ხელოვნება

ჯგუფი შექმნილია იმისათვის რომ ვისაუბროთ ხელოვნებაზე და რაც მთავარია არ დაგვავიწყდეს  კრიტიკა

ბუნებრივი ქვის ხელოვნება - მარიამ კოზმანიშვილი წარმოგიდგენთ

      Qwelly_ს ხელოვნების ჯგუფი არაერთ ცნობილ თუ უცნობ, უცხოელ თუ ქართველ ხელოვანს მასპინძლობს, იმეგობრებს და ცდილობს ორიოდე სიტყვით მოგითხროთ მათ შესახებ.

      გახსოვთ ალბათ ჩვენი ერთ-ერთი სტუმარი ქალბატონი, რომელიც საქართველოს საზღვრებს გარეთ მოღვაწეობს და შესანიშნავ ტილოებს ქმნის, ვგულისხმობ ქალბატონ მირიამ სოლოღაშვილს თავისი ალბომით - ქალი წითლებში.

      დღეს მინდა მოგიყვეთ ქალბატონი მარიამ კოზმანიშვილის შესახებ, რომელიც უდაოდ აღმოჩენა იყო ჩემთვის. ჩვენს გვერდით მოღვაწეობს მსგავსი დაკვირვების და ხედვის ხელოვანი ადამიანი და ბევრს არც სმენია მის შესახებ.

      წარმოშობით კახეთიდანაა, სოფელ კისისხევიდან. ულამაზესია და მდიდარია - ეკლესიათა რაოდენობით. ლექსების წერა ბავშვობიდან დაუწყია. პოეზიაზე შეყვარებულს, ქართული ენისა და ლიტერატურის მოტრფიალეს, გადაუწყვეტია ფილოლოგი გამოსულიყო და ასეც მოხდა, მაგრამ როგორც ჩვენს ბედკრულ საქართველოში ხდება, თავისი სპეციალობით არასოდეს უმუშავია.

სამაგიეროდ, ვმსახურობდი სამხედრო გარნიზონში, ჯერ აღმრიცხველ- ბუღალტერად, (!!!) შემდგომ კი საავიაციო სკოლის ბიბლიოთეკის გამგედ - გვწერს ქალბატონი მარიამი.

      მაგრამ როგორც ტიციანი იტყოდა, პოეტები კი არა, ლექსები წერენ პოეტებს და ქალბატონ მარიამსაც ორი პოეტური კრებული აქვს გამოცემული და მესამე კრებული ელექტრონულია თანამედროვეობის კვალდაკვალ, "საბას" გამომცემლობით.

      2001 წლიდან არის უმუშევარი. დიასახლისობს და თავისუფალ დროს "მოღვაწეობს ფეისბუქზე" (აქამდე Qwelly-ს შესახებ არ სმენია და ალბათ ამიტომ ☺).

      ჰყავს ოთხი შვილი და სამი შვილიშვილი (მალე ხუთნი გახდებიანო).

      შემდეგ რასაც გვიყვება ეს უშუალოდ მის დღევანდელ პოსტში წარმოდგენილ ხელოვნებას ეხება და უკომენტაროდ გთავაზობთ:

      "ქვა, როგორც სახელოვნებო მასალა, 2007 წელს შემთხვევით აღმოვაჩინე. მაშინ, როდესაც ნევროპათოლოგთან ვიზიტის შემდგომ, თავატკივებული ვბრუნდებოდი სახლში. პირველივე უსაოცრესი ქვა გახდა მშვენიერი "ქანდაკება" ოტია იოსელიანის მსგავსი.


ოტია იოსელიანი

      ეს სიმბოლური მნიშვნელობის იყო ჩემთვის. მას მერე ქვით დავსნეულდი. ვაგროვებდი ყველგან, თითქოს საგანგებოდ მიმოყრილ საოცარ მასალას. მერე ნელ-ნელა სხვა ბუნებრივი მასალის გამოყენებაც დავიწყე. დღემდე მაქვს შექმნილი 800 -ზე მეტი ნამუშევარი. რომელთაგან უმრავლესობა გაჩუქებული მაქვს.


მეფე ერეკლე II

      მქონდა ორი პერსონალური გამოფენა, თელავში, ქ. იაშვილის სახ. სამხატვრო გალერეაში.


რაჭველი კაცი

      სხვა შეკითხვებით ქალბატონი მარიამ არ დავტვირთეთ, თუ ვინმეს შეკითხვა გექნებათ დააკომენტარეთ და აუცილებლად გიპასუხებთ.

      იქამდე კი ისიამოვნეთ მისი შემოქმედებით:


ბაყაყები


ქრისტიანი ქალბატონი


ეგვიპტელი ქალი


დევი და ნაცარქექია


ქვებისა და ნიჟარების კომპოზიცია

      ყველაზე მეტად რაც აღმაფრთოვანებს მე და ალბათ თქვენც არის ის ფაქტი, რომ ნაკეთობების უმრავლესობა არის დაუმუშავებელი ქვა. უბრალოდ ქალბატონმა მარიამმა ამა თუ იმ ქვაში რაღაც ამოიკითხა და შემდეგ ისე გადმოგვცა რომ ჩვენც დაგვენახა სახეები, ცნობილი ადამიანები, პერსონაჟები და ა.შ.

იხილეთ ალბომი ამ საოცარი ნამუშევრებისა

     წარმატება ვუსურვოთ ქალბატონ მარიამს თავის სამოღვაწეო ასპარეზზე!

  • მდე

    ლაშა

    აბსოლუტურად გეთანხმები, მაიკო, თან საქმე ისაა, რომ ყველა ქვა ბუნებრივია და უბრალოდ დანახვის კუთხეა მითითებული. 

    მაიკო:

    ძალიან საინტერესო ნამუშევრებია ♥