სექტემბერი - Qwelly2024-03-29T06:05:01Zhttps://www.qwelly.com/group/poetry/forum/topic/listForTag?tag=%E1%83%A1%E1%83%94%E1%83%A5%E1%83%A2%E1%83%94%E1%83%9B%E1%83%91%E1%83%94%E1%83%A0%E1%83%98&feed=yes&xn_auth=noსექტემბერიtag:www.qwelly.com,2017-09-01:6506411:Topic:12862052017-09-01T04:52:36.684Zხათუნაhttps://www.qwelly.com/profile/16prvrfy2scff
<div style="font-size: 15px; color: black;"><p>ჩემს წინ დაეცა ჭადრის ფოთოლი<br></br> გამოფიტული და დაქანცული.<br></br> და ზოოპარკის ცისფერ სკამებზე<br></br> ანთია სიცხის ანაბეჭდები.<br></br> -გინდა? გაჩუქებ.<br></br> თუმცა ამ ფოთოლს<br></br> ვინ გააჩერებს შენს გალიაში,<br></br> ან ვინ იფიქრებს,რომ ეს ფოთოლი<br></br> მე შემოგიგდე და არა ქარმა.<br></br> ქარს მხოლოდ მიაქვს. ქარს სიტყვაც მიქვს.<br></br> მაგრამ ხანდახან განგებ ატანენ,<br></br> რომ მოიშორონ სიტყვის სიმძიმე<br></br> და ქარს დაბრალდეს ქარში ნათქვამი.<br></br> ქარი მოვარდა.<br></br> ქარმა…</p>
</div>
<div style="font-size: 15px; color: black;"><p>ჩემს წინ დაეცა ჭადრის ფოთოლი<br/> გამოფიტული და დაქანცული.<br/> და ზოოპარკის ცისფერ სკამებზე<br/> ანთია სიცხის ანაბეჭდები.<br/> -გინდა? გაჩუქებ.<br/> თუმცა ამ ფოთოლს<br/> ვინ გააჩერებს შენს გალიაში,<br/> ან ვინ იფიქრებს,რომ ეს ფოთოლი<br/> მე შემოგიგდე და არა ქარმა.<br/> ქარს მხოლოდ მიაქვს. ქარს სიტყვაც მიქვს.<br/> მაგრამ ხანდახან განგებ ატანენ,<br/> რომ მოიშორონ სიტყვის სიმძიმე<br/> და ქარს დაბრალდეს ქარში ნათქვამი.<br/> ქარი მოვარდა.<br/> ქარმა მომაგნო.<br/> ქარს გავეკიდე.<br/> ქარის ბრალია.<br/> ქარით დაღლილი<br/> ქარად ვიქცევი.<br/> ქარო,როდემდე ვიქნები ასე.<br/> მე მთელი ღამე სიტყვას ვეძებდი,<br/> რომელსაც უნდა გადავერჩინე.<br/> ის ცალკე იჯდა და იცინოდა,<br/> მე კი მიყვარდა და ვბრაზდებოდი,<br/> და ვრწმუნდებოდი, რომ ვერასოდეს<br/> ვერ მოვნახავდი საჭირო სიტყვას.<br/> და ყველაფერი გადაწყდა უცებ:<br/> მან გაისწორა ლამაზი თმები,<br/> ლამაზი კაბა...<br/> და შემომხედა,<br/> როგორც ტურისტმა ცარიელ კედელს.<br/> გათავდა?<br/> თუმცა ამ სიტყვის გარდა<br/> მე მქონდა გული,<br/> გულიც და ვნებაც.<br/> მან გაისწორა ლამაზი თმები,<br/> ლამაზი მხრები...და გაიცინა.<br/> გესმის?- გაწვიმდა.<br/> ხედავ?-გაწვიმდა.<br/> მე მიყვარს წვიმა,<br/> წვიმა და ფიქრი.<br/> წვიმა და ფიქრი ჰგვანან ერთმანეთს,<br/> წვიმა მოვიდა.<br/> წვიმამ მომისწრო.<br/> წვიმას წავყვები.<br/> წვიმის წილი ვარ.<br/> წვიმით ავივსე.<br/> წვიმად ვიქცევი.<br/> წვიმავ,<br/> როდემდე ვიქნები ასე?<br/> წვიმა კი მოდის.<br/> ხმამაღლა მოდის<br/> და ძირს ჩამოაქვს ხმელი ფოთლები,<br/> ფოთლებს ჩამოაქვთ ხის ოცნებები,<br/> ხის სურვილები და იმედები.<br/> და ტოტებს შორის,<br/> დიდი ხნის მერე,<br/> ისევ გამოჩნდა თეთრი ქალაქი,<br/> ადამიანთა თავშესაფარი,<br/> თეთრი ქალაქი გამოჩნდა ისევ.<br/> ამასობაში გადიღო კიდეც<br/> და შემოდგომის მზე ამოვიდა,<br/> და შემოდგომის მზე გალიებში<br/> კვლავ შემოცვივდა ოქროს ფოთლებად.