მეცხრამეტე საუკუნის 60-იან წლებში გამოიცა ერთი ნაწარმოები, სადაც წააწყდებით საინტერესო დიალოგს. დიალოგი იმდენად საცნობლად ღირებულია, რომ XXI საუკუნეში 15 წლის შებიჯების შემდეგაც ჩვენს ყოველდღიურობაში ძალიან აქტიუალურ საკითხებს განიხილავს.

გაეცანით:

     "უნდა მოგახსენოთ, აგერ თითქმის ათი წელიწადია, დედაქალაქში აღარა ვყოფილვარ. ეს ჩვენი ახალი ამბები, რეფორმები, იდეები, ყოველივე ეს პროვინციამდეც…

     ირიალურ სამყაროში, უკეთ შეიძლება ისუნთქოს ადამიანმა, ვიდრე იქ სადაც ჰაერის უკმარისობაა..

     ამიტომაც ჩემი უკანასკნელი სითბოს ნაგლეჯი მსურს გავაჩეუქო... ყურში ახლოაც ჩამესმის ტაძრის კედელთან მიყუჯული ჩუმი ზლუქუნი.. ზანტად რომ ვაცეცებდი თვალებს და ვცდილობდი დამენახა პატარა ნაგლეჯი, რომ დავრჩენილიყავი... წვიმის ქვეშ გათეთრებულ კედლებს რომ მიუყვებოდი, ტალახში ამოგანგლუულს, სახეზე ფერწასულს, შენი გულის კუნჭულში მიკარგულ "მეს" გაცოცხლებას…

     დღეს აქაც წვიმდა, მაგრამ წყლის წვეთების ნაცვლად შენზე ფიქრები წვიმდა...

     ქარი ქროდა ცივი, მაგრამ არ ვიცი რა უფრო მციოდა, ცივი ქარი ლამის ძვალრბილში რომ მატანდა თუ უშენობა?!

     თუმცა უშენობა ალბათ ყველა იმ ქარზე ცივია, რომელთა სიცივე სხეულს აქამდე შეუგრძვნია...

     ქარმა მხოლოდ სიცივე იცის, უშენობას კი სიცივესთან ერთად ტკივილი და სევდა მოაქვს...

     შენ ჩემი…

     სულ სამიოდე ფერი: ცისფერი, ნათელი მზისფერი და ქათქათა თეთრი - ასეთ ფერებში გხატავ მხოლოდ...

     და დაფრინავ სადღაც ბამბის ქულებით მოფენილ სივრცეში... ფერი გაქვს ცის, უზარმაზარი ყვითელი ბურთის და ცაში მოფენილი თეთრი ქათქათა ბამბის ქულების...

     წითური გოგო ზღვისფერი თვალებით ღრუბლების ოკეანეში ყვინთავს ალბათ ჩვეული ხალასით...

     შეურთდები ღრუბლებს, რომლებსაც წვიმა მოჰყავთ სიცოცხლის…

- ოჰ, ლაშა რამდენ ხანს უნდა გელოდოთ?

- მაპატიეთ, ნელა მოდიოდა ჩემი მძღოლი.

- კარგი, ავიდეთ დროზე.

     მარშრტუკა სავსე დამიხვდა, გადმოსაწევ სკემებზეც კი ხალხი ისხდა. სადღაც შუა მარშრუტკაში ჩემთვის დარჩენილი იყო ერთადერთი ადგილი ამ ბევრი ხალხიდან ორ ადამიანს რომ კარგად ვიცნობდი იმათ გვერდით.

     ავედი თუ არა უმალ თვალში მომხვდა ფანჯარასთან მჯდომი ლურჯკეპიანი ჟღალი გოგონა წითელი თმებით. გავიფიქრე - "ეს ვინ არის? მგონი არ…

- უფალო მისმენ?

- გისმენ

- დაჩოქილი გთხოვ მომეცი ძალა,

მომეცი ძალა, რომ გავუმკლავდე,

ამ დიდ სიყვარულს გულში რომ ვმალავ,

გული სწრაფად ძგერს უფალო გესმის?

გული რომ მტკივა რატომ არ მშველი?

ღმერთო, მომხედე სული მიკვდება,

ტანჯვით რომ ვკვდები ნუთუ არ გესმის?

ღმერთო, ვერ გხედავ, სადა ხარ ნეტა?

თვალთ დამიბნელდა, უფალო, ვკვდები?

სიყვარული მკლავს…