ინფორმაცია

პოეზია

პოეზია

პოეზიით გამოვკვებოთ სულები!

საიტი: http://www.qwelly.com/
ადგილი: Qwelly
წევრები: 357
უკანასკნელი აქტიურობა: ნოე. 2, 2023

ერთად ავკინძოთ სულის სიტყვები

უმორჩილესად გთხოვთ! წერეთ ფორუმში და არა კომენტარებში!

+ ახალი ლექსი

კომენტარებში გამოქვეყნებული ლექსები წაიშლება!

ფორუმი

თოვს

ავტორი კონსტანტინე ჯაფარიძე, ოქტომბერი 16, 2021. 0 გამოხმაურება

შეხედე.... გავიდეთ გარეთ.... თოვს გავიდეთ,წავიდეთ შორს ისე რომ ვერ მოგვძებნოს დრომგავიპაროთ, რომ ვერ შეგვამჩნიოს ბრბომდღეს ახალი წელიადღეს ჩვენი პაემანიაგათენდა დილაჩვენ კი ისევ ერთად ვართზღაპარი მალე ახდებაფიფქებით გზა განათდებაგამოდი გარეთდღეს ხომ ახალი წელიაეს დღე ჩვენიათოვლის ფანტელები ჩვენ კართად გველიანგამოდი გარეთ გელიანდღეს ხომ ახალი წელიაახალი წლის ღამე ჩვენია....ავტორი: კ. ჯაფარიძეგაგრძელება

ტეგები: კ.ჯაფარიძე, თოვლი, ბლოგი, პოეზია, Qwelly

ოჰ ოკეანე

ავტორი სრული სახელი, ივლ. 1, 2019. 0 გამოხმაურება

სავსეა ოკეანეები ძუძგით და დარდით,იალქნიანი ნავებიდან გადაყრილი ნამწვითფსკერები ძველი ნაპირის ხავსითესპანელი მეზღვაურების გვამითგაძარცვული აცტეკების ოქროთიშტორმისგან აყირავებული გემითვეშაპების ქონით გავსებული კასრით და მხოლოდ ერთი რამით არის ოკეანე ნამდვილად სავსედარდისგან მივიწყებული ხალხით.გაგრძელება

ტეგები: Qwelly, პოეზია, ლექსი

იასამანს უსველდება ფერდები

ავტორი A nn A. ბოლოს გამოეხმაურა: ლაშა, აპრილი 18, 2021. 1 გამოხმაურება

წვიმს... და იასამანს უსველდება ფერდებიწვიმს... და შორს ხარ ვერ გეფერებიწვიმს... და სევდა ჩემში იღვიძებსდა ყველაფერს ივიწყებს.წვიმს... და შორიდან გევლებიახლოს ხომ ვერ მოგევლინებიწვიმს... და იასამანს უსველდება ფერდებიშორს ხარ და ვერ გეფერები.ავტორი: ანა მიქელაძეგაგრძელება

ტეგები: Qwelly, ლექსი, პოეზია, ყვავილი, იასამანი

ამწვანდება სამუხრანო

ავტორი A nn A, მაისი 9, 2019. 0 გამოხმაურება

სადაცაა გაზაფხული შემოგვიღებს კარს,აყვავდება სამუხრანო გაახარებს ხალხს,ყველაფერი ხდება ერთიყველაფერი ხდება ღმერთიერთი არის ჩვენი ღმერთიერთი არის ჩვენი ერი.ერთხმად ყველა ღიღინებს და საგალობლებს გალობსთეთრი ციდან ქეთევანი მუხრანისთვის გალობს,ცაზე ნათლად როგორც სვეტიგადმოეშვა სინათლეყველაფერი გაანათა დაგვანახა სიმართლე,გაანათლა: ჩვენი სკოლა, ეზო, მინდორ-ველებიდა ტაძარში ქეთევანის ნაზ ხატებსაც ვევლებით.23.01.2018 | ავტორი: ანა მიქელაძეგაგრძელება