<br/> შეინარჩუნე, თუ შეგიძლია,<br/> ნაწილი მაინც შეინარჩუნე,<br/> რადგან უმზეოდ გაგიჭირდება,<br/> გაგიჭირდება,<br/> გაგიჭირდება...<br/> მზე ამოვიდა.<br/> მზემ გამაბრუა.<br/> მზეს შევეფარე.<br/> მზის იმედი მაქვს.<br/> მზით გავთამამდი.<br/> მზედ მინდა ვიქცე.<br/> მ ზ ე ო,<br/> ნურასდროს ნუ წახვალ ჩემგან.<br/> მზე ყველას უნდა და ყველას უჭირს<br/> მისი გაყოფა და დარიგება,<br/> რადგან ყველაფერს ადვილად ვიტანთ,<br/> როცა სხეული მზითაა სავსე.<br/> ქალმა,რომელიც მიყვარდა ძლიერ,<br/> როგორც მებადურს უყვარს მდინარე,<br/> მდინარეს - ფიქრი,<br/> ფიქრს კი - დუმილი,<br/> დუმილს - ხმაური<br/> და ხმაურს - სივრცე...<br/> დიდხანს უცდიდა იმ წყეულ სიტყვას,<br/> უცადა დიდხანს და მოთმინებით,<br/> მერე წამოდგა და შემომხედა,<br/> როგორც ტურისტმა ცარიელ კედელს.<br/> და აი, უკვე მზეც ამოსულა<br/> და შემოდგომის მზე გალიებში<br/> ასემოცვენილა ოქროს ფოთლებად.<br/> ზამთარი მოდის<br/> და სანამ დროა,<br/> შეინარჩუნე ოქროს ფოთლები:<br/> ზამთარში გულზე დაიფენ ხოლმე,<br/> თავქვეშ დაიდებ და განათდები.<br/> მე კი მეყოფა , თუ შენს თვალებში<br/> ვნახავ საოცრად პატარა მზეებს.<br/> პატარა მზეებს ვნახავ თვალებში,<br/> თვალებში ვნახავ უთვალავ მზეებს.<br/> მ ზ ე ა მ ო ვ ი დ ა.<br/> მ ზ ე მ გ ა გ ვ ა ბ რ უ ა.<br/> მ ზ ე ს გ ა ვ ა ხ ს ე ნ დ ი თ.<br/> მ ზ ი ს შ ვ ი ლ ე ბ ი ვ ა რ თ.<br/> მ ზ ი თ მ ო რ თ უ ლ ე ბ ი<br/> მ ზ ე დ უ ნ დ ა ვ ი ქ ც ე თ.<br/> მ ზ ე ო , ნურასდროს ნუ წახვალ ჩვენგან.</p>
<p><em><strong>ოთარ ჭილაძე</strong></em></p>
</div> სექტემბერიtag:www.qwelly.com,2015-06-20:6506411:Topic:9931062015-06-20T07:02:19.799Zთათიაhttps://www.qwelly.com/profile/tatiailura
<p align="center"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2064172119?profile=original"></img></p>
<div style="font-size: 15px; color: black;"><p>ჩემ წინ დაეცა ჭადრის ფოთოლი,<br></br> გამოფიტული და დაქანცული,<br></br> და ზოოპარკის ცისფერ სკამებზე<br></br> ანთია სიცხის ანაბეჭდები.<br></br> - გინდა? გაჩუქებ.<br></br> თუმცა ამ ფოთოლს<br></br> ვინ გააჩერებს შენს გალიაში,<br></br> ან ვინ იფიქრებს, რომ ეს ფოთოლი<br></br> მე შემოგიგდე და არა ქარმა.<br></br> ქარს მხოლოდ მიაქვს,<br></br> ქარს სიტყვაც მიაქვს,<br></br> მაგრამ ხანდახან განგებ ატანენ,<br></br> რომ მოიშორონ სიტყვის სიმძიმე<br></br> და ქარს დაბრალდეს ქარში…</p>
</div>
<p align="center"><img src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2064172119?profile=original"/></p>
<div style="font-size: 15px; color: black;"><p>ჩემ წინ დაეცა ჭადრის ფოთოლი,<br/> გამოფიტული და დაქანცული,<br/> და ზოოპარკის ცისფერ სკამებზე<br/> ანთია სიცხის ანაბეჭდები.<br/> - გინდა? გაჩუქებ.<br/> თუმცა ამ ფოთოლს<br/> ვინ გააჩერებს შენს გალიაში,<br/> ან ვინ იფიქრებს, რომ ეს ფოთოლი<br/> მე შემოგიგდე და არა ქარმა.<br/> ქარს მხოლოდ მიაქვს,<br/> ქარს სიტყვაც მიაქვს,<br/> მაგრამ ხანდახან განგებ ატანენ,<br/> რომ მოიშორონ სიტყვის სიმძიმე<br/> და ქარს დაბრალდეს ქარში ნათქვამი.