ახალგაზრდა მხატვარის დღიურში აღმოჩენილი ჭადრაკის სვლებმა მოხუც ქიმიკოსს ადგილობრივი ჩემპიონატი მოაგებინა (ქიმიკოსს გრძელი ისტორია აქვს, შემდეგში მისი სახალისო ამბები, 30 წლის უკვე ზღვის კატებში ირიცხებოდა), მხატვრის უახლოესი მეგობარ ასევე ხელოვან (მაგრამ უფრო პოეზია... ის ჰომ სულიერია (ირონია არ იფიქროთ სახალისო შედარებაა უფრო.)) ჰენრის როგორც იქნა გამოუჩნდა თავისუფალი დრო, ბოლო დროს მისი კრებულის დაბეჭდვაზე იყო გადართული, რამაც დიდი დრო წაართვა, სტამბა არც ისე თანამედროვე იყო (სხვათაშორის ეს მოვლენები ამ ქვეყანაში ხდება) (ამის შემდეგ იწყება არც ისე საინტერესო საუბარი რომელშიც მხატვარი უფრო ჩახედული იყო მაგრამ პოეტი როგორც ჩანს ფიქრობს რომ "ფშაველია" და ამიტომ ლიბერალური შეხედულებებმა (მედიაში ნანახი ლიბერალიზმი) აიტაცა, მამიკო კი ახლახანს გამოჩნდა შვილიკოს დასარიგებლად) არაფრის მომცემმა საუბარმა გადაინაცვლა სხვა ადამიანებში (მხატვარს შეხვედრები აქვს) მშვენიერი ნახატებით მორთულ, ძვირფასი ავეჯით სავსე ოთახში, მქრქალმინიან ჭერის ქვეშ, სავარძელში მოკუნტული ავადმყოფები იგებდნენ, თუ რაოდენ უსაზღვრო იყო მათი უსაქციელობა. ისინი უყურებდნენ, როგორ დგებოდა ექიმი (ცნობილი ექიმია (შეიძლება რამდენჯერმე დიაგნოზი არასწორად დარჩა მაგრამ ეს არაფერი მთავარია ლიცენზია უგრძელდება, არაუშავს თუ გამცოდები სკრინშოტების გადაღებით ჩააბარა, კოლოქვიუმებიც, მეორე სემესტრში ჰისტოლოგია რა სავალდებულოა)) და მხოლოდ და მხოლოდ მათი გულისათვის ხელებს გასაოცრად ამოძრავებდა, აქნევდა და წელთან მიჰქონდა, რათა დაემტკიცებინა (თუკი პაციენტი გაჯიუტდებოდა(ბოლო დროს საერთოდ დაიჯერეს ექიმებმა რომ მათ შეუძლიათ დასვან დიაგნოზი პაციენტისგან თუ არ მოისმინეს ჩივილები)), რომ თავად ისე მოძრაობდა და თავი ისე ეჭირა, როგორც სურდა, პაციენტს კი ეს არ შეეძლო. სუსტ ავადმყოფებს ძალა ეცლებოდათ, შიში იპყრობდათ, ქვითინებდნენ და მის ნებას ემორჩილებოდნენ. ზოგი კი, რომლებიც ღმერთმა იცის, როგორ უსაზღვრო სიგიჟესა და ავადმყოფურ აზრებს შეეპყროთ, რეის მოურიდებლად უწოდებდნენ საზიზღარ თაღლითს. განწირულები მკრეხელურ კითხვებს სვამდნენ სიცოცხლეზე. „რა აზრი აქვს ცხოვრებას?“ ეკითხებოდნენ ისინი. რეი პასუხობდა, რომ ცხოვრება მშვენიერი რამ არის. რა თქმა უნდა, მისთვის მშვენიერი იყო ცხოვრება, ბუხრის თავზე დადებულ სურათზე სირაქლემის ბეწვით დამშვენებულ ტანსაცმელში გამოწყობილი ბეატრიჩე იყო გამოსახული, რაც იმის მანიშნებელია რომ მამაცი და ჰუმანური ექიმების ეპოქა დაიწყო...