ტეგები: დედოფალი, გაზაფხული, მიქელაძე, პოეზია, მუხრანი

სიკვდილს

ავტორი marta. ბოლოს გამოეხმაურა: marta, მარტი 20, 2021. 2 გამოხმაურება

მოდი სიკვდილო! სანამ დრო არის,ერთად დავთვალოთ დღეების ვალი,შევასხათ ამ გულს წყვდიადის თვალი,უკაცრიელის გავაღოთ კარი.მოდი არ გესმის?! ჩემი გაქვს ვალი,შენ შემაჩვიე შიმშილი ხარბი,დავახრჩე სული მოხეტიალედა სამუდამოდ დავხუჭე თვალი.ამ მოღალატე სხეულის გამო,ჩემი სულიც კი სნეული არის.ჩემი კარმული წარსულის გამოგადავიხადო მინდა ეს ვალი.მინდა დავძლიო ჩემი ფიქრები,რომელიც შენგან მოვიდა მალვითდა არ ასვენებს არსებას ჩემსას,უნდა ჩააქროს, გახადოს ლანდი.დაღლილ სხეულში, დაღლილი სული,გაქცევას ლამობს გაუღე კარი!უნდა იბრძოლოს, მიეცი შანსიდა მოაშორე სხეულის ლანდი.თითქოს მუმიად გადავიქეცი,აკლდამაშიც კი არამაქვს ფასი,უკვე დავბერდი დრო არის წასვლის,დრო არის ხსოვნის, დრო გარდასახვის,დრო სინანულის, დრო მოგონების,დრო შენი მოსვლის, დრო ჩემი წასვლის.მოდი დრო არის ახალი არსისდა დაბადების მომეცი შანსი.გაგრძელება

ტეგები: Qwelly, სიცოცხლე, სიკვდილი, პოეზია

საფლავი ჰერბარიუმში

ავტორი Lubin, დეკემბერი 14, 2018. 0 გამოხმაურება

თეთრცხელებიანი, სულალანძული ცარიელ ფურცლებზევკითხულობ სიტყვებს, ვუმზერ ყვავილებს იავარქმნილებს,შავფერს და დამჭკნარსროგორც ჩემ ფიქრებს, ბიამან ფურცლებზე ვხატავ ყვავილებს ხელშეურხევლად, ჰერბარიუმად... ფიქრსავსე ფურცლებზე ვწერ უთავბოლოდფერმიმქრალ სიტყვებსსაანდერძებლად,ცრემლით დანამულკაბადონთ შორისშესუდრულ ვარდშივლანდავ ოცნებას,სიკვდილმა ჩემისულით მოქარგაწიგნის ფურცლებიჰერბარიუმად...გაგრძელება

ტეგები: ჰერბარიუმი, პოეზია

ფაფარაშლილი მიტევების ლანდით ვივსები

ავტორი მაიმუნი, იანვარი 23, 2018. 0 გამოხმაურება

ფაფარ აშლილი მიტევების ლანდით ვივსები,ზამთრის სუსხივით კაეშანი სხეულს ედება,გადავამღერებ ძველ რექვიემს ჩემი, ნოტებითდა ცას განჭოლავს ფრთებ შესხმული ჩემი ვედრება.არ გადავხატავ, ფიროსმანის მარგარიტას დავერ ვუთანაგრძნობ, ამადეოს ფეხმძიმე ჟანას.დუელში ვიწვევ ბარათაშვილის უიღბლო მერანს,რითმების ომში, ვეღარ დავუშლი სისუსტეს ნარნარს.უკვე სულს ხუთავს მონატრების ჰეგემონიათრობისკენ სწრაფვაც ჩვეულებად მექცა რატომღაც,ვით უმწეო მსხვერპლს, უძილობა ჩამისაფრდა დაამ დროს, ფიქრები, ედემიც არის და თან ,კატორღაც.ყურს არ დავუგდებ მარტოობის ავბედით ჩურჩულს,და დავხარბდრები ნიჰილიზმის სევდიან სონეტს.მკრთალი გრძნობებით განსჭვალული ვინმე მეზღაპრე,კვლავ მოიმარჯვებს ლურჯ ფერებს და ისევ იმ მოლბერტსფაფარ აშლილი მიტევების ლანდით ვივსები,ზამთრის სუსხივით კაეშანი სხეულს ედება ,ისევ ვიმღერებ ძველ რექვიემს ჩემი ნოტებითდა ცას განჭოლავს ფრთებ შესხმული, ჩემი ვედრება.გაგრძელება

