ალბათ ბევრს ახსოვს მესაჭეებისადმი მიძღვნილი სტატია - მსოფლიო გზებზე. დღეს მინდა მეტყევეებს მივუძღვნა ერთი პოსტი, რომელიც მჭიდრო კავშირშია მსოფლიო გზებთან...
აქ ნახავთ რამდენიმე ხიდს, რომელიც აიგო მხოლოდ იმიტომ რომ ტყე არ გაჩეხილიყო და ისედაც ეკოლოგიურად პრობლემურ დედამიწას მეტი საფრთხე არ შექმნოდა.
შეიძლება ვინმემ გაიკვირვოს, ხიდის აგების მომენტში ხომ ისედაც გაიჩეხებოდა ტყეო, მაგრამ მოდით ხანგრძლივ შესავალს მოვრჩები და პირდაპირ საქმეზე გადავალ.
დავიწყოთ ბრაზილიით...
საერთო ხედი ასე გამოიყურება:
ეს გასაოცარი გზატკეცილი ორნაწილად შენდებოდა. პირველი ნაწილი აშენდა 1996 წელს, ხოლო მეორე დაემატა 2002 წელს. როგორც ხედავთ მშენებლობისას მინიმალური რაოდენობის ხე იქნება მოჭრილი.
არადა, იმ ადგილას სადაც ეს ხიდი აშენდან უნდა მომხდარიყო რამდენიმე ჰექტარი ტყის გაჩეხვა, რომელიც ძალიან დიდ საფრთხეს შეუქმნიდა მთლიან ლანდშაფტს ბრაზილიის ამ რეგიონში. ფერდობებს შორის გამავალი ხიდის საშუალებით, მკვეთრი განსხვავება რომელიც ამ ტყესა და სანაპიროს კლიმატს შორის იყო, დღემდე უცვლელად არის შენარჩუნებული.
თანამედროევ სამყაროში, მეცნიერულ-ტექნოლოგიური პროგრესის იმ ეპოქაში რომელშიც ვიმყოფები, მსგავსი მშენებლობები განსაკუთრებულ სირთლეებს არ წარმაოდგენს, დღეს აღარ არსებობს რელიეფის ფორმა რომელიც გადაულახავ პრობლემას შეუქმნის არქიტექტორებს, მშენებლებს... მითუმეტეს რომ ეს დიზაინი ერთიორად მოუხდა ამ მაგისტრალს.
LSO ცნობილია როგორც John A. Burns Freeway. 16 მილი სიგრძის, ჩვენებურად რომ ვთქვათ 26 კილომეტრის გზა, რომელიც მთლიანად ბურჯებზე დგას ჩვენი დროის უიშვიათეს არქიტექტურულ შედევრს წარმოადგენს. თითოეული კილომეტრის ღირებულებას შეადგენდა 100 მილიონი ამერიკული დოლარი. 20 წელიწადშიც სულ თავისუფლად მოხდებოდა მისი აშენება, ნაცვლად 37 წლისა, დანახარჩით თითქმის 2/3 იქნებოდა ვიდრე დაიხარჯა, მაგრამ ამისთვის საჭირო იყო ტყე გაჩეხილიყო და ბუნება დაზიანებულიყო. შედეგი ფანტასტიურია!
ეს 777 მეტრის სიგრძის ხიდი, რომელიც 657 მეტრზეა აღმართული, მდებარეობს ავსტრიაში, Wipp ის ხეობის სამხრეთით მდებარე ქალაქ ინსბურკში, ტიროლის შტატში. დასავლეთ ავსტრიიდან იტალიაში მიმავალი ეს ხიდი, ერთ-ერთი საოცრებაა თანამედროვე არქიტექტურისა. აღსანიშნავია რომ ადრენალინის მოყვარულნი ხშირად სტუმრობენ ამ ხიდს და მერე - I Believe I Can Fly ♪♫...
სილამაზეს უფრო ეტანებიან გველები...
ალბათ უკვე დასქროლეთ პოსტი და ძალიან მიგიზიდათ ამ შესანიშნავმა ფერებმა. უნდა გითხრათ რომ ეს ხიდი ორი რამის გამო აიგო, პირველი რომ ბუნებას უნდა გარფრთხილებოდნენ და მეორეც, ეს ხიდი მდებარეობს "ბაბუის მთის" ფერდობზე, ჩრდილოეთ კაროლინაში, ეს ადგილი კი ცნობილია გველების სიუხვით, ამიტომ ხოდო მოშორებულია ფერდობს რამდენიმე ფუტით.
Blue Ridge Parkway_ს მონაკვეთის დასრულებით, 1987 წელს მისი მშენებლობაც მთლიანად დასრულდა, ღირებულებამ 10 მილიონი $ შეადგინა. მაგრამ თუკი ჰოლივუდურ ფილმებს დაკვირვებიხართ, ეს ხიდი ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული ხიდია მთელს მსოფლიოში, არადა სულ რაღაც 380 მეტრია სიგრძეში!
მთელს მსოფლიოში ყველაზე ჩუმი, ოჯახური და მეგობრული მოგზაურობებისთის სასიამოვნო მოგონებად გცეული ხიდი, რომელიც ახიდდა მხოლოდ იმიტომ რომ ვაშინგტონს არ მოკლებოდა სუფთა ჰაერი.
და ბოლოს ერთი ბონუსად...
არც აფრიკაში არ გაუწირიათ ბუნება გაჩეხვისთვის. კეიპის პროვინციაში აგებულმა ხიდმა, რამდენიმე ათასი უნიკალური ჯიშის ხე იხსნა...
ტეგები: Qwelly, არქიტექტურა, ეკოლოგია, საინტერესო, ტყე, ხიდი
ვათვალიერებდი და როგორც კი აშშ_ს ხიდი გამოჩნდა ვიფიქრე ყველას ეს ჯობია მეთქი, მაგრამ ტექსტი წავიკითხე და... :'( :'( :'( გველები. არადა რა კარგი ხიდია :(((
Keti მე მესმის შენი :D დაახლოებით ანალოგიური განცდა მქონდა როცა თარგმნას შევუდექი :D
Keti_მ თქვა:
ვათვალიერებდი და როგორც კი აშშ_ს ხიდი გამოჩნდა ვიფიქრე ყველას ეს ჯობია მეთქი, მაგრამ ტექსტი წავიკითხე და... :'( :'( :'( გველები. არადა რა კარგი ხიდია :(((
არადა ბავშვობიდან ვოცნებობდი ამერიკაში მოგზაურობაზე, ხიდი რომ დავინახე კიდევ უფრო მომინდა, მაგრამ... ოხ ეს გველები :@ :@ ნეტა გადაშენდნენ :D
ლაშა_მ თქვა:
Keti მე მესმის შენი :D დაახლოებით ანალოგიური განცდა მქონდა როცა თარგმნას შევუდექი :D
Keti_მ თქვა:ვათვალიერებდი და როგორც კი აშშ_ს ხიდი გამოჩნდა ვიფიქრე ყველას ეს ჯობია მეთქი, მაგრამ ტექსტი წავიკითხე და... :'( :'( :'( გველები. არადა რა კარგი ხიდია :(((
Keti რა დაგიშავეს ამ უწყინარმა გველებმა? :( თავისთვის დაცოცავენ და დაპორწიალობენ ხრიოკ მიცაზე მუცლით :( თავიანთ თავი გასჭირვებიათ და შენ კიდე გადაშენდნენო... :( :D :P შენ ამერიკაში წასვლა გეზარებოდეს, გველებს დააბრალე ახლა :D
Keti_მ თქვა:
არადა ბავშვობიდან ვოცნებობდი ამერიკაში მოგზაურობაზე, ხიდი რომ დავინახე კიდევ უფრო მომინდა, მაგრამ... ოხ ეს გველები :@ :@ ნეტა გადაშენდნენ :D
ჰოდა გადაშენდნენ რა ესე თუ იტანჯებიან, მეც დავისვენებ და ეგენიც :D :D აი სულ სიზარმაცის გამო ვერ მივდივარ :D :D :D
ლაშა_მ თქვა:
Keti რა დაგიშავეს ამ უწყინარმა გველებმა? :( თავისთვის დაცოცავენ და დაპორწიალობენ ხრიოკ მიცაზე მუცლით :( თავიანთ თავი გასჭირვებიათ და შენ კიდე გადაშენდნენო... :( :D :P შენ ამერიკაში წასვლა გეზარებოდეს, გველებს დააბრალე ახლა :D
Keti_მ თქვა:არადა ბავშვობიდან ვოცნებობდი ამერიკაში მოგზაურობაზე, ხიდი რომ დავინახე კიდევ უფრო მომინდა, მაგრამ... ოხ ეს გველები :@ :@ ნეტა გადაშენდნენ :D
Welcome to
Qwelly
გამოაქვეყნა Ludwighench_მ.
თარიღი: მაისი 18, 2024.
საათი: 1:35pm
0 კომენტარი
0 მოწონება
გამოაქვეყნა EFTcheat_მ.
თარიღი: მაისი 18, 2024.
საათი: 8:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
Company in today and age has State-of-the-art radically and extended throughout the world. As a consequence of its huge community and around the world existence, it has gotten more simple to arrive at objective customers anyplace throughout the world. Despite the fact that issues have absent simpler, working jointly all throughout the world presents numerous problems way too. As an example, it involves a further force to guarantee and confirm corporate archives. Mainly because…
გამოაქვეყნა Rozemondbell_მ.
თარიღი: მაისი 17, 2024.
საათი: 12:00pm
0 კომენტარი
0 მოწონება
Surviving the Crucible of Raid Bosses
The Snow's robust build enables it to Skull and Bones Items endure relentless assaults from formidable raid bosses such as the Op Welling.
Master the ship's bracing mechanics to mitigate incoming damage and regenerate stamina efficiently.
Approach engagements with the Op Welling cautiously, employing strategic healing and bracing techniques to sustain prolonged combat.
Despite facing significant adversary firepower, the Snow's…
გაგრძელება
გამოაქვეყნა taoaxue_მ.
თარიღი: მაისი 17, 2024.
საათი: 4:30am
0 კომენტარი
0 მოწონება
The revelation sparked by the dodge roll mechanic transformed my perception of Path of Exile 2. It wasn't just another ARPG; it was a game that rewarded skillful play and tactical thinking. No longer was I merely bashing through enemies with brute force; I was dodging, weaving, and timing my movements with precision.
But the impact of the dodge roll extended beyond combat mechanics. It reshaped the entire gameplay experience, instilling a sense of agency and empowerment. Suddenly,…
გაგრძელება© 2024 George. •