ამქვეყნად მაინც ყველაზე ძნელი კაცად ყოფნაა, ფიქრი იმაზე, რომ ყოფნის არსი ვალის მოხდაა. მრავალი წელი შეიძლება თელო ქვეყანა ნაკვალევი კი არსად ჩანდეს - დარდიც ესაა. მთისკენ ბილიკზე თუ დაგემგზავრა ეშმაკი ფლიდი, ყური მიუგდე რარიგად გლიქნის: - „შენ ამდენს წვალობ, ვიღაცას კი უშრომლად ულხინს, იქნებ შეეშვა ამ აღმართს და გავუყვეთ სიგრძივ?!.“ ჯერ მოუსმინე, მერე რა თუ ჩანაფიქრს მიხვდი, არც ის იფიქრო ვაჯობეო…