ტეგები: ომი, ფიროსმანი, ფაფარი, ლექსი, პოეზია

ელევზის დღესასწაული

ავტორი ლაშა, იანვარი 19, 2018. 0 გამოხმაურება

მთის ნაპრალებში თავს იფარავდა მხდალ ტროგლოდიტის მოდგმა საწყალი, ველს აოხრებდა, ყველაფერს ნთქავდა ნომადი - სისხლით გაუმაძღარი.მხნე მონადირე შუბით და მშვილდით დაძრწოდა ტყე-ტყე ვით მხეცი მძაფრი, ვაი მას, ვისაც მძვინვარე ზვირთი გამორიყავდა უდაბურ ნაპირს.ტურფა ცერერა, შვილის მძებნელი. სალამს უძღვნიდა რბეულ ქვეყანას. გულს უღონებდა უდაბნო ვრცელი; ვერსად ჰხედავდა ბაღს, მწვანე ყანას.არ იყო არსად თავშესაფარი, გარდა ცისა და ღამის ბნელეთის, აღარ ამხელდა სვეტი ტაძარის ხალხში რწმენას და სიყვარულს ღმერთის.მიწის დოვლათი, ნაყოფი უხვი, არ ამშვენებდა ნადიმებს კვალად, სამსხვერპლოებზე მოსჩანდა რუხი ჩონჩხთა ნაშთები და თავის ქალა.და ყველგან, სადაც მოავლო თვალი, შეხვდა დაცემის სურათი ბნელი, და აქვითინდა მწარედ ღმერთქალი, ადამიანის გახრწნის მნახველი.ფრიდრიხ შილერი(ამონარიდი)თარგმანი ხ. ვარდოშვილისგაგრძელება

