან ძველი გურული ხალხური სიმღერების შემსრულებელთა ჯგუფს («დილა») უძღვება. მონაწილეა უკრაინაში ხალხთა მეგობრობის ზეიმზე გამართული კონცერტისა. 1964 წელს ლატვიაში ხალხთა მეგობრობის ზეიმზე მონაწილეობა მიიღო მისმა ვოკალურმა ჯგუფმა «დილამ».

      ოჯახური გუნდისა (მეუღლე, ხუთი შვილი და ხუთი შვილიშვილი) და «დილას» შესრულებით სიმღერებს ხშირად გადასცემენ რადიოთი და ტელევიზიით. ხალხურიდან გადმოიღო და დაამუშავა სიმღერები «მასპინძელსა მხიარულსა», «უსტები მყავდა ზიარი», «ჩვენ მთისპირელს გვიწოდებდა» და სხვა.

"ფონდი ქართული გალობა"