<br/> ქარი მოვარდა,<br/> ქარმა მომაგნო,<br/> ქარს გავეკიდე,<br/> ქარის ბრალია,<br/> ქარით დაღლილი,<br/> ქარად ვიქცევი,<br/> ქარო, როდემდის ვიქნები ასე?<br/> მე მთელი ღამე სიტყვას ვეძებდი,<br/> რომელსაც უნდა გადავერჩინე.<br/> ის ცალკე იჯდა და იცინოდა,<br/> მე კი მიყვარდა და ვბრაზდებოდი,<br/> და ვრწმუნდებოდი, რომ ვერასოდეს<br/> ვერ მოვნახავდი საჭირო სიტყვას.<br/> და ყველაფერი გადაწყდა უცებ:<br/> მან გაისწორა ლამაზი თმები,<br/> ლამაზი კაბა..<br/> და შემომხედა,<br/> როგორც ტურისტმა ცარიელ კედელს.<br/> გათავდა?<br/> თუმცა ამ სიტყვის გარდა<br/> მე მქონდა გული,<br/> გულიც და ვნებაც.<br/> მან გაისწორა ლამაზი თმები,<br/> ლამაზი მხრები... და გაიცინა.<br/> გესმის? - გაწვიმდა.<br/> ხედავ? - გაწვიმდა.<br/> მე მიყვარს წვიმა,<br/> წვიმა და ფიქრი.<br/> წვიმა და ფიქრი ჰგვანან ერთმანეთს.<br/> წვიმა მოვიდა,<br/> წვიმამ მომისწრო,<br/> წვიმას წავყვები,<br/> წვიმის წილი ვარ,<br/> წვიმით ავივსე,<br/> წვიმად ვიქცევი,<br/> წვიმავ, როდემდის ვიქნები ასე?<br/> წვიმა კი მოდის,<br/> ხმამაღლა მოდის<br/> და ძირს ჩამოაქვს ხმელი ფოთლები,<br/> ფოთლებს ჩამოაქვთ ხის ოცნებები,<br/> ხის სურვილები და იმედები.<br/> და ტოტებს შორის, დიდი ხნის მერე,<br/> ისევ გამოჩნდა თეთრი ქალაქი,<br/> ადამიანთა თავშესაფარი,<br/> თეთრი ქალაქი გამოჩნდა ისევ.<br/> ამასობაში გადიღო კიდეც<br/> და შემოდგომის მზე ამოვიდა,<br/> და შემოდგომის მზე გალიებში<br/> კვლავ შემოცვივდა ოქროს ფოთლებად.<br/> შეინარჩუნე თუ შეგიძლია,<br/> ნაწილი მაინც შეინარჩუნე.<br/> რადგან უმზეოდ გაგიჭირდება,<br/> გაგიჭირდება...<br/> გაგიჭირდება...<br/> მზე ამოვიდა,<br/> მზემ გამაბრუა,<br/> მზეს შევეფარე,<br/> მზის იმედი მაქვს,<br/> მზით გავთამამდი,<br/> მზედ მინდა ვიქცე,<br/> მზეო, ნურასდროს ნუ წახვალ ჩემგან!<br/> მზე ყველას უნდა და ყველას უჭირს<br/> მისი გაყოფა და დარიგება,<br/> რადგან ყველაფერს ადვილად ვიტანთ,<br/> როცა სხეული მზითაა სავსე.<br/> ქალმა, რომელიც მიყვარდა ძლიერ,<br/> როგორც მებადურს უყვარს მდინარე,<br/> მდინარეს - ფიქრი, ფიქრს - კი დუმილი,<br/> დუმილს - ხმაური და ხმაურს - სივრცე...<br/> დიდხანს უცადა იმ წყეულ სიტყვას,<br/> უცადა დიდხანს და მოთმინებით,<br/> მერე წამოდგა და შემომხედა,<br/> როგორც ტურისტმა ცარიელ კედელს.<br/> და აი, უკვე მზეც ამოსულა<br/> და შემოგომის მზე გალიებში<br/> შემოცვენილა ოქროს ფოთლებად.<br/> ზამთარი მოდის და სანამ დროა<br/> შეინარჩუნე ოქროს ფოთლები:<br/> ზამთარში გულზე დაიფენ ხოლმე,<br/> თავქვეშ დაიდებ და განათდები.<br/> მე კი მეყოფა, თუ შენს თვალებში<br/> ვნახავ საოცრად პატარა მზეებს,<br/> პატარა მზეებს ვნახავ თვალებში,<br/> თვალებში ვნახავ უთვალავ მზეებს.<br/> მზე ამოვიდა,<br/> მზემ გაგვაბრუა,<br/> მზეს გავახსენდით,<br/> მზის შვილები ვართ,<br/> მზით მორთულები<br/> მზედ უნდა ვიქცეთ.<br/> მზეო, ნურასდროს ნუ წახვალ ჩვენგან!</p>
<p></p>
<p><em>ოთარ ჭილაძე</em></p>
<p></p>
<p></p>
</div>