ტეგები: პოემა, ამონარიდი, შილერი, პოეზია, Qwelly

სექტემბერი

ავტორი ხათუნა. ბოლოს გამოეხმაურა: ლაშა, იანვარი 22, 2019. 1 გამოხმაურება

ჩემს წინ დაეცა ჭადრის ფოთოლი გამოფიტული და დაქანცული. და ზოოპარკის ცისფერ სკამებზე ანთია სიცხის ანაბეჭდები. -გინდა? გაჩუქებ. თუმცა ამ ფოთოლს ვინ გააჩერებს შენს გალიაში, ან ვინ იფიქრებს,რომ ეს ფოთოლი მე შემოგიგდე და არა ქარმა. ქარს მხოლოდ მიაქვს. ქარს სიტყვაც მიქვს. მაგრამ ხანდახან განგებ ატანენ, რომ მოიშორონ სიტყვის სიმძიმე და ქარს დაბრალდეს ქარში ნათქვამი. ქარი მოვარდა. ქარმა მომაგნო. ქარს გავეკიდე. ქარის ბრალია. ქარით დაღლილი ქარად ვიქცევი. ქარო,როდემდე ვიქნები ასე. მე მთელი ღამე სიტყვას ვეძებდი, რომელსაც უნდა გადავერჩინე. ის ცალკე იჯდა და იცინოდა, მე კი მიყვარდა და ვბრაზდებოდი, და ვრწმუნდებოდი, რომ ვერასოდეს ვერ მოვნახავდი საჭირო სიტყვას. და ყველაფერი გადაწყდა უცებ: მან გაისწორა ლამაზი თმები, ლამაზი კაბა... და შემომხედა, როგორც ტურისტმა ცარიელ კედელს. გათავდა? თუმცა ამ სიტყვის გარდა მე მქონდა გული, გულიც და ვნებაც. მან გაისწორა ლამაზი თმები, ლამაზი მხრები...და გაიცინა. გესმის?- გაწვიმდა. ხედავ?-გაწვიმდა. მე მიყვარს წვიმა, წვიმა და ფიქრი. წვიმა და ფიქრი ჰგვანან ერთმანეთს, წვიმა მოვიდა. წვიმამ მომისწრო. წვიმას წავყვები. წვიმის წილი ვარ. წვიმით ავივსე. წვიმად ვიქცევი. წვიმავ, როდემდე ვიქნები ასე? წვიმა კი მოდის. ხმამაღლა მოდის და ძირს ჩამოაქვს ხმელი ფოთლები, ფოთლებს ჩამოაქვთ ხის ოცნებები, ხის სურვილები და იმედები. და ტოტებს შორის, დიდი ხნის მერე, ისევ გამოჩნდა თეთრი ქალაქი, ადამიანთა თავშესაფარი, თეთრი ქალაქი გამოჩნდა ისევ. ამასობაში გადიღო კიდეც და შემოდგომის მზე ამოვიდა, და შემოდგომის მზე გალიებში კვლავ შემოცვივდა ოქროს ფოთლებად. შეინარჩუნე, თუ შეგიძლია, ნაწილი მაინც შეინარჩუნე, რადგან უმზეოდ გაგიჭირდება, გაგიჭირდება, გაგიჭირდება... მზე ამოვიდა. მზემ გამაბრუა. მზეს შევეფარე. მზის იმედი მაქვს. მზით გავთამამდი. მზედ მინდა ვიქცე. მ ზ ე ო, ნურასდროს ნუ წახვალ ჩემგან. მზე ყველას უნდა და ყველას უჭირს მისი გაყოფა და დარიგება, რადგან ყველაფერს ადვილად ვიტანთ, როცა სხეული მზითაა სავსე. ქალმა,რომელიც მიყვარდა ძლიერ, როგორც მებადურს უყვარს მდინარე, მდინარეს - ფიქრი, ფიქრს კი - დუმილი, დუმილს - ხმაური და ხმაურს - სივრცე... დიდხანს უცდიდა იმ წყეულ სიტყვას, უცადა დიდხანს და…გაგრძელება

ტეგები: სექტემბერი, პოეზია, Qwelly, ჭილაძე, შემოდგომა

კომენტარების დაფა

lika: ივნისი 16, 2012||10:42am


დაიწყო, ისევ დაიწყო.. წარმოგიდგენიათ? რამხელა გავიზარდე ამ ერთ წელიწადში? რამდენი რამ ვისწავლე მაგრამ თურმე სულ ცოტა რამ მისწავლია, ისევ ბავშვივით ვაზროვნებ, ბავშვივით მინდა ბავშვობა...
როგორ არ მინდა ახლა ამაზე წერა, არა და ჭაობივით არის, მწვანე? ან იქნებ უფრო ჭაობისფერი? მუქი და ტკივილით სავსე... ფეხჩადგმულს შიგნით რომ გითრევს ისევ...
ვეტყოდი მოგონებებს ნუ მაწვალებთ ნუ მკლავთ მაგრამ, ფიქრები ისევ იქით მირბის, უკვე იმდერჯერ დაიგვიანა მატარებელზე, თავისი ცხოვრების სწორ გზაზე რომ... ყოველთვის სხვადასხვა მატარებელს მიჰყვება და კარგავს დროს, ხან გზაც ებნევა და აღარ იცის რომელს გაჰყვეს? - ასე არაა?... იქნებ უდაბნოშიც კი აღმოჩნდეს, უკაცრიელ სივრცეში, სულს რომ გაგიშრობს, წყალს მოგაწყურებს(იგუულისხმება ცრემლების სურვილი)
მაგრამ რომ ვერსად პოულობ?... შუაგულ უდაბნოში... ცხელი, აუტანლად ჭუყიანი სილა შემოგეყრება და წყალსაც ვერ იპოვი რომ ჩამოიბანო, თუ თავისით არ ჩამოგერეცხება... ვადარებ, ვადარებ მაგრამ გესმით კი რას ვამბობ? იქ ბევრ ადამიანსაც ვერ ნახავთ, მხოლოდ ჩემნაირი გზააბნეულები თუ მოხვდებიან ათასში ერთხელ და ისიც ისეთი განსხვავებულები არიან ჩემგან, რომ შესაძლოა თავსაც დამესხნენ და ცხოვრებისგან ნდობა დაკარგულს არც მე მენდვნონ...
მაშინ კი, როცა იქ, იმ დროდაკარგულ სივრცეში, ჩემს ფიქრებთან მარტო დარჩენილს, უკვე გზის ძებნით დაღლილს, ვინმე მომაგნებს და წამიყვანს შორს, აქედან ყველაზე შორს... მაშინ ვნახავ წმინდა წყალს რომელიც გამაბედნიერებს...(ბედნიერების ცრემლები) და ვიტყვი რომ, ღირდა ცხოვრება მხოლოდ იმისთვის, რომ ვიღაცას ჩემთვის მოეგნო, ხელი მოეკიდა და წამოვეყენებინე, ჭუჭყისა და სიცხისგან გაჟღენთილს, ნელ ნელა მაპკურებს წვეთებს... მერე კი ვივლით წვიმაში... მარტო, მაგრამ ყველა ლამაზ გრძნობასთან ერთად... არასოდეს ამაზე ბედნიერი არ ვიქნები, არასოდეს!
"სიცოცხლე სიხარულისათვის გვეძლევა"
უდაბნოდან თვალებში ვიგროვებდი მზეს შენთვის... ისინი ახლა სიხარულითაა სავსე, ათასობით სხივი, რომელიც ძალიან დიდხანს გაგათბობს და არასდროს დაგტოვებს მარტო. არ მოგაკლებს სითბოსა და სიხარულის შეგრძნებას, არასოდეს, არასოდეს...

