ქალს, თუ ცხოვრების იმედს წაართმევ,

გზას გაუმრუდებ, მიიყვან ხრამთან...

არც ის დაგინდობს, ერთი ხელმოსმით,

უცბად მიგიყვანს სამარის კართან....…

- წვიმს გესმის?

- მაგრად წვიმს.

- ხომ მუდამ გეყვარები?

- მუდამ.

- წვიმა, ხომ არ შეუშლის ხელს?

- არა.

- რა კარგია! მეშინია წვიმის.

- რატომ?

- არ ვიცი, ძვირფასო. მუდამ მეშინოდა წვიმის.

- მე ისევ მიყვარს.

- წვიმაში სიარული მეც მიყვარს, მაგრამ სიყვარულისთვის ცუდის მომასწავლებელია.

- მე მუდამ მეყვარები.

- მეც მეყვარები, - წვიმაშიც, თოვლშიც... სეტყვაშიც... რა არის ხოლმე კიდევ?

- არ ვიცი, თვალები…

       დღეს, 13 მარტს, საქართველოს ფოლკლორის სახელმწიფო ცენტრში გაიხსნა ქსნის ხეობის სიძვლებიის გამოფენა, რომელიც გაგრძელდება 2 კვირის განმავლობაში და მსურველებს საშუალება გექნებათ ნახოთ ის სიძველეები და ნივთები, რომელთაც ჩვენი წინაპრები იყენებდნენ ყოველდღიურ ცხოვრებაში.

რამდენიმე ფოტო გამოფენის…

       "დელფოელი ქურუმებისთვის ხელმისაწვდომი იყო საიდუმლო ინფორმაციის წყარო, რომელიც უცნობი იყო შეკითხვების დამსმელთათვის, ამ მხრივ ყველაზე მეტად განთქმულია და ამოუცნობი პითონესას პასუხი ლიდიის მეფის კროესუსის შეკითხვაზე, ჰეროდოტე, რომელიც ძ წ V ს ცხოვრობდა მოგვითხრობს ამბავს, რომელიც მას გაუგია თავის დროის ადამიანებისგან «კროესუსმა გადაწყვიტა გამოეცადა რამდენიმე სამისნო საბერძნეთში, ერთიც ლიდიაში, მან დააგზავნა დესპანები სხვადასხვა მიმართულებით, ზოგნი დელფოში,…

რა კარგი იქნებოდა, ცა რომ სარკე იყოს. ვნახავდი ქვეყნებს, ამოვირჩევდი ყველაზე კარგ ქვეყანას, ყველაზე კარგ ხალხს და წავიდოდი ვიმოგზაურებდი.. ვნახავდი სად არის ომი, სად სიმშვიდეა; სადაც სიმშვიდეა, ალბათ, ყველას იქ მოუნდებოდა წასვლა, ცა რომ სარკე იყოს.. თუმცა, ცა რომ სარკე იყოს, ჩვენ ყველანი დავინახავდით ერთმანეთს, ვნახავდით, რომ არა ვართ ისე ცუდები, ჩვენ რომ გვგონია, არაფერი არ გვაქვს საჩხუბარი და ომები აღარ იქნებოდა.. ცა რომ სარკე იყოს, დავინახავდით ვის უჭირს ამ ქვეყანაზე, ვის ულხინს,…

       სიყმაწვილის მილეულს მახსოვს ჩემი სიყვარული, თვალებანთებული გულით გამთბარი და სითბოულევი... მახსოვს გულიც ცემის სიჩქარე და სუნთქვაშეკრული მომზირალი, შორიდან თვალს რომ გადევნებდი და შენც ღიმილიანად თვალს გამომაპარებდი გიყურებდი თუ არა... მახსოვს პეპლები უსაზღვროდ ბევრი პეპლები, რომ აფურფუტდებოდნენ ყოველ შენს გამოჩენაზე თვეების შემეგაც კი... მახსოვს ცას მიწვდენილი ხეები ხელის ხელზე გადაჭდობა და შენი გულის ცემა ასე რომ მათრობდა და მატირებდა..…

* * *

ერთხელ ერთი ბიზნესმენი იდგა პირსზე პატარა სოფელში და აკვირდებოდა მეთევზეს, რომელიც ძველ და პატარა ნავში იჯნდა, უცებ მან ვეებერთელა თინუსი დაიჭირა. ბიზნესმენმა მიულოცა მეთევზეს წარმატებულობა, და ჰკითხა, რამდენი დრო სჭირდება, რომ დაიჭირო ასეთი თევზი.

- რამოდენიმე საათი, მეტი არა, - უპასუხა მეთევზემ.

-…

ცხრა თვე შენს მუცელში “ვიცხოვრე”, შენი სხეულით მატარე, მერე მუცელი გეტკინა და სიცოცხლეც მაჩუქე, მას მერე სულ ერთად ვართ. არვიცი რა ძალა აქვს სიტყვას “შვილი”ამდენ რამეს რომ გაკეთებინებს, მაგრამ როცა ვფიქრობ თუ რას ნიშნავს სიტყვა “დედა” ჩემთვის, მაშინ ვხვდები ჩემ მნიშვნელობასაც შენს ცხოვრებაში. შენ ერთადერთი ადამიანი ხარ, რომელიც სულ ჩემ გვერდითაა და ერთადერთი ხარ, ვისაც ჩემს ცხოვრებაში არ შევცვლიდი. 20 წლით უკან…

უმორჩილესად გთხოვთ ყველას: თუ კი ვინმეს რამე გაწყენინეთ,გთხოვთ მაპატიოთ.მე უკვე ყველას გაპატიეთ. დიდი მადლობა ყველას წინასწარ...

       რაფაელ სანტი მაღალი რენესანსის ტიპური წარმომადგეელია. მისი შემოქმედების განვითარების ხასიათი აჯამებს XVს-ის ტენდენციების შედეგებს. მუხედავად იმისა, რომ რაფაელი ლეონარდოსა და მიქელანჯელოს ძლიერი გავლენის ქვეშ იყო, მან მაინც განავითარა საკუთარი, ინდივიდუალური სტილი, რაც თავისთავად მაღალი რენესანსის იდეალების გამომხატველი იყო. რაფაელი იმდენად იოლად მუშაობდა კლასიკურ ხასიათში, რომ მისი ხელოვნება თითქმის…

       წინა თვეში დაწყებული საქმე რომ არ შევწყვიტო ურიგო არ იქნება, ამიტომ თებერვლის თვის მცირე ანალიზსაც შემოგთავაზებთ და ჩემი და გარემო…

თქვენს მეგობარს, დაქალს, ახლობელს პატარა ეყოლა და არ იცით ორიგინალურად როგორ მიულოცოთ? 

მაშინ ერთ–ერთ ვერსიას მე მოგაწოდებთ :) აღეთ ფერადი ქაღალდი, წებო, მაკრატელი და "ცქნაფას" პირველი ფოტო :) ცოტა ფანტაზიასაც მოუხმეთ და დაახლოებით ე=ასეთი რამე გამოვა :)

ეს ჩემი მისალოცი ბარათის დეტალია, სრულ ვერსიას მაშინ გამოვაჩენ, როდესაც ნებართვა მექნება პაწუკას…

ფლორენციის პლატონური აკადემია

25 თებერვალი

       განთიადი, ცას მოწყვეტილი ვარსკვლავივით უკვე მოსდგმოდა საქართველოს ცის კამარა წუთისოფელს და იქ მცხოვრებლებს თავის საბურველში ახვევდა. კვირა დღე იდგა. უფალთან სულიერი სიახლოვის შეგრძნებით გამოვიღვიძე, რამაც უფრო მეტად მომცა ეკლესიაში - ღვთისმსახურებაზე დასწრების ბიძგი. უკვე წასასვლელად გამზადებულმა, არ გჯერთ? აღმოვაჩინე, რომ სანთლის საყიდელი ფული არ მქონდა. ამაზე გულმა რეჩხი მიყო და ერთი ამოსუნთქვით ვიგრძენი თუ როგორ მტკივნეულად…