გულწრფელი სიყვარული იცით როგორია?

      ძალიან მოკლე ამბავი უნდა მოგიყვეთ.

      22:30 იყო, როდესაც თომას უკვე ძილისპირული ეწყებოდა და დედამისს დავუტოვე ოთახში. გამოვედი და ტელეფონზე დამხვდა 8 გამოტვებული ზარი ერთი და იმავე ადამიანისგან. შეშინებულმა გადავურეკე, რა ხდება, ხომ მშვიდობაათქო.

- კი, მშვიდობაა. როგორ ხარ?

- რავიცი, ცოტა მეძინა და შენი ზარები რომ დამხვდა, შემეშინდა, დაგირეკე.

- არაფერი, უბრალოდ…

      ყველა მწერალი ვალდებულია ზრუნავდეს თავის მკითხველზე. დიადი მწერლები სხვადასხვაგვარად გამოხატავდნენ ამ ზრუნვას, ზოგი მარტივი ენით ცდილობდა ეთქვა სათქმელი, ზოგიერთი მკითხველის გონებას საუკუნეებით წინ წასწევდა, ზოგი ყოველდღიურობისთვის მისცემდა ხსნის გასაღებს, ვინ მხატვრულად და რბილად, ვინ ხისტად და ყვირილით.

      ერთი, რომ დიადი მწერალი არ ვარ და მეორე რომ არც ეს პოსტია მაღალი იდეების მატარებელი, ამიტომ ჩემს ზრუნვას მკითხველისადმი…

      გაოცებული დიდხანს უყურებდა ქვემოდან, ვიდრე კისერი არ ეტკინა.

- პატარავ, შენ ალბათ თოვლის ქულა ხარ, ხომ?

- აქ რა გინდა ჯესი? - გამოჩნდა მარიაც.

- დავინახე კოლომბო როგორ გავიდა თქვენი ახალი თავშესაფრიდან და ვიფიქრე უნდა გველაპარაკა.

- რაზე?

- იცი მარია, არ მომწონს, რომ განაწყენებულები ხართ ჩემზე.

- არ მიკვირს, არავის მოსწონს შემცირებები, განსაკუთრებით მათ ვინც სხვების ხარჯზე უშრომლად ნებივრობენ. მაგრამ…

      ზღვასთან ძალიან ახლოს, სულ რაღაც 60 მეტრზე, ქობულეთის მუნიციპალიტეტის სოფელ ბობოყვათში, 1999 წელს დაიწყო და 2009 წელს დასრულდა სამი მღველთმთავრის სახელობის ეკლესიის მშენებლობა. ეს ის მღველთმთავრები არიან, რომელთაც ქრისტეს ეკლესია უწოდებს - მსოფლიოთა დიდთა მოძღვართა…

      ტვიტერმა საკონტროლო გასროლით გამანადგურა, როდესაც თავის იმიჯს კიდევ ერთხელ უღალატა და გაფავორიტების ვარსკვლავი შეცვალა გულით და მოწონებად აქცია მთელი გაფავორიტებული მიკრობლოგეთი.

      მაგრამ ახლა ამაზე არ ვაპირებ საუბარს. აქედან მხოლოდ გული და მის გარშემო განვითარებული მოვლენები მესაჭიროება.

      დიახ, დღეს მეც გადაღეჭილ თემაზე - სიყვარულზე დავწერ, უფრო სწორედ რამდენიმე რჩევა იმ მამაკაცებს,…

      თოვდა. დეკემბრის უკანასკნელი განთიადი დგებოდა. ჯერ კიდევ ეძინა თბილისს. მოქუფრულ ცაზე მთვარეც არსად ჩანდა... სითეთრე ებრძოდა ღამეს. ვეებერთელა ფანტელები ციდან ისე მოისწრაფოდნენ მიწისკენ, თითქოს რაღაც ახალი ამბავი უნდა ახარონო დედამიწას. გადათეთრებულიყო მთაწმინდა, თეთრად შეღებილიყო თბილისის ქუჩები, ისტორიად შემორჩენილი ჩუქურთმიანი აივნები, კრამიტის სახურავებსაც ფერი ეცვალათ, ზამთრის ზღაპრულ ქალაქს წააგავდა თბილისი. აქა-იქ მბჟუტავი ლამპიონები…

      მოგისმენიათ ალბათ, რომ სიყვარული იმ მეცნიერებას ჰგავს, რომელსაც შეუძლია კარგად აწონ-დაწონოს, დათვალოს, შეადაროს, შეაჯამოს, მთელ სამოცნიერო გამოცდილებაზე, სამეცნიერო შუქზე გახედოს, მაგრამ მაინც ვერასდროს შეძლებს გადაჭრით იწინასწარმეტყველოს შედეგები, უტყუარი, შეუმცდარი მოლოდინები. სწორედ ამიტომ არ არსებობს სიყვარულის მეცნიერება - ზუსტმეცნიერებათა შორის, მაგრამ დღეს მინდა სიყვარული ალკოჰოლს დავუკავშირო.

 …

     მახსოვს, წინა ცხოვრებაში ვორდპრესელი ვიყავი. როგორც ახალბედა ბლოგერებს სჩვევიათ ხოლმე, ჯერ კიდევ სკოლის მოსწავლეები რომ არიან და უკვე დიადი მოაზროვნეები ჰგონიათ თავი, მეც რაღაცეებს ვპოსტავდი და დროს ამით ვჭამდი და საკუთარი თავით ვტკბებოდი.

     ჰოდა, ახლა ცოტა დრო რომ გავიდა და ცოტა გავიზარდე და საკუთარი თავით ტკბობა და ნააზრევების ფრქვევაც ცოტა მაღალ საფეხურზე რომ ავიდა, ამ გადმოსახედიდან ძველიდროინდელი ბლოგერობა…

      არ შეიძლება დღიურში მას შემდეგ დაიწყო ჩანაწერის გაკეთება, როცა ემოცია გადაგივლის. მერე გიწევს გახსენება რას გრძნობდი, რას ხედავდი, რაზე ფიქრობდი. ახლა ზუსტად ასე ვარ, მაგრამ მახსოვს იმდენად სასიამოვნო განცდა შემოდიოდა თვალსაწიერიდან, რომ არ შეიძლება არ მოგიყვეთ.

      მცხეთას თბილისში თავისი საელჩო აქვს, ესაა დიდუბის ავტოსადგომი. ელჩი და მისი თანაშემწეები სალაროს პატარა ფანჯარაში გამომწყვდეული…

      ზოგჯერ ადამიანს დაუოკებელი სურვილი აქვს გამორჩეულობის... განსაკუთრებულობის... განსხვავებულობის... 

      ცდილობს მუდამ ყურადღების ცენტრში იყოს... მუდამ მასზე ისაუბრონ... ისეთი ადამიანები ჰყავდეს გარემოცვაში რომლებიც თავიანთივე გამორჩეულოობით კიდევ უფრო გამოარჩევენ მის პიროვნებას... მოკლედ, მთელი აბლაბუდა იკვრება ამ დიდი "მე"_ს გარშემო... მაგრამ ბედის…