"მე"

lika: ივნისი 16, 2012||10:46am

-მე უფრო ძლიერი ვარ.!!- უთხრა ვნებამ სიყვარულს.
-მე ქალი ვარ!-თქვა სიყვარულმა
- კაცი ქალზე ძლიერია.
-სულიერად არა.
-რატომ?
-შენ ხომ ვნება ხარ და შენ მამაკაცი ხარ?
-ვარ.
-შენ რას იწვწვ?
-მე? მე ყველასთან ვარ.
-სადაც მე ვარ იქაც?
-რათქმაუნდა.
-შენ სიყვარული ხარ...ფანტაზიის ნაყოფი.მე ვნება ვარ.რეალობა ვარ. შენ არ შეგიძლია გააკეთო ის,რაც მე. შენ არ შეგიძლია ქუჩაში მოკლე კაბიანი გოგოს დანახვაზე კაცს თვალებზე ხელი ააფარო.მე შემიძლია კაცში აღვიძრე.მე შემიძლია ეგ ქალშიც შევქმნა. მე ადამიანი მქმნის. შენ არა. თუ ჭეშმარიტი ხარ,რატომ კოცნიან დანახვისთანავე შეყვარებულები ერთმანეთს? რატომ ეხუტებიან
-ეს სიყვარულია.
-არა. ეს ვნებაა. სიყვარული სისულელეა. ეს უბრალოდ ვნების შელამაზებული ფორმაა.
-შენ შეგიძლია?
-რა?
-შენ არ შეგიძლია იყო სიყვარული. არ შეგიძლია ორ ადამიანს ერთმანეთი მოანატრო. შენ არ შეგიძლია გოგო აატირო იმიტომ რომ ბიჭმა მიატოვა. შენ არ შეგიძლია ომიდან დაბრუნებული ბიჭი საყვარელ ქალთან თვალცრემლიანი მიიყვანო. არ შეგიძლია დაშორებულები შეარიგო. არ შეგიძლია ბიჭი გააცოფო იმის გამო,რომ მისი გოგო სხვა ბიჭთან დაინახა. არ შეგიძლია გაცილების წინ წყვილი აატირო. არ შეგიძლია გოგონას ცრემლები ადინო. არ შეგიძლია გაიბუტო. არ შეგიძლია სულელურ და მოსაწყებ თემებზე ალაპარაკო წყვილი. მე ეს ყველაფერი შემიძლია.
-მე ვნება ვარ,
-შენ "ბინძური" ხარ.....................

tamari: ივლისი 6, 2012||3:04pm

ბოროტს ბოროტით ნუ მიაგებთ... ფასს დაუკარგავთ, სად გაგონილა, სისხლი სისხლით, რომ მოიბანოს, სიკეთისათვის უცხო არის შურისძიება... ნაწვიმარზეც ხომ, ვიცით, უნდა გამოიდაროს!...

tamari: ივლისი 6, 2012||3:06pm

მომეცი ხელი, უჩემობა, ვიცი გაწუხებს... და გამეტებით, დაუნდობლად, ამტვრევ მარწუხებს... მომეცი ხელი, უშენობა ისევ მაწვალებს... გადაგღეღია ეგ ფიქრები, ვითვლი ნაკვალევს... ხელი მომეცი, ამირიე ისევ გონება... რომ დამამარცხე უშენობით, ნუ გეგონება... მომეცი ხელი, გული ისევ ამიფერადე... და განაბული დამელოდე, გაგიჟებამდე..

tamari: ივლისი 6, 2012||3:08pm

*** ჯოჯოხეთში იბევებენ ადგილებს, იქ მოხვედრა განა გა-ა-ადვილეს?! მე კი მითხრეს: არა ხარო საჭირო -ეშინიათ მთვრალმა არ გავაჭირო. იქვე იყო კარი მოპირდაპირე, იქაც შესვლა ტყუილად დავაპირე. ახლა ვეძებ(გამიფუჭდა განწყობა) ადგილს სადაც არ ჭირდება ჩაწყობა.

sopia kikacheishvili: სექტემბერი 1, 2012||11:29am

ვიქცევი ყვითელ შემოდგომის,ფოთლად და ფიჩხად,
ყვავილად ,მტვერად და მიწადაც გადავიქცევი.
გამიტაცებენ ცის ცისფერი ანგელოსები,
და მაინც გეტყვი, მეყვარები თავდავიწყებით.
ანტონ გაგუა

mariam wiklauri: აპრილი 7, 2013||11:21pm

მთვარეული

მეტად ბოჰემური, ცოტა მოპოეტო,
...ახლა ასეთი ვარ
თავ-ტვინ არეული,
ჩემი ბოლო ლექსის მახსოვს ნაწყვეტი და
ხალხში დავაბიჯებ
როგორც მთვარეული.
ჭიქა ალკოჰოლი,ერთიც გავაბოლო,
სულში ირევიან თითქოს ქარიშხლები,
სიზმრად ჩემზე ფიქრი უნდა გაგაყოლო,
ამღამ შენს ფანჯრებთან
ლექსად დავიცლები.
მეტად ბოჰემური, ცოტა მოპოეტო,
ახლა ასეთი ვარ
თავ-ტვინ არეული,
შენ ხარ ბოლო ლექსის ბოლო ნაწყვეტი და
ვდგავარ შენს ფანჯრებთან
როგორც მთვარეული .......

mariam wiklauri: აპრილი 7, 2013||11:23pm

ქარი აიხვეტავს ფოთლებს,
სუნთქვა თმა–შევერცხლილ მთათა,
ზამთრის მოლოდინში შეშას,
ვამტვრევ ჩვენი ქოხის კართან.
ხვალე ნანადირევს მოგგვრი,
კიდევ დავიტყავებ მუხლებს,
თოვლით გატენილებს, ცივებს,
ცაზე წამოგიშლი ღრუბელს.
თეთრად გავათენებთ ღამეს,
გვეგოს ფარდაგი და ტყავი,
ჩუმად მიმღეროდეს რამეს,
მედოს შენს მუხლებზე თავი.
გარეთ აბარდნიდეს თეთრად,
შენ კი სანთლის შუქზე ქსოვდე,
დეკის ჩაის ვსვამდეთ ერთად,
მერე ლექსების თქმას მთხოვდე.
გაზაფხულის პირზე მზიფერ,
ყვავილთ დაგიკრეფდი კლდეში,
გვირგვინს დაგიწნავდი ისეთს,
მორთულს ათასნაირ ფერში.
ქოხი შუა ტყეში გვედგaს,
ნალ–მიჭედებული კარით,
მხოლოდ ჩვენ ვუსმენდეთ ფეთქვას,
გარეთ მობუბუნე ქარის.
არც შენ იქნებოდი ცოლი,
არც მე ვიქნებოდი ქმარი...

m: ივნისი 20, 2013||6:17pm

უხალხო ქუჩაა,ფოთლების შრიალი
ისმის და მახსენებს თავს ყველა იარა,
პატარა,სულელი ბიჭივით ვღრიალებ:
tu eres my vida,tu eres my amor !

დღეს ყველა სიგიჟის სადავეს მივუშვებ,
და ყველა ნიღბიანს დავთხუპნი ტალახით,
შენახარ ოცნება,სიცოცხლის ნიმუში,
სი მიშკვი დინოლ ხი,სი მიშკვი თვალაშ ხი!

მე ალბათ ოდესმე წავალ და უჩემოდ
შენც,აღარ იქნები ის თვალბბრიალა,
მოიწყენს უხალხო,უსულო ქუჩები,
რომ აღარ ვიმღერებ „tu eres my amor!„_ს

ახლა წვიმს,მე ვაფრენ,გარეთ კი ქარია,
რომ მოვკვდე,ეს ალბათ იქნება ღალატი...
ჩემს თავზე წვეთები და თეთრი მთვარეა,
ვჩურჩულებ:მალატხი!მალატხი! მალატხი!

უხალხო ქუჩაა,ფოთლების შრიალი 
ისმის და ოცნებას სადღაც შორს მივყავარ...
წვიმაა, მაციებს,გიჟივით ვღრიალებ:
მიყვარხარ! მიყვარხარ! მიყვარხარ! მიყვარხარ!

m: ივნისი 20, 2013||6:20pm

ბევრი დამცინებს,ზოგი კიდევ ჯვარს მაცვამს ალბათ,

რადგან გავბედავ აღსარება გითხრა უფალო,

ამდენი ხანი ვქადაგებდი ფუჭად და ყალბად

და ახლა მინდა სათითაოდ ჩამოვუთვალო

ვიღაცას ჩემი შეცდომები,ჩემი ცოდვები,

ვყვები ყველაფერს,აღსარებას გაბარებთ ყველას,

ზოგს შეგძულდებით,ალბათ ვინმეს შეგეცოდებით,

ვიღაც შემაქებს,საბოლოოდ მივიღებ მე რას,

ვიცი მე მხოლოდ,მე ვიცი და კიდევ შენ ღმერთო,

დროა დავიწყო,მტანჯველია რადგან ლოდინი,

არ მემეტება გასამხელად,ზოგ რამეს ვერ ვთმობ,

ამიტომ მაწევს ალბათ რაღაც გულზე ლოდივით.

დავიწყებ მაინც,მაპატიოთ შემინდოთ უნდა,

რომ ყველა მოკვდავს განურჩევლად ერთ ქვაბში ვხარშავ,

ამით მე სულელს, ჩემი ნაკლის დაფარვა მსურდა,

ალბათ ცოდვაა ამდენ დროს რომ წერაზე ვხარჯავ.

არ დამიკლია არასოდეს გართობა,ლხინი,

არ მაწუხებდა რომ ძილის წინ ჩუმად მელოცა,

არც ტყუილები იყო უცხო,არც ქალთან ძილი,

არც ხულიგნობა,არც ქურდობა და ახლა როცა

მე ვდგავარ ზღვარზე,ანუ დროა დავწმინდო სული,

ვერასდიდებით ვერ ველევი საკუთარ წარსულს,

არაფერია ღმერთო მგონი იმაზე რთული,

როცა რაღაცა მართლა გწამს და მაინც რომ არ გსურს

მოცილდე იმას,რაც ამ რწმენას ვერაფერს არგებს,

ძნელია იჯდე სულმართალი მდინარის პირას,

წყალს უყვებოდე სინანულით,გადამხდარ ამბებს

რომლითაც სუნთქავ,საზრდოობ და ყველაზე ხშირად

იხსენებ იმას,რასაც ახლა ნახევრად ნანობ,

ანუ ვიხსენებ სულ ყველაფერს, რაც დღემდე იყო.

სიტყვით შევინან,შიგნიდან კი იმითი ვხარობ,

რომ მქვია კაცი,რომ მეც მერგო ჩემი ბილიკი,

და რომ მეც ყველა მოკვდავივით ვატარებ სევდას,

ხომ ვცდილობ მაინც თავმდაბლობას და სიამაყეს

ზოგჯერ ვიცილებ,სიამაყეს რომელიც მსდევდა

დაბადებიდან.დავაფასო მინდა ამაგი: მშობლების,

ძმების და მთლიანად ადამის მოდგმის,

მე ვცდილობ ღმერთო,სხვა საქმეა გამომდის როგორ,

თუ შენთან კაცი მაინც რაღაც ცოდვებით მოდის

ცოტას დავმალავ,მეც ხომ უნდა გამოვიზოგო.

 

                         შემინდე ღმერთო!

კომენტარი

თქვენ უნდა გახდეთ პოეზია_ს წევრი რომ შეძლოთ კომენტარის გაკეთება!

 

წევრები (357)

გვერდი (1)

 
 
 

ღონისძიებები

ბლოგ პოსტები

Dive In to the Beat: An Introduction to Hearing Rap Audio

გამოაქვეყნა EFTcheat_მ.
თარიღი: მარტი 28, 2024.
საათი: 4:30am 0 კომენტარი







Rap tunes, with its infectious beats, poetic lyrics, and charming storytelling, happens to be a dominant pressure within the audio business and a cultural phenomenon throughout the world. From its humble beginnings from the streets of New York City to its latest standing as a worldwide genre influencing vogue, language, and social actions, rap has progressed into a diverse and dynamic art type embraced by hundreds of thousands. For anyone who is new to rap or seeking to…

გაგრძელება

Study Recombinant Protein Creation

გამოაქვეყნა EFTcheat_მ.
თარიღი: მარტი 27, 2024.
საათი: 12:00am 0 კომენტარი







Proteins tend to be the workhorse molecules that generate nearly each Organic program. Using the escalating recognition of the purpose of proteins in numerous investigate and production things to do, basically isolating them from their natural host cells are unable to meet the escalating need of the market. Chemical synthesis can be not a practical option for this endeavor a result of the size and complexity of proteins. As a substitute, the developments manufactured…

გაგრძელება

Gradient Media in Biomedical Investigate

გამოაქვეყნა EFTcheat_მ.
თარიღი: მარტი 26, 2024.
საათი: 11:30pm 0 კომენტარი







In the realm of biomedical study, the quest for precise separation and isolation methods has led scientists to explore revolutionary solutions. Among these, Axis-Protect Density Gradient Media stands out to be a formidable Device, revolutionizing the best way we isolate cells, organelles, and particles in various applications starting from medical diagnostics to standard analysis.



Density gradient centrifugation has extended been a cornerstone system in Organic…

გაგრძელება

კანონი ოჯახური ღირებულებებით და საუმცირესობოდ, ხელმომწერების მარში და პრემიერი სომხეთში

გამოაქვეყნა Giorgi_მ.
თარიღი: მარტი 25, 2024.
საათი: 11:32pm 0 კომენტარი

დღეს საქართველოს ეკლესიის ავტოკეფალიის აღდგენის დღეა. ცხადია, ამ საკითხზე ტრადიციული მილოცვები გავრცელდა. თუმცა დღის მთავარ თემად კვლავ პოლიტიკური ამბები ლიდერობდა და საარჩევნო წელს, არჩევნებისთვის მოფიქრებული და რედაქტირებული კანონები. გამორჩეული იყო ოჯახური ღირებულებებით წარმოდგენილი კანონპროექტი ლჯბთ თემის უფლებების შემცირებით, ასევე, საარჩევნო ბარიერები, უმცირესობათა დღესასწაულები და ა.შ. დღის მთავარი…

გაგრძელება

Qwelly World

free counters