ხშირად ადამიანებს წარმატების მიღწევა ადვილი ჰგონიათ: ავიწყდებათ მწვერვალამდე მისაღწევი უსწორმასწორო გზა... მათ ამ გზაზე შეხვედრილი გაუთვალისწინებელი უსიამოვნებანი და სირთულეები ხშირად მოტივაციისა და შემართების გრძნობას უქვეითებენ და თავს ანებებენ დასახული მიზნის შესრულებას... უმრავლესობამ არ იცის, რომ იმ ადამიანებსაც კი, რომლებსაც დღეს ჩვენ ვიცნობთ, როგორც ძალიან წარმატებულ პიროვნებაბად, ჰქონდათ მათი წარუმატებლობებიც... მინდა გაგაცნოთ რამდენიმე საინტერესო ფაქტი ჩვენთვის ცნობილი, წარმატებული ადამიანების ბიოგრაფიებიდან:

უინსტონ ჩერჩილი მე–6 კლასში “ჩარჩა”. სანამ 62 წლის ასაკში პრემიერმინისტრი გახდებოდა, ის მუდამ მარცხდებოდა საჯარო ოფისის არჩევნებში! ამას მასზე უარყოფითი გავლენა არ მოუხდენია და თქვა: “არასდროს აქციო ზურგი მოსალოდნელ საფრთხეს და არ ეცადო გაქცევით თავის შველას. ამგვარი ქცევით მხოლოდ გააორმაგებთ მას, ხოლო თუკი პირისპირ და წარბშეუხრელად შეეგებებით, გაანახევრებთ.”

ზიგმუნდ ფროიდის იდეების პირველი წარდგენა, ევროპის მეცნიერთა საზოგადოების წინაშე, საშინელი კრახით დამთავრდა. იგი დაბრუნდა სამუშაო ოფისში და წერა განაგრძო.

ჩარლზ დარვინმა უარი თქვა სამედიცინო კარიერაზე, რადგან მამამ უთხრა: “შენ ძაღლებზე ნადირობის და ვირთხების დაჭერის გარდა არაფერი გაინტერესებს”. თავისი ავტობიოგრაფიაში დარვინი წერს: “ჩემი მასწავლებლები და მამა მიმიჩნევდნენ, როგორც ერთ ძალიან ჩვეულებრივ, უბრალო ბიჭად, უფრო მეტიც: “მათთვის რომ გეკითხათ, საშუალო ინტელექტუალის დონეზეც კი არ ვიყავი.”

თომას ედისონის მასწავლებლები ამბობდნენ, რომ: „ის იმდენად დებილია, ვერაფერს ვერ სწავლობს“–ო. „არა-ნაყოფიერი“ შრომისთვის პირველი ორი სამსახურიდან გამოაგდეს. 1000 წარუმატებელი მცდელობა ჰქონდა, სანამ გამოიგონებდა ელექტრონათურას და როცა მას ჰკითხეს, თუ როგორი გრძნობა იყო 1000-ჯერ დამარცხება, მან თქვა: „მე არ დავმარცხებულვარ 1000-ჯერ, უბრალოდ ნათურის გამოგონებამდე 1000 ნაბიჯი გადავდგი.“

ალბერტ ეინშტეინმა ლაპარაკი მხოლოდ 4 წლის ასაკში ისწავლა, ხოლო კითხვა- 7 წლისას. მისი ერთ-ერთი მასწავლებელი მას ახასიათებდა როგორც „გონებრივად სუსტ, არაკომუნიკაბელურ ბავშვად, რომელიც სულ მუდამ თავის უაზრო სიზმრებში დაფრინავდა.“ საშუალო სკოლიდან იგი გარიცხეს და უარი მიიღო ციურიხის პოლიტექნიკური სკოლიდან.

ვოლტ დისნეი საგაზეთო კომპანიიდან გააგდეს იმ მიზეზით, რომ „მას არ ჰქონდა ფანტაზიის უნარი და ვერ იგონებდა ახალ იდეებს“. სანამ Disneyland-ს ააშენებდა, იგი რამდენჯერმე გაკოტრდა.

ფრედ ასტერის ერთ-ერთი კინოფილმის საცდელი გადაღებისას MGM-ის დირექტორმა შემდეგნაირი შეფასება გააკეთა: „ვერ თამაშობს, ვერ მღერის, ცოტათი მელოტია, ასე თუ ისე ცეკვავს.“ Astaire-ს ეს განცხადება სახლში თვალსაჩინო ადგილას ჰქონდა გამოკრული და, როგორც გამამხნევებელ საშუალებას, ისე უყურებდა.

ელვის პრესლს 1945 წელს, „Grand Ole Opry“-ს დირექტორმა უთხრა: „შვილო შენ შორის ვერ წახვალ. აჯობებს ისევ სატვირთო მანქანის ტარებას დაუბრუნდე“–ო.

ბეთჰოვენს მასწავლებელი „უიმედო კომპოზიტორს“ უწოდებდა. მან თავისი 5 ყველაზე საუკეთესო სიმფონია მაშინ შექმნა, როცა უკვე დაყრუებული იყო.

ვან გოგმა თავისი ცხოვრების განმავლობაში მხოლოდ ერთი ნამუშევარი გაყიდა, ისიც თავისი მეგობრის დამ შეიძინა 400 ფრანკად (დაახლოებით 50$). მიუხედავად ამისა, ვან გოგს მუშაობა არ შეუწყვეტია და ამის შემდეგ 800-ზე მეტი შედევრი შექმნა.

ლევ ტოლსტოი საშუალო სკოლიდან გამოვიდა. მასზე ამბობდნენ, რომ ვერც სწავლობდა და არც ჰქონდა სურვილი, რომ ესწავლა.