პირველი ადამიანი, ვინც ოქრო აღმოაჩინა, სულით და ხორცით ნამდვილი პოეტი იყო. მხოლოდ ლექსებს არ წერდა იმ უბრალო მიზეზის გამო, რომ წერა-კითხვა არ იცოდა. ხატვით კი ხატავდა ხანდახან, როცა ხასიათზე იყო და კუჭიც მაძღარი ჰქონდა. პირველყოფილი ადამიანების გამოქვაბულების კედლებზე დღემდე შემონახულ ნახატებში უეჭველად მისი ხელიც ურევია.

      ყველაზე მეტად კი ამომავალი მზის ყურება უყვარდა.

      როგორც დღეს არ…

უკვე მერამდენედ აგროვებ საკუთარ თავს

შემოდგომაზე ჩამოცვენილი ფოთლებივით.

დგახარ მარტო საკუთარ სიცივეში

და გეშინია ქარის ერთი დაბერვის.

მომლოდინე დამხვედრივით

დგახარ და იცდი.

დგახარ და იცდი.

აივლიან და ჩაივლიან მატარებლები.

არავინ.

თითქოს, ძველ, მიტოვებულ სადგურზე დგახარ,

სადაც დიდი ხანია აღარ აჩერებენ მატარებლები.

მაგრამ რატომღაც არავინ გეუბნება.

აიფარებ სახეზე…

      მზე ჩავიდა და მთვარე ამოვიდა კი არა ხალხნო, შეხედეთ:

      "მთიდან ჩამოსულმა ნახირმა თითქოს მზეც კუდზე მოიბა და სოფლის თავში ენგურში გადააგორა... უცბად შებინდდა."

      "ახალი მთვარე მთებით შეკრულ ზეცაზე ყანაში გავარდნილ ნამგალივით აპრიალდა."

ლ. გოთუა

      სულ მინდოდა, რომ ჩემი ოთახის ფანჯრები ტყეში გასულიყო... ტყეში, სადაც იქნებოდა კამკამა მდინარე, ბევრი ბალახი, ფოთოლი, ხე... ოთხი ფერის სამყარო... სადაც მზის სხივი გამოანათებდა ხოლმე ფოთლებსშორისი ჭუჭრუტანებიდან, მე კი ვირბენდი ბევრს რომ ყველა სხივი დამეჭირა. ყველას თუ არა იმას მაინც დავიჭერდი მე რომ ძალიან მინდა და გამათბობდა თავისი არამიწიერი სითბოთი, მე კი ვიქნებოდი ისეთი მსუბუქი, რომ სულ ვიფრენდი დარჩენილი ცხოვრება...

      დიახ,…

     შაილოს ბიბლიოთეკა ერთ-ერთი საინტერესო ბიბლიოთეკაა, იგი არ მდებარეობს ცენტრალურ ქუჩაზე, მაგრამ არც სკაირაიდის გზაზეა, თანამედროვე ტექნიკით აღჭურვილი წიგნების საცავი ერთ-ერთი ყველაზე მომნუსხველი სანახაობაა, ცოტა ხნის უკან დასრულდა ციფრულ ენციკლოპედიაზე მუშაობა, ეს ენციკლოპედია სხვებისგან გამოირჩევა იმით რომ…

     მზე როცა ჩავა, დაბნელდება.. სახილველის დანახვა შეუძლებელი გახდება.

     როცა მზე ჩავა, ცივი ქარები გაბატონდებიან და შეუკავებლად დაიწყებენ ბოდიალს ირგვლივ. ააწრიალებენ და აახმაურებენ ყველაფერს, ააშრიალებენ ხეზე შემორჩენილ შემომხმარ, სიცოცხლე მილეულ ფოთლებს და სამუდამოდ მოაცილებენ მშობლიურ ტოტებს. დაენარცხებიან და ისე გაიშლებიან პოხიერ მიწაზე, თითქოს არც კი ყოფილიყვნენ.. ჩაივლის ვინმე მგზავრი, შეხედავს ხეს…

     როდესაც მზე ჩავიდა დაიწყო გრძელი რამე, სიბნელეში ჩანს გრძელი მდინარე, ასევე კარგად მოჩანს შუქურა, რომელიც იქნება სიმღლით ერგასნახევარი, გრძელი და ბნელი ღამე იქნება წინ როგორც ჩანს, სქელი ღრუბელი ამის წინასწარმეტყველების შანს გვჩუქნის, ამ ადგილას ყველაზე უინტერესო ზღვაა რის, რომელიც არავის არაფერში ჭირდება, არც თევაობისთვის არც დასვენებისთვის და არც მზის ჩასვლა-ამოსვლისათვის, რაღაც ძალიან ემპათიის ნაკლებობას…

     ოთახი მორთულია სურნელით

     წვიმის წვეთები ეთამაშებიან გარედან ჩემს იასამნებს მე კი მათ ოთხში ვკლავ ეგოისტურად არვაძლე წვიმასთან თამაშის უფლებას

     ყველაფერი ხომ გაცილებით გრძნობადია დღეს ვიდრე გუშინ ან გუშინწინ

     ყველაფერი ხომ მომენტალურად ზუსტად ამ წამს ვიგრძენი და ვცდილობ გაგაგებინო…

     იყო და არა იყო რა, ერთ ლამაზ, მზიან დღეს დაიბადა სიყვარული. სიყვარულმა მრავალ ქარს, ქარიშხალს და ბოროტებას გაუძლო. სიყვარულს უყვარდა, სილამაზე, სინაზე და მშვენიერება.

     სიყვარულის ნაყოფი იყო, უნაზესი არსება ია და პეპელა, ვარდი და ენძელა. ისინი სიყვარულით არსებობდნენ და დღითიდღე მშვენდებოდნენ. მატი შვილებიც სიყვარულად იწოდებოდნენ და ასე მრავლდებოდნენ სიყვარულში. ცისარტყელა ყოველ დღე ალამაზებდა და…