21 ოქტომბერით თარიღდება. როგორია ანარეკლი არაფრის? სწორად გამიგეთ, ეს მომენტია როცა დგახარ და ხედავ დაუსრულებელ სივრცეს, ეს ძლიერი ემოციის მქონე მომენტია, და თუ ზიხარ მაშინ წარმოსახის დიდი ძალის მქონე ხარ, მაგრამ ეს უნდა დაინახო, თუ რა მასშტაბისაა სივრცე, რომელიც დაუსრულებელია და სივრცე რომელიც შენი გონებაა, ის ასეთივეა დაუსრულებელი და ემოციური, პირველად ეს ნისლიან შემოდგომის დღეს ჩანს (ემთხვევა მოვლენას, როცა ადამიანის გონი მუდმივ ხეტიალშია და ნისლზე…

   საქართველოში ორი დიდი ძალა სოციოლოგიაში ერთმანეთს Darwin და Dawkins (ეს არ არის ირონია ან სარკაზმი არამედ ეს რეალობაა და ამის შესახებ დაწერილია 137 გვერდიანი წიგნი, სახელად რაც არ უნდა ბანალურად ტრივიალურად ან ფლაგმანურად ჟღერდეს არის ევოლუცია!! ავტორებმა შესანიშნავად მიმოიხილეს უძველესი თეორიებიდან დღევანდელ დღემდე და განიხილეს ეს იდეათა ჭიდილი, მომავლის უტოპიები არათუ უტოპიები არამედ ანტიუტოპიებიც კი და აი თემა საკვირველნი და საოცარნი…

სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის, უწმიდესისა და უნეტარესის, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსისა და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტის ილია II-ის საშობაო ეპისტოლე

   საინტერესო აღწერა რომელიც მოგვითხრობს მეტად უცნაური ფენომენის შესახებ (რომელი ფენომენის? მაგაზე ქვემოთ) ...(დასაწყისი აქვს, მაგრამ ძაან ფეოდალურია) მაგრამ ამ სამეფოსაც აქვს თავისი ზღუდე უღრანი ტყე, ბნელით მოცული, შესაზარელი, როგორც ზღვის ჭავლები ჰიბრიდის კუნძულებთან, მარჯვენა და მარცხენა მხარედ იყოფა, წარმოსახვისა და ფიზიკური აქტივობის მოთავენი (თვალების ფუნქციას გავს), გარემო მეტად გოთიკურ სურათს გავს, კლდეების ქიმზე, თუ ავიხედავთ დავინახავთ ადამიანს, რას…

სრულიად საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი, მცხეთა-თბილისის მთავარეპისკოპოსი და ბიჭვინთისა და ცხუმ-აფხაზეთის მიტროპოლიტი ილია II საშობაო ეპისტოლე

„იშვა ყრმა, მოგვეცა ძე... და სახელი მისი, - … ღმერთი ძლიერი, ხელმწიფე, მთავარი მშვიდობისა, მამა მერმეთა მათ საუკუნეთა“ (ეს. 9,5).…

   გილოცავთ ყველას ახალ 2017 წელს, მინდა ყველას გისურვოთ ბედნიერება, ჯანმრთელობა, წინსვლა და მიზნებისკენ სწრაფვა, რომელიც უმნიშვნელოვანესია ცხოვრებაში, გარდასული წელი კი არქივს გადავაბაროთ, დარწმუნებული ვარ წინ მშვენიერი, ბედნიერი და საინტერესო წელი გველის. გისურვებთ ყველას საუკეთესოს და დიდ სიხარულს!!…

   დილით გონს რომ მოვედი, ძილს წარეცხო და წარეხოცა იმღამინდელი უმისამართო სიარული წინ და უკან და სანახევროდ დამეცა თავზარი, სანახევროდ ვიგრძენი სინდისის ქენჯნა იმ დანაშაულისა გამო და ისიც რაღაც უღონო და საეჭვო გამოდგა. კვლავ დავიწყე იგივე, და დავიწყებას მივეცი ჩემი მეხსიერება და სულაც გადამავიწყდა ყველაფერი, რთულია დაიჯეროთ რომ ასე მარტივად ნიჭიერი ადამიანები გაქრნენ.

   გამოხდა ხანი და მეხსიერება ნელ-ნელა მომჯობინდა. მართალია…

   რაც შეეხება ბატონ ჯანაბოუს(ეს ფრიად გავრცელებული სახელია მთელ ცივილიზებულ პლანეტაზე) სწორედ ამ უაღრესად არადეკვატურმა საქციელმა მოუღო ბოლო, ჯანაბოუს აუსრულდა ის, რაც ვიწინასწარმეტყველე. ხსენებული ჩვეულება „იმასთან ერთად იზრდებოდა და ძლიერდებოდა იმასთან ერთად“. ასე რომ, ასაკის მატების მერე ერთ სიტყვასაც არ დაძრავდა ამის უთქმელად, მოდი დავნაძლევდეთო, მაგრამ წასაგებად, ნურას უკაცრავად, ვერაფერს გაიმეტებდა. სამართალი უნდა მივაგო ჩემს მეგობარს, ის უფრო 6 უცნობიან…

   5 აპრილი. კინაღამ ფეხები გამაფშეკინა ამ ალანმა. პანდიტის მეტი არავინაა ჩემი გამომლაპარაკებელი; და ამას კი, ამ საცოდავს! თავი აქვს გამოტენილი გარდასული ჟამის ამბებით. (სულ 40_იანი წლების ამბებს ყვება, ახლა ხანს გადაეკიდა ამ ტაიმზის 1940 წელს დასახელებულ წლის ადამიანს, თურმე სტალინი იყო (თურმე არა, ნამდვილად იყო)) მთელი დღე ამას მეჩიჩინება, ძველ ამრიქელებს ჰქონდათ თვითმმართველობა! რას მეუბნები? ვითომც ეს ხალხი…

   ეს ხვალეც როგორც იქნა დადგა, ანუ, გათენდა-მეთქი ეს გაუთავებელი, მტანჯავი მოუთმენლობით აღსავსე ღამე; მაგრამ სანამ საათის ისრები „პირველს“ მიუახლოვდებოდნენ, ლოკოკინასავით მიიზლაზნებოდნენ გულის გამომჭმელი, უთვალავი წუთები. მაგრამ როგორც ამბობენ, ერთხელაც იქნება და სტამბულ... მოეღება ბოლო (ფრიად ცნობილი გამონათქვამია), ხოდა, ჩემს მოლოდინსაც მოეღო ბოლო, საათმა დაჰკრა, მინელდა თუ არა მისი ექო, გავემზადე, და ვერანდაზე გავდგი ფეხი, სულ ვფიქრობდი იმაზე როგორი შეხვედრა…

   გავიდა წელიწადი. ყოველ საათს სულ უფრო მქრქალდებოდა აზრი ჩემი არსებობისა; მდებარეობის შეგრძნებაღა განაპირობებდა ახლა ამას მნიშვნელოვანწილად. ყოფიერების იდეა ადგილის იდეაში შერწყმულიყო. ვიწრო სივრცე გარშემოკვროდა იმას, რაც სხეული იყო და აწ თავად გამხდარიყო სხეული. დაბოლოს, როგორც ეს მძინარეს ემართება (მხოლოდ ძილისა და ძილისეული სამყაროს მეშვეობით შეიძლება იმქვეყნიურის წარმოდგენა...) დაბოლოს, როგორც ეს დედამიწაზე მყოფს, ღრმად ჩაძინებულ კაცს მოუვა(უფრო სწორად კარგად…

   იყო დრო როცა ვახსენე - არის საგნები, რომელზეც გამოწვილივით საუბარი სასიამოვნოა. კვალად ისეთი რაღაც გამომზეურდა, რომ უთუოდ უნდა მოგითხროთ (გიამბოთ), და უფრო კარგადაც შეიცნობთ ამ ალტერნატიული სიტორიებით და რეალობით გაჯერებულ ცხოვრებას(დასავლეთში ამ მიმართულებით უამრავ ფულს დააგროვებთ საკუთარ ანგარიშზე). რა არ მოვისმინე ამ ბოლო ხანს და მართლაცდა კი იქნებოდა უცნაური, დავდუმებულიყავი, და აღარაფერი მეთქვა იმაზე, რაც მინახავს და გამიგონია ამ რამდენიმე ხნის წინათ,…

   მოხდა ისე, რომ შემთხვევით შევესწარი ორი ძველი მეგობრის საუბარს, როცა გამახსენდა ერთი ეპიტაფია "და იმ ველზე დღეს თუ ხვალ, დამიცადე! მეც მოვალ"  სვეგამწარებულო და საკვირველო კაცო! საკუთარი წარმოსახვის ბრწყინვალებით გულჩაქროლებულო და დამწვარო საკუთარი სიყმაწვილის ცეცხლში! კვლავ ცხადლივ ვხედავ შენ სახეს! "დიდებული" ფიქრებით რომ ლევ წუთისოფელს (ნაწყვეტი დიალოგიდან), ამ უჩვეულოდ ბნელ საღამოს განიხლიდავდნენ დილით მომხდარ ფაქტს, როცა…

   ალანს გარკვეული შეხედულებები გააჩნდა იმ მოვლენებზე რომელიც მეტ ნაკლებად მას ეხებოდა და მსოფლიოსაც ცხადია, ადამის ჟამიდანვე ხოხვითი სისტემის გამო ჭეშმარიტებათა მეტი წილი მიუღწეველი და გამოუკვლეველი რჩებოდა(შეიძლება დარჩა კიდეც), რაკიღა, წარმოსახვაზე მიმძლავრება იყო ისეთი ბოროტება(როგორც ჩანს ჩამოთვლისგან თავი შეიკავა), კვლევის ძველი მეთოდების ნამეტანი ძიძაობით რომ ვერ შეიცვლებოდა. ეს აერმანელები, ფრანჩები, ინგლიჩელები, და ამერიქელები (ევროპა და ოკეანეთია არ…

   ეს გამოთქმა, სუნთქვა შემეკრა, სუნთქვა შემეგუბა და ა. შ. ხშირად გვესმის ჩვეულებრივი საუბრის დროს; მაგრამ რას ვიფიქრებდი, რომ ეს საშინელი შემთხვევა, წრფელად გეუბნებით ამას, მართლაც მოხდებოდა ანუ შემემთხვეოდა. შეგიძლიათ წარმოიდგინოთ თუკი საკმარისი ფანტაზიის უნარით ხართ დაჯილდოებული შეგიძლიათ წარმოიდგინოთ მეთქი, მე გეუბნებით, ჩემი გაკვირვება, ჩემი შიშის ზარი და სასოწარკვეთილება.  ხან რაღაც იმედის და ხან შიშის ზარის მარწუხებში…

   ასე რომ არა, არა ერთგზის და არა ორგზის, არცა რამდენიმეჯერ, არამედ თითქმის მარადჟამს ტრიალებს ხალხში ერთი და იგივე შეხედულებები. ეს გახლავთ ერთ ერთი ონდოელის გამონათქვამი (ნათესავით და ტომით), შესაძლოა ემპირიულ მომენტებზეა დამყარებული ეს გამონათქვამი, ფრიად საფუძვლიანი დაკვირვებებია, რადგანაც თურმე მომხდარა იმ ხანად ერთ ირლანდიელ ფილოსოფოს გაუხსნია დეადი დუქანი და იქვე ტყავის ბაზრობაც.

   2 აპრილი. დღეს ჩავძახეთ მცურავი…

   თურმე კლდოვანი მთის პირას ვმდგარვარ, და გადავყურებ ვრცელ მწვანე ველებს, როცა თენდება, ყოველთვის ასეა, დასვენების საათის ჩათვლით (როგორც ყველგან 15 წუთიანია აქაც შესვენება) "ენა ხელმეორედ დაიბადაო" ამ სიტყვებზე მოხუცი მონო დიდი ხანს ფიქრობდა სანამ არ ამცნო თითონ უკვალო "ნისლმა" გულს ვერაფერს უდებ მოხუცო როგორც ჩანს რამემ შეგიპყრო ხომ? მღელვარება დაგტყობია თვალები მოციმციმე გაგიხდა, მარადიული სიცოცხლის მომაჯადოებელმა სიახლემ ჰომ არ შეგაჭირვა? და თავგზა აგირია?…

   წავაგებ და ჯანდაბას ჩემი თავიო... ხსენებული გამოთქმა, როგორც ჩანს, ყველაზე უფრო სასიამოვნოა როცა საკუთარ თავს აპროგრამებს ან მოტივაციას მატებს(ბევრი იქნება ამ ქვეყანაშიც ასეთი, როცა შესაფერის მიზანს ვერ ხედავს მაგრამ 2 წუთის ფანტაზია მაინც აქვს), ამიტომ ნაკლებ სადავიდარაბო ჩანდა მომავალში რაც მხოდებოდა, იქნებ, და იმიტომ, იყო ასეთი ადამიანი სახელად ჯანაბოუ. აბა ოდნავ ხელი მოცარვოდა ვინმესთან, პატარა თავის მქონე პატარა რამეს თუ დაკარგავსო ნათქვამია. მაგრამ შეიძლება…

   არის საგნები, რომელზეც გამოწვილივით საუბარი სასიამოვნოა. იმ უცნობის პიროვნება ნება მომეცით ასე მოვიხსენიო ის, ვინც მთელი ქვეყნიერებისათვის უცნობი იყო მაშინ  იმ უცნობის პიროვნება-მეთქი სწორედ ასეთი საგანი გახლდათ ჩემთვის. საშუალოზე დაბალი უფრო ეთქმოდა; თუმცა ხანდახან ძლიერ (ემოციური) ნამდვილად ტანაზიდული ჩანდა და უარყოფდა ამ აზრს, თხელი, გამხდარი, თითქოსდა უფრორე მზად იყო სულ მუდამ სამოქმედოდ, როგორც ეს ოხვრათა ხიდზე დავინახეთ, ვიდრე ჰერკულესის დარ